Zondag 6 september vierden Jan en Jo Verhoeven-Haagh hun 65-jarig huwelijksfeest in aangepaste vorm in verband met corona. Zo uitgebreid en uitbundig als dat gebeurde bij het 50 en 60 jarig huwelijk. kan dit jaar helaas niet door gaan, maar natuurlijk is deze mijlpaal niet ongemerkt voorbijgegaan.
Burgemeester Marina Starmans bracht het echtpaar de gelukwensen over. Jan en Jo wonen nu 23 jaar met veel plezier in Dongen. Jan gaat nog iedere week een potje biljarten en Jo speelt nog graag rummikub. Ze willen zo lang mogelijk samen zelfstandig blijven wonen aan het Wilhelminaplein, waar ze, naar eigen zeggen, in een fijn huis wonenmet leuke buren, een mooie tuin, een zonnige serre en een mooi uitzicht op het plein waar ‘in normale tijden’ regelmatig activiteiten zijn.
De geplande picknick op zaterdag 5 september met de kinderen, 6 kleinkinderen, 9 achterkleinkinderen (en nog 1 achterkleinkind onderweg) is helaas door de corona geannuleerd. Ook het geplande feestje met vrienden, broers en zussen kan voorlopig niet door gaan want het brengt nu te veel risico met zich mee.
Jan werd geboren op 5 juli 1931 in Rijen. Hij was het vijfde kind en de jongste jongen in een gezin van drie jongens en vier meisjes. Hij bracht zijn gehele jeugd door op de boerderij aan de Dongenseweg. Eerst werkte hij thuis, maar daarna volgde hij de opleiding tot leerlooier en ging hij werken in Rijen. Nadat hij zijn dienstplicht had volbracht startte Jan samen met zijn broer een looierij in Dongen Vaart. Jo werd op 19 januari 1929 geboren in de boerderij aan het eind van De Vennen. Ze was nummer twee uit een gezin met negen kinderen. De familie Haagh was in de oorlog slachtoffer van de ramp in de Vennen, waarbij haar oudere broer om het leven kwam. Als oudste in het gezin werd van Jo verwacht om mee aan te pakken. “Ik mocht nadat ik van de St. Jozefschool afkwam nog wel naar de Naaischool in Dongen-Vaart, maar vanaf mijn veertiende moest ik thuis op de boerderij aan de slag’” zegt ze.
Het briljanten echtpaar leerde elkaar tijdens de Dongense kermis kennen in Zaal Wilhelmina. “Ik ging met een paar vrienden dansen in Dongen en daar zag ik Jo” aldus Jan “Het was liefde op het eerste gezicht“ zegt de briljanten bruid, die na vijf jaar verkering met haar Jan in het huwelijksbootje stapte. Het jonge paar ging in Rijen wonen bij een oom van Jan. “We waren blij dat we daar konden inwonen, want er was in die tijd weinig woonruimte”. Anderhalf jaar later konden Jan en Jo, die inmiddels een dochter hadden, het huis voor de looierij aan de Mr. Janssenweg (toen nog de Zandweg) kopen. Tot 1965 werd er gelooid en daarna is Jan overgestapt naar de handel in lederwaren, waarmee hij tot zijn 65e de kost verdiende.In Dongen – Vaart werden nog vier kinderen geboren, een zoon en drie dochters. Helaas is hun enige zoon overleden als gevolg van een ongeval. Het briljanten paar verhuisde 23 jaar geleden naar het Wilhelminaplein waar ze nog steeds met plezier wonen.
Jo, die thuis de scepter zwaaide, begon toen de jongste naar school ging met een postagentschap aan huis. “Ik vond het heel fijn werk. Omdat iedereen wel eens binnenliep had ik heel veel contact met alle inwoners van de Vaart. In die tijd kwam men de AOW nog contant halen en als mensen slecht ter been waren ging ik het zelf even brengen” vertelt de briljanten bruid die lief en leed deelde met de mensen.
Toen Jan en Jo eenmaal in Dongen Vaart waren ingeburgerd stortte Jan zich in het verenigingsleven. Jan was en is een echte paardenliefhebber en dat heeft hij ook overgebracht op zijn kinderen. Mede dankzij zijn enthousiasme werd in De Vaart Ponyclub ‘De Edele Hoefjes ‘ opgericht. Van deze vereniging is Jan inmiddels benoemd tot erelid. Ook stond hij aan de basis van de Dongense recreatieclub voor ruiters ‘Rijden voor Vriendschap’, waarvan hij 15 jaar voorzitter was. Maar er was nog meer. Van 1958 tot 1980 was hij actief in het bestuur van fanfare St. Hubertus waar hij ook benoemd werd tot erelid. En dan was daar ook nog het secretariaat van het St. Hubertus kerkbestuur en lid van het schoolbestuur St. Agnes. Jarenlang zijn ze nog uitgenodigd bij alle activiteiten van deze verenigingen en hadden mede daardoor op latere leeftijd nog een heel druk sociaal leven.
Foto’s: Jan Stads/Pix4Profs
