‘Spaanders’ is een column waarin Dongenaar Henk Spaan zijn visie geeft op actuele Dongense zaken, de lokale politieke processen en al wat verder afkomt op de bewoners van de gemeente Dongen. Prikkelend en altijd op zoek naar het hoe en waarom van zaken. Henk Spaan (67) heeft 40 jaar overheidservaring, waarvan gedurende meer dan 27 jaar als gemeentesecretaris. Op dit moment houdt hij zich vooral bezig met managementadvisering en coaching. In onderstaande column beschouwt Henk Spaan de vorige week verschenen ‘visie op de toekomst van de gemeente Dongen’ van de hand van waarnemend burgemeester René van Diessen.
Onze waarnemend burgemeester René van Diessen heeft een “Visie op de toekomst van de gemeente Dongen” geschreven. Op 1 februari 2015 houdt zijn waarnemerschap op en treedt een nieuwe burgemeester aan: Marina Starmans.
De visie die de heer van Diessen op papier heeft gezet is vooral bedoeld om de gemeenteraad te stimuleren en uit te dagen een heldere toekomstvisie voor Dongen te ontwikkelen. Het is al met al best een lijvig stuk geworden. Heel veel onderwerpen passeren de revue en worden becommentarieerd. De basisindeling van het stuk is op zich wel helder. Er wordt gewerkt met een driedeling: Wonen, Werken en Welzijn. Het lastige is dat de drie hoofdonderwerpen in hun uitwerking in concrete onderdelen op een flink aantal punten elkaar overlappen of soms zelfs strijdig zijn. Dat maakt het stuk, zeker voor minder ingewijden, niet altijd even makkelijk toegankelijk.
In de visie wordt op veel punten een schets gegeven van de feitelijke situatie en van daaruit wordt aangegeven wat er naar de mening van de waarnemend burgemeester aan verbeterd zou kunnen worden of hoe hij de ontwikkeling de komende tijd ziet. Dat is geen slechte aanpak. Ik vind het echter wel jammer dat er nogal wat speculatieve elementen in het stuk zitten.
Ik denk dat aan het doel ervan als discussiestuk, zeker inhoud wordt gegeven. Over de lijnen waarlangs de discussie gevoerd zou moeten of kunnen worden, is het stuk mijns inziens nogal vaag. Dat kan ertoe leiden dat het stuk optisch breed gewaardeerd wordt, maar dat het vervolgens in de kast verdwijnt. Dat zou jammer zijn. Ik pleit er daarom voor dat het stuk op korte termijn onder de loep genomen wordt om er een aantal punten uit te destilleren die echt om nieuw beleid vragen en een visionair karakter hebben. Aan die punten koppel je dan een maatschappelijke discussie (ik weet een beladen uitdrukking), gevolgd door een bestuurlijke en politieke discussie; strak in tijd gepland, met een helder doel en helder geformuleerde activiteiten.
Bij het laatste zou een “groep van wijze mannen en vrouwen” waarvan de heer van Diessen aanbeveelt deze in te stellen, een goed instrument zijn om de discussie vorm en inhoud te geven. Het moet in Dongen toch niet al te ingewikkeld zijn,op korte termijn geschikte personen te vinden die deel willen uitmaken van zo’n groep. Het is daarbij wel van belang dat er geen of slechts een kleine rol is van de politiek. Als de politiek namelijk een te nadrukkelijke rol in zo’n groep zou vervullen, loop je het grote risico dat men “raadje” gaat spelen. Het moet echter een groep mensen worden die ongebonden tot adviezen komt voor college en raad en alternatieve oplossingen voor problemen kan aandragen. Ik zou zeggen: Snel beginnen!
Aan het eind van zijn visie, geeft de heer van Diessen zijn “Top 5”. Het eerst genoemde punt staat ook terecht op die plaats: hoogwaardige woonconcepten en dan met name voor de relatief steeds groter wordende groep van ouderen. Het ontwikkelen van dit soort concepten is bepaald niet simpel. Er zitten heel veel facetten aan die niet alleen over wonen gaan, maar raakvlakken hebben met heel veel andere onderwerpen zoals bereikbaarheid, veiligheid, afstand tot voorzieningen, zorgmogelijkheden etc. Een complex probleem derhalve waarvan voorkomen moet worden dat het uiteindelijk alleen een stedenbouwkundige en architectonische oplossing wordt. Dat zou voorbij gaan aan het belang van het onderwerp. Het stuk van de heer van Diessen biedt hiervoor zeker aanknopingspunten
De andere 4 onderwerpen uit de top 5 spreken mij minder aan. “Sportlanes” vind ik een modewoord en als ik zie hoeveel mensen niet hardlopend, wandelend of fietsend nu al gebruik maken van de paden binnen de ecologische verbindingszone, vraag ik me echt af of we ons geld niet aan betere zaken kunnen uitgeven. Persoonlijk zou ik nooit spreken over Vossenberg 3. Ik kan me voorstellen dat een oud wethouder van Tilburg die associatie legt, maar in de Dongense verhoudingen vind ik het ongepast. We ontwikkelen Tichelrijt en faciliteren wellicht een verdere ontwikkeling van De Wildert. En dat is het dan ook. Samenwerking met Tilburg op dit punt vind ik een gevaarlijke gedachte.
De door de waarnemend burgemeester genoemde punten “Rondje Dongen” en “Coca Cola museum” zijn rond de eeuwwisseling ook aan de orde geweest. Het rondje dongen was onderdeel van de toenmalige plannen voor de centrum ontwikkeling. Omdat deze plannen in de la verdwenen zijn, is ook de verbinding tussen Park Vredeoord en het Wilhelminaplein niet meer aan de orde geweest. Een onderwerp dat zeker de moeite waard is om te onderzoeken. Een dergelijk rondje zal zeker bijdragen aan een versterkte beleving van het centrum van Dongen. Of het echter zal leiden tot een hoger bestedingspatroon bij winkels in het centrum, waag ik te betwijfelen. Dan moet je je dus wel afvragen of de investering van de gemeente op dit punt voldoende verantwoord is. Dat is een kwestie van enerzijds geld maar anderzijds vooral van politieke besluitvorming.
Destijds toen er door Coca Cola vele tientallen miljoenen euro’s geïnvesteerd zijn in de modernisering van de fabriek, is een museum als onderdeel daarvan ook aan de orde geweest. Het is toen niet gerealiseerd omdat er een enorme investering mee gemoeid was; niet alleen in het gebouw zelf, maar ook alle benodigde infrastructuur. Ook de exploitatie van het gebouw en de aan te brengen collectie zou flink veel geld kosten. Dat had men er toen niet voor over. Als de gedachten op het punt, met name bij Coca Cola zelf, nu in positieve zin veranderd zijn, zou ik ook op dit punt zeggen: snel doen. Het zou een enorme meerwaarde voor Dongen betekenen.
De heer van Diessen stelt, terecht, dat er een nadere bezinning op het subsidiestelsel moet komen. Er zijn nu eenmaal maatschappelijke ontwikkelingen die vragen om een regelmatige evaluatie en zo nodig bijstelling van beleidsterreinen en dus ook van het subsidiebeleid. Je kunt je geld maar een keer uitgeven en doe dat dan ook zo verantwoord mogelijk. Discussies over subsidiëring zijn altijd heel gevoelig. Maar pappen en nathouden zet geen zoden aan de dijk. Goed afwegen en krachtige besluiten nemen, dat is uiteindelijk voor alle Dongenaren het beste.
Het laatste waar ik nog wat over wil zeggen is de discussie over het MFA. Ik begreep dat er eind december een plan van aanpak ligt voor de bouw van een nieuw centrum op de plek van de huidige Cammeleur. Vol trots is de stelling dat de kapitaallasten van een investering van € 7.500.000,– in de begroting zijn verwerkt. Ik betwijfel dat, want een deel van de investering zal geschieden door een beroep op aanwezige reserves. Feitelijk zullen er, denk ik, dus alleen kapitaallasten voor het niet uit de reserves te financieren bedrag zijn verwerkt. Dat echter terzijde. Wat voor mij van belang is, is dat er veel geld in reserves en in de lopende begroting beschikbaar is voor een gebouw waarvan ik me afvraag of je dit in de huidige tijd moet willen. De simpele vraag is, kunnen we, tenminste een deel van het geld niet aan betere doelen besteden. Dit temeer daar, met uitzondering van Het Donckhuis (zie mijn eerdere column over het MFA) er op dit moment geen echte serieuze partners voor de ontwikkeling zijn. Als de politiek het wil, gebeurt het en daar moeten we ons dan maar bij neerleggen, maar “beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald”. Het zou het college en de raad sieren als men het lef zou hebben hierover een fundamentele discussie te voeren.
De heer van Diessen verdient een groot compliment voor het feit dat hij zijn nek heeft uitgestoken en zijn visie op papier heeft gezet. Ik hoop dat er ook echt iets mee gaat gebeuren. Het stuk is het zeker waard. En het is een leuke binnenkomer voor de nieuwe burgemeester. Uiteraard moet zij haar eigen plan trekken en haar eigen visie ontwikkelen. Daar leent dit stuk zich prima voor, als een van de onderleggers. Ik bedank de heer van Diessen en wens mevrouw Starmans heel veel succes in onze mooie gemeente Dongen.
Eerder verschenen ‘Spaanders’:
