Week 16 van Brenda van Riel
En zo werd het januari 2015! Januari de maand van, voor veel mensen, goede voornemens. Goede voornemens die vaak bestaan uit: Meer bewegen, afvallen, gezonder leven. Wat ben ik blij dat ik deze goede voornemens 17.5 kilo geleden al gemaakt heb zeg! En als ik terug kijk wat die goed voornemens me de afgelopen weken al opgeleverd hebben. Ik ben zoveel fitter, vrolijker, gezelliger en heb echt energie voor 10! Laatst vroeg nog iemand aan Jeroen of ik niet chagrijnig werd van het afvallen, nou in tegendeel, kan ik jullie melden! Ik zit echt super goed in mijn vel. En dat komt mede door al die mensen die achter me staan. Die me steunen in deze race! En natuurlijk zijn dat de mensen die dicht bij me staan, maar ook krijg ik heel vaak berichtjes via Facebook van mensen die ik al lange tijd niet gezien of gesproken heb, en ook dat is erg leuk. Zeker wanneer je deze mensen ook blijkt te motiveren, zodat ze zelf hun sport, of de strijd tegen de overtollige kilo’s weer oppakken. Dat maakt me dan toch echt wel een beetje trots! En nog steeds verbaas ik me over het aantal mensen dat onze blogs leest. Ik word tegenwoordig zelfs aangesproken op straat door mensen die ik niet ken, maar die mij kennen van de afvalrace! Echt super al deze support!
En ja, wat zou ik moeten zonder Eric, mijn personal trainer? Hij heeft al heel wat gezanik en gezeur van mij aan moeten horen. Gelukkig weet hij ondertussen ook wel hoe ik ben en samen zijn we een prima team! Samen willen wij natuurlijk deze afvalrace winnen!! En we zijn al aardig op de goede weg. En het grappige is, dat ik na een weekje vakantie buiten ons mooie Dongen, me bijna voor kan stellen hoe bekende Nederlanders zich voelen, wanneer ze in een ander land op vakantie gaan. Ik ging gewoon boodschappen doen zonder dat iemand aan me vroeg hoe het ging. Ik ging wandelen en fietsen, zonder dat er iemand maar een duim naar me omhoog stak dat ik goed bezig was! Maar wat was het heerlijk om na die week weer gewoon in Dongen bij de Jumbo binnen te stappen en met iedereen weer even een praatje te maken! Ik had het echt gemist! Deze week ook weer lekker begonnen met trainen. Vanaf maandag meteen weer volle bak er tegenaan. Ook dat had ik echt gemist. Helaas speelt mijn bekkenprobleem wel weer wat op, maar gelukkig ben ik bij Mark van Welten Fysiotherapie al jaren aan het goede adres, dus ook dat gaat in ieder geval weer de goede kant op. Tel daar een heerlijke “pijn is fijn” massage van Monique van Gorsel bij op en het probleem is weer bijna verholpen.
Ook heb ik afgelopen week mijn kadobon van Babor Beauty Spa Dongen verzilverd. Lekker 1.5 uur bij Annie Jansen in de stoel genieten van een gezichtsbehandeling en massage. En dan vragen mensen weleens of het zwaar is, die Afvalrace…..Het valt mij nog steeds 100 % mee hoor! Ik doe mijn ding, leef mijn leven, heb plezier, sport elke dag, eet lekker, maar wel gezond…..nee, klinkt niet echt als zwaar. Of terwijl, ik ben gewoon van richting veranderd, heb mijn levensstijl aangepast en dat leek al die jaren veel moeilijker dan het in werkelijkheid is. En natuurlijk loop ik ook nog weleens de verkeerde kant op, maar zolang je dan zelf de focus maar hebt, om, om te draaien en de goede kant op te gaan. Dat is nou juist waar men vaak tegenaan loopt. Eenmaal 1 keer terug op de oude route, is het weer moeilijk om, om te draaien. Wat voor mij op zo’n moment dan het beste werkt is verstand op nul en gaan. Niet meer denken wat er fout is gegaan, maar zorgen dat de “fout” zo snel mogelijk weer hersteld wordt.
En uiteindelijk wordt het weer vrijdag in week 16 en dat betekent: WEGEN! Ik weet van mezelf dat ik niet heel gek gedaan heb, ik heb lekker gesport de afgelopen weken, wel op mijn eten gelet, maar ook wat ongezonde dingen tussendoor gegeten, dus ik vind die weegschaal toch wel spannend! Voor de vakantie had ik met Eric -3.5 kilo afgesproken voor het volgende weegmoment, maar dat is helaas niet gelukt. Maarrrr….de weegschaal geeft toch weer 2 kilo minder aan. Een totaal van – 19.5 kilo nu dus! Ik ben dik tevreden!!!
Week 16 van Kris Beerens: Engel vs Duivel
Het meedoen aan de AFVALRACE valt mij soms toch zwaarder dan ik denk. Het is met name de combinatie van fysieke arbeid en de mentale druk van het continu letten op mijn voeding in samenhang met mijn normale werkzaamheden in het leven. Over de fysieke arbeid (lees: minimaal 5x per week trainen) wil ik het deze week wat minder hebben. Het jaar 2015 is begonnen, de tijd om weer echt te knallen tijdens de trainingen is weer begonnen. Ik merk dat ik tijdens de feestdagen wat minder heb getraind en dat ik weer even moet in komen in het trainen. Samen met Timo is het trainingsschema weer wat aangepast en moet ik na elke training een challenge doen. Een challenge is vaak een serie van oefeningen achter elkaar die ik zo snel mogelijk moet uitvoeren om er voor te zorgen dat mijn hartslag aan het einde van een training nog even piekt om zo nog een extra stimulans aan mijn lichaam te geven. Nu sta ik eerlijk gezegd niet te springen om na een training van 60 – 90 min mezelf nog even helemaal leeg te trainen, maar alles voor het goede doel. Helaas afgelopen zaterdag een kleine tegenslag te verwerken gekregen bij zo’n challenge. Ik was bezig met een oefening waarbij ik de grond aan moest tikken en daarna omhoog moest springen. Dit ging ongeveer 15 keer goed, maar bij de 16e landing van de sprong kwam ik verkeerd terecht en zakte ik door mijn linkerknie. Direct ijs er op en de training beëindigd. Nu hopen dat ik weer snel genoeg de oefeningen voor de benen weer op kan pakken, maar een stukje vertrouwen in de knie is weer weg.
Nu terug naar de titel van deze blog. Ik wil jullie meenemen in een metafoor die een goede afspiegeling weergeeft van de situatie waarin ik verkeer. Hopelijk is dit herkenbaar voor jullie. Naarmate deze afvalrace vordert voel ik mij figuurlijk steeds zwaarder worden. Ik ervaar de druk op mijn schouders als steeds groter. De verwachtingen in mijn omgeving zijn hooggespannen, elk publiekelijk optreden wordt er van mij verwacht dat ik mij keurig houd aan de gangbare gezonde levensstijl. En natuurlijk als laatste en belangrijkste leg ik mijzelf druk op om me voor 100% volledig in te zetten. Al met al een combinatie van factoren die er toe leiden dat de mentale druk aardig opgevoerd is. Termen zoals zelfbeheersing, doorzettingsvermogen en commitment vliegen mij om de oren. Nu doe ik deze afvalrace niet alleen, in mijn onderbewuste spelen nog twee figuurtjes een grote rol.
Bij mijn rechterschouder bevind zich een lief, schattig persoontje in een wit gewaad, met vleugels en een aureooltje boven zijn hoofd. Inderdaad een engel. Deze engel zweeft vederlicht aan mijn rechterzijde en biedt hoop, geeft goede adviezen en spreekt mij moed in. Deze engel zorgt er voor dat ik op het goede pad blijf en is mijn goede geweten. Dus ik hoor de gehele dag in mijn rechteroor: “Eet op tijd je boterham”, “Pak maar een appeltje als je honger hebt”, “Zou je die zak chips nu wel pakken”, “Ga naar die sportschool toe”. Deze engel is altijd op een lichtende dwingende wijze aanwezig op de achtergrond en zorgt er voor dat ik mijn gezonde leefstijl aanhoud. Het enige nadeel van de engel is dat hij soms te lief is en niet hard genoeg in mijn oor roept. De engel zou immers niet willen dat ik van slag raak van zijn goedbedoelde adviezen.
Op mijn linkerschouder zit een naar uitziend rood mannetje met een zwarte cape om en een ietwat groot uitgevallen vork in zijn hand. Je raadt het al, de duivel. Deze duivel prikt vaak genoeg met zijn drietand in mijn nek en leidt mij af van mijn doel en praat door het engeltje aan de andere zijde heen. De duivel is liever lui dan moe en houdt van het Bourgondische leven. Onderling hebben het engeltje en het duiveltje vaak ruzie met elkaar omdat ze beiden het lievelingetje van de meester willen zijn. De duivel bewapend met zijn drietand is helaas nog vaak sterker dan de engel. Het nadeel van de duivel is dat deze steeds harder gaat schreeuwen en steeds dieper zijn drietand in mijn nekvel naarmate ik steeds langer zijn advies negeer. Al luister ik 90% van de tijd naar het engeltje, het groeiende en prikkende duiveltje blijft steeds maar mijn aandacht opeisen. Met andere woorden, ik ga nog te vaak overstag en luister dan naar de slechte adviezen van de duivel. Dit kan dan resulteren in het kopen en eten van voedselwaren met een te hoge caloriewaarde om het maar netjes uit te drukken.
Hoe kan ik er nu voor zorgen dat ik vaker luister naar de engel en Oost-Indisch doof wordt voor het gepraat van de duivel. Mijn trommelvlies van mijn rechteroor doorprikken is natuurlijk geen optie. Luister ik te slecht naar de engel of moet ik gewoon vaker mijn hand bij mijn rechteroor houden en een vinger in mijn linkeroor zodat ik de engel boven het gekrijs van de duivel uithoor? Wil ik wel naar de engel luisteren of vind ik de duivel eigenlijk wel een coole gozer? Allemaal vragen die ik mezelf stel. Dus, concluderend, nee de AFVALRACE loopt niet altijd van een leien dakje, ik heb soms een terugval en liever was ik nog meer kilo’s afgevallen dan gepland. Doel van de komende tijd is om braaf naar het engeltje te luisteren en die nare duivel van mijn andere schouder af te slaan.
Week 16 van Lynn Michielsen
Hoii,
Vorige week hebben jullie een filmpje over mij gezien, dit was om te laten zien dat ik er in 2015 klaar voowas om er weer helemaal voor te gaan! Eerst nog even iets over het einde van 2014. Een paar weken terug was het kerst, daarnaast had ik ook nog een verjaardag en daar om heen zat nog vakantie. Dus ja wat doe je dan? Ik moet zeggen dat ik gewoon lekker heb mee gedaan met de rest. Eventjes niet kijken naar wat wel en niet mag. Maar wel met mate uiteraard.
Kerst
We deden met de familie een kerstdiner, ik heb er echt van genoten. Maar of dat nou gezond was….. Als voorgerecht hadden we allemaal lekkere kleine hapjes. Zoals: Quiche, stokbrood met kruidenboter/tomaten(roomboter), garnalen, groente frietjes (komkommer, paprika, wortel..), kaasjes, worstjes en nog veel meer. Als hoofdgerecht hadden we aardappel kroketjes met sla, vlees en zalm. Het nagerecht was toch echt wel een punt! Als er gebakjes, ijstaart, macarons en ijsbonbons voor je staan, heb je geen idee waar je nou echt van af moet blijven…
Oud & nieuw
Dat is ook wel een groot feest! Oliebollen, vis, stokbrood, verschillende kaas, salades. Probeer daar ook maar eens van af te blijven, “het valt allemaal niet mee”… Dus ook hier heb ik een aantal dingen van op. Niet zoveel want dan loop ik het risico dat alle kilo’s die ik al kwijt ben er weer terug aan vliegen.
Verjaardag
Meestal was het bij mij taart of wat van de tafel, zoals nootjes bijvoorbeeld. Maar omdat het vakantie is, gaan veel mensen toch wel anders denken. Vakantie, ooohh dan mag je wel wat extra’s hebben. Dus pak je eerst een stukje taart, en begin je daarna aan de lekkere dingen van de tafel te pakken. Maar dan is het zo ” ik pak een handje chips” de 2e keer denk je “het is nou vakantie dus dat andere handje kan ook nog wel” maar de 3e keer heb je de smaak te pakken, en zit je er de hele avond mee..Dus met dit probleem zat ik die avond. Gelukkig heb ik me gewoon in kunnen houden en de dingen op die ik altijd eet sinds ik aan de afvalrace deelneem. Komkommer, gezonde noten zoals pecan noten, crackers met kaas en dat soort dingen. Uiteraard ook niet teveel van dit want ook dat is niet goed voor je.
Sporten
Omdat Van Gils 2 weken dicht was, ga je denken hoe verbrand ik nou het makkelijkst die calorieën. Het zou makkelijk zijn om gewoon niks te doen. Uiteraard was dit niet mijn oplossing. Iets minder dan tijdens een gewone week maar wel gewoon ertegenaan. Zo heb ik bijvoorbeeld 1 training samen met mijn stiefbroer gedaan. Ben ik een aantal keer gaan wandelen en ik heb nog een schema van Mark gekregen waar ik een paar keer mee aan de slag ben gegaan.
2015
Na de vakantie was het tijdens het personal training moment weer tijd om te wegen. Ik ging er wel met schrik op staan want het eetpatroon was niet helemaal goed geweest en ik heb dus ook iets minder gesport dan normaal. Al met al was ik dus bang en had ik ook het gevoel dat ik was aangekomen. Toen ik met tegenzin dus op weegschaal zag ik tot mijn verbazing dat ik geen kilo was aangekomen. Het gewicht was volledig gelijk gebleven. Het was onvoorstelbaar!!! Er was ook niks af dus dit houdt wel in dat we de laatste weken van de afvalrace extra hard moeten knallen om zo dicht mogelijk mijn doel te benaderen. met alle hulp van Mark van de familie en uiteraard van jullie lezers gaat dit zeker lukken!
Tot de volgende blog…
Gr. Lynn
Tussenstand op de helft:
Begingewicht: 69 kg
Gewicht nu: 64 kg
