Spaanders

‘Spaanders’ is een column waarin Dongenaar Henk Spaan zijn visie geeft op actuele Dongense zaken, de lokale politieke processen en al wat verder afkomt op de bewoners van de gemeente Dongen. Prikkelend en altijd op zoek naar het hoe en waarom van zaken. Henk Spaan (67) heeft 40 jaar overheidservaring, waarvan gedurende meer dan 27 jaar als gemeentesecretaris. Op dit moment houdt hij zich vooral  bezig  met managementadvisering en coaching. 

Programmabegroting 2015
U hebt natuurlijk allemaal de programmabegroting 2015 van de gemeente Dongen bestudeerd, neem ik aan. Of niet? Hoe geïnteresseerd bent u eigenlijk in het reilen en zeilen van de gemeente? Heel eerlijk gezegd, denk ik dat veel van de inwoners van Dongen de gemeentelijke politiek en besluitvorming maar zeer beperkt of niet volgen. Meestal worden we alleen geactiveerd als er iets gebeurt dat ons als individu, groep of organisatie rechtstreeks raakt. Niet onbegrijpelijk. Het probleem hierbij is wel dat een zeer ingewikkeld document waar gemeentebreed allerlei consequenties aan zitten, dan slechts vanuit 1 gezichtspunt wordt bekeken en beoordeeld. Het is ook heel lastig om het geheel te overzien en zaken binnen het juiste inhoudelijke en financiële perspectief te plaatsen.
Met kennelijk enige trots, presenteerde het college van burgemeester en wethouders onlangs de zogenaamde programmabegroting voor het jaar 2015 voor de gemeente Dongen. Eveneens werd gemeld dat het om een financieel sluitende begroting gaat. Dat klinkt goed.
Ik heb het stuk globaal bekeken. Ook voor mij is het niet of nauwelijks mogelijk om het hele stuk door te nemen en alle verbanden te zien en te waarderen. Het zou me dagen, zo niet weken, kosten. Daarnaast zou op een aantal punten extra informatie nodig zijn. Dat is dan meteen “de makke” van het stuk, het is slecht toegankelijk voor ons als inwoners van Dongen. Ik twijfel er niet aan of alles dat erin moet staan, staat er ook in. Daar gaat het ook niet om. De vraag is hoe krijg je als inwoners zicht op de veelheid van effecten waar je mee te maken krijgt. 
Op zich is dit geen nieuw probleem. Stukken die door een overheidsorgaan en dus ook door een gemeente geproduceerd worden, blinken vaak niet uit in helderheid richting de inwoners. Dat is eigenlijk nooit onwil van de opstellers. Zij worstelen ook met de complexiteit van de problematiek. Daarnaast moet voldaan worden aan allerlei regels en moet er een voldoende mate van gelijke behandeling zijn. Dat soort zaken maakt het heel moeilijk om overheidsbeleid goed “te verkopen”, op een zodanige manier dat inwoners snappen wat er  bestuurlijk speelt en wat men wil. Alleen dan kun je als inwoner (kiezer) een goed en afgewogen oordeel vellen. Ik denk overigens dat dit ook tot op zekere hoogte zelfs voor raadsleden geldt.
Binnenkort zal ik meer gedetailleerd ingaan op de concrete inhoud van de programmabegroting. Voor dit moment wil ik als een schot voor de boeg wel het volgende zeggen. Het college probeert duidelijk een gematigd positief toekomstperspectief te schetsen. Ik plaats daar op een aantal punten wel mijn vraagtekens bij. Als ik alleen al zie dat het tarief van de WOZ met 8% wordt verhoogd, vind ik dat zorgelijk. Die verhoging werkt de komende jaren structureel door en verdere verhogingen van het tarief zullen volgende jaren dus ook over de verhoging van 8% in 2015 worden doorberekend. Een aantal jaren doorgaan met dit soort verhogingen betekent zomaar 20% verhoging in een jaar of drie. Dat gaan we voelen. 
Daarnaast staat de gemeente voor grote transities. Rijkstaken die worden overgedragen zonder dat daarbij passende budgetten ook worden overgedragen. Zelfs als de financiële gevolgen binnen de bestaande kaders blijven, wat ik ernstig betwijfel, zal de dienstverlening er zeker niet op vooruit gaan. Deze transities zijn mijns inziens, hoewel schijnbaar vanuit de inhoud onderbouwd, gewoon rijksbezuinigingen waar de gemeenten voor opdraaien. Het kan op termijn haast niet anders dan dat óf de gemeente extra middelen moet zien te vinden, óf dat de dienstverlening minder zal worden. In beide gevallen bepaald niet positief. Daarbij moeten we ons wel realiseren dat de gemeenten in Nederland wel in een klem zitten. Zaken als WMO, ouderenzorg, jeugdbeleid etc. MOETEN worden uitgevoerd en dat binnen zeer krappe financiële kaders. Bepaald geen te benijden positie. Het is de moeite waard om de ontwikkelingen op deze en ook andere punten de komende jaren goed te volgen.  
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen