Ingezonden door D66 Dongen
De beeldvorming van de Dongense VVD
Recent verscheen in de media een artikel van de Dongense VVD met de kop “Niet op de pof leven”. De aanleiding voor dit artikel is de discussie over de hoge schuldenlast van de gemeente Dongen, die tijdens de laatste twee raadsvergaderingen is gevoerd. Dat die schuldenlast veel te hoog is roept D66 Dongen al enkele jaren. Maar de Dongense VVD – en met hen de andere coalitiepartijen VPD en PvdA – hebben dat lang onbelangrijk gevonden.
Nu stelt de VVD in het artikel dat het onverantwoord is de schulden nog verder op te laten lopen. Nogal laat. En ook zonder enige zelfreflectie. Want wie zaten de laatste jaren aan het roer in het gemeentelijke bestuur? Juist, de coalitiepartijen. Bovendien leverde de Dongense VVD tussen 2010 en 2018 de wethouder financiën. Maar prima dat het inzicht nu is ingedaald. Sterker nog, men zegt een oplossing te hebben. De oplossing is: we stellen een grens aan de mate waarin de schuld mag oplopen! Tja, hoe simpel kan het zijn. Laten we de schuldquote, dat is de netto schuld als aandeel van de inkomsten, vaststellen op 140%. Toch mag de schuld de komende jaren nog wel iets oplopen, want er is immers al eerder besloten om nieuwe scholen te bouwen. De VVD noemt dat nu “extra ruimte voor investeren”.
Daarnaast denkt de Dongense VVD dat het mogelijk is om tegelijkertijd een spaarpot op te bouwen van 1 tot 1,5 miljoen euro per jaar, door storting in de algemene reserve. Waar dat geld vandaan moet komen weet niemand. Wat de gevolgen van dit boekhoudkundig denken zijn voor de Dongense inwoners en bedrijven is volslagen onduidelijk. En juist dat is voor D66 Dongen de reden geweest om tegen te stemmen! Niet, zoals de VVD in het artikel stelt, omdat we de hand op de knip willen houden en dan wel zien waar het schip strandt. Dit is misleidend en alleen maar bedoeld om zichzelf op de borst te kloppen. Beeldvorming dus. Het stellen van een grens aan de schuldquote kan grote gevolgen hebben voor de opgaven waar de gemeente de komende jaren voor staat. Welke investeringen moeten geschrapt worden? Wat te doen met het subsidieplafond? Kan er bijvoorbeeld nog geïnvesteerd worden in de Cammeleur of het verkeersplan ‘s Gravenmoer? En hoelang blijven we niets doen aan achterstallig onderhoud?
Het alleen maar vaststellen van twee getallen (140% en 1 tot 1,5 miljoen) en dat kaders noemen, zonder enig inzicht te hebben in de gevolgen daarvan voor onze Dongense inwoners en bedrijven, is kortzichtig. We zullen fundamentele keuzes moeten maken over wat we als gemeente wel en niet doen. D66 Dongen is daarom voorstander van een takendebat. Helaas is dit voor de begroting van 2022 te laat. Wel gaan we ervan uit dat het college van B&W voor september voldoende informatie, in de vorm van scenario’s, deelt met de gemeenteraad om een integrale afweging te kunnen maken.
Namens de fractie van D66 Dongen, Marieke Schouten, Joeri de Jong en Henriet Jespers – van Dongen
dongen.d66.nl
