‘Mijmeringen’ is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen.
Mobiel Betalen
We betalen hoe langer hoe meer elektronisch. Dat is al even aan de gang. In 2000 heb ik al eens een mijmering over pinnen gemaakt en toen werd er al heel veel met de pinpas afgerekend. De ontwikkelingen staan niet stil en de pinpas maakt nu plaats voor de e-Watch en smartphone. Allerlei betaalkaarten worden geleidelijk uitgefaseerd, zoals de OV-chipkaart. Bijna overal kun je nu dus met je mobieltje of digitale horloge betalen. Organiseer je iets waar elektronisch geldverkeer onmogelijk is, dan kost je dat zeker omzet. Betalen moet drempelloos zijn wil je de koper verleiden. Half Nederland gaat zonder contant geld van huis.
Het NIBUD is geen voorstander van elektronisch betalen. Zij zien er meer in dat je een bedrag per week opneemt en daarvan alles betaalt. Portemonnee leeg, dan houdt het op. Dat lijkt een natuurlijke drempel op te werpen, maar ik weet zeker dat mensen die dit doen bij een dreigend tekort toch naar de bank gaan om geld te pinnen. Je zult toch moeten eten als je op dinsdag al geen geld meer in de knip hebt zitten, terwijl je tot zaterdag rond zou moeten komen. Met contant geld is het heel erg moeilijk om te reconstrueren waar je het geld nu aan uit hebt gegeven.
Betaal je elektronisch, dan leidt dit direct tot een regel op je bankafschrift. Je bank heeft allerlei slimme budgethulpmiddelen, waarmee je de kosten in beeld kunt brengen. Je ziet dus veel beter waar aan je het geld uitgeeft en je kunt dus budgetteren. Op de smartphone kun je aflezen wat er nog op de rekening staat Dus het argument om contant te betalen, omdat je anders geen inzicht hebt en teveel uitgeeft, heeft veel meer te maken met een gebrek aan elementaire discipline en is feitelijk onzinnig. Net zoiets als je horloge 10 minuten voorzetten om te zorgen dat je niet te laat komt. Pure zelfbedrog.
Er is wel een issue met elektronisch betalen ten aanzien van de herleidbaarheid van de bedragen op het dagafschrift. Vaak worden betalingen aangeboden via diensten van derde partijen, waardoor de naam op de regel van je betaalrekening geen relatie heeft met de verkopende of dienstverlenende partij. Ze zouden deze derde partijen moeten dwingen de betaalomschrijving van de verkoper over te nemen. Nog mooier zou zijn als de kassabon integraal werd overgenomen. Niet als bijlage – dat zou nu al moeten kunnen bij een aantal banken – maar elke regel van de kassabon op je dagafschrift. Dan kun je pas echt goed budgetteren. Ondanks de adviezen van het NIBUD pinnen we er als Nederlanders vrolijk op los. Afgezien van een aantal dunbevolkte Scandinavische Staten zijn we koploper in de wereld.
Banken hebben ook liever dat je digitaal betaalt. Het opslaan en distribueren van contant geld is kostbaar. Zeker nu de rente weer stijgt ligt contant geld letterlijk renteloos in dure, overvalgevoelige kluizen. Ze ontmoedigen hoe langer hoe meer om contant geld op te nemen. Het aantal geldautomaten is al flink teruggebracht en voor het afstorten van contant geld moet je de bruine trekken en in ons dorp afreizen naar een industrieterrein. Contant geld is letterlijk vies, slijt hard en kost dus geld. Banken geven dan ook aan dat elektronisch betalen goedkoper is. Ze zijn wel zo dat ook dit niet voor niets is. Van elke digitale transactie wordt een klein deel ingehouden voor de administratie door de bank. Winst zal en moet er gemaakt worden.
Inmiddels zijn er verkoop- of servicepunten waar je niet eens meer contant kunt betalen. Pin only staat er dan op de toonbank. Uit veiligheidsoverwegingen is dat uiteraard best een uitkomst, maar het sluit bijv. de volgers van het NIBUD uit, evenals criminelen en obsessieve privacybeschermers. Zeker omdat elektronisch betalen ook kwetsbaar is – de stroom of verbinding kan uitvallen – wil men toch bedrijven en instellingen verplichten om contant betalen mogelijk te houden; ook als uitwijkmogelijkheid. Er is zelfs een wettelijk kader in de maak. Ondanks de bedenkingen links en rechts is de smartphone ontegenzeglijk het snelst groeiende betalingsmiddel. Maar sta je bij een evenement waar je alleen met contanten kunt betalen, dan koop je dus niets of ga je hannesen met tikkies en betaalverzoeken om toch maar af te kunnen rekenen. En niet iedere onderneming wil een pinkassa of mobiel pinapparaat aanschaffen; zeker niet als dit maar incidenteel wordt gebruikt.
De oplossing is een QR code beschikbaar stellen waarmee mensen grotendeels geautomatiseerd een specifiek betalingsverzoek kunnen uitvoeren. Dat is vrij nieuw. Bijvoorbeeld een iDEAL QR code. Kost niets in aanschaf en je kunt op elke plek -zowel fysiek als bijv. op de website- een betaal- of donatiemogelijkheid scheppen.
Omdat ik in een bestuur zit waar ik verantwoordelijk ben over het geld wilde ik dit ook wel invoeren. Mooie verhalen op het internet, maar toen ik het wilde uitvoeren was het toch best veel gedoe. Er is geen simpele workflow bedacht waarin chronologisch de stappen moeten worden doorlopen. Mijn zoektocht begon met een chat – waarvan ik al niet veel verwachte. Dat bleek correct, want na ruim een uur kreeg ik antwoord waaruit bleek dat de Artificial Intelligence bij de bank nog wel een zetje kan gebruiken. Een totaal irrelevant antwoord, waardoor ik genoodzaakt was te bellen. De jongen, die ik gelukkig redelijk snel aan de telefoon kreeg, begreep wel wat ik bedoelde, maar had eigenlijk geen idee hoe hij mij kon helpen. Zijn enige hulp was een verwijzing naar de website naar de plek waarop ik verder informatie zou kunnen vinden. Hij gaf wel aan dat dit niet al te simpel was, maar als je er eenmaal doorheen was, dat het eenvoudig te onderhouden is.
Hij bleek helemaal gelijk te hebben, al had ik liever gezien dat hij me aan de hand had meegenomen. Dan had hij er ook nog iets van geleerd. Na een dik uur struinen door digitale documenten en portalen en een aantal valse starts, bleek dat je eerst een smart pay hub moest aanmaken en van daaruit je dienst kon koppelen. Had dat dan meteen gezegd!
Maar het is gelukt. Naast contant betalen kunnen gasten nu ook mobiel betalen door een QR code te lezen met de smartphone. Al vindt het NIBUD het niks, ik vind het toch een verrijking van de dienstverlening. En als penningmeester scheelt het me ook nog werk. Win-Win dus.
