In een dagelijkse blog die rijkelijk voorzien is van foto’s neemt fotograaf Joris Knapen ons mee in de wereld van de Tour de France de tour en het hele circus er omheen, dus ook de ‘achterkant’ van dit wereldberoemde evenement. Hieronder zijn verslag van dag 11 en een serie exclusief voor dongen.nieuws.nl gemaakte foto’s
Joris Knapen in de Tour
Vandaag is de dag dat ik weer op de motor mag stappen. Ik heb er zin in, ik ben al vroeg op om ruim op tijd voor de start van 13.30uur mezelf te melden bij de organisatie van de Tour. Ik meld mijzelf en de jongen van de organisatie is blij dat ik er ben. Met name omdat ik op dit moment niet meer in het bezit ben van enig werkend communicatie middel. Behalve mijn e-mail, maar deze kan ik alleen laat in de avond openen als ik in het perscentrum ben. Ik krijg een korte instructie met de naam van de motard en het nummer van de motor. 539, groen.
Om 13.00uur meld ik mijzelf bij de motor, een grijs met groene Kwasaki, een racemonster. De motard (bestuurder van de motor) is een vrolijke Franse man van halverwege de 40. Hij kan gelukkig een beetje Engels en ik een beetje Frans, met handen en voeten gaan we daar samen wel uitkomen. Nog 20 minuten voor de start, de regulateur, de baas over de motors en auto’s in de koers, loopt druk gebarend op mij af. Hij begint in het Frans een gesprek, misschien kan ik beter zeggen een uitleg. Hmmmm, dat klinkt niet heel erg goed. Geen idee wat hij zegt, maar uit zijn toon en gebaren kan ik wel opmaken dat er iets niet helemaal lekker loopt. Hij pakt snel een kaart uit zijn zak en begint er driftig op te wijzen.
No, No possible, danger, dat is wat ik er uit op kan maken. Ik probeer nog te vragen wat hij bedoeld, maar hij reageert erg kort met het antwoord, meeting 5 minuts. 10 minuten later staan we met een groepje motards en fotografen bij de regulateur. Uitkomst van de meeting, de wind is vandaag zo krachtig en de wegen zo smal, dat niemand vandaag het peloton in mag halen. BAM, dat komt heel hard binnen. Dat wil zeggen voor vandaag een mooie dag op de motor, maar een slechte dag om te fotograferen. Al mijn ideeën die ik had voor vandaag kunnen linearecta naar de prullenbak.
ik ben enorm bevoorrecht dat ik regelmatig vanaf de motor foto’s kan maken, waardoor ik een beetje weet hoe het spelletje werkt. Normaal stop ik regelmatig om vanaf de kant leuke foto’s te maken van de renners en hun omgeving. Conclusie voor vandaag, stoppen zit er niet in, dus ook geen leuke sfeer foto’s. Het gaan foto’s worden van misschien een klein groepje wat voorop rijdt of de hele dag foto’s van een groot peloton. De wegen lenen er zich niet voor, mochten er waaiers komen, om deze goed op de foto te zetten. Grrrr…. Het beste er maar van maken, er zit niks anders op.
Maar vooral blijven genieten. En dat is wat ik elke dag doe, 100%.
De wind gaat vandaag de smaakmaker zijn, op de motor merk ik dat deze stevig is. Met name in het openveld is dit goed te merken. De dag vliegt voorbij, kort samengevat de hoogte punten. Heel vaak dichtbij het peloton kunnen en mogen komen, een kopgroepje van twee wat lang standhoudt en oja, een hele mooie bocht waar ik de twee koplopers goed op de foto kon zetten.
De laatste 60Km van de etappe mogen we ons niet meer terug laten zakken om foto’s te maken. Balen, balen. Het is te druk en te chaotisch volgens de motard. Grrr.. Ik blijf 30Km aandringen maar hij laat zich niet terug zakken. Dan merk je pas echt goed dat hij rijdt in opdracht van de organisatie. Heel anders zou dit zijn als ik een eigen motard zou hebben, jammer. Op naar de finish dan maar, het gaan 30 lange kilometers worden. Bij de aankomst stap ik snel af en bedank kort mijn motard en loop richting de finish. Maar dat is sneller gezegd dan gedaan. De finish is vandaag naast een groot voetbal stadion, precies aan de andere kant van waar ik op dat moment sta. Ik probeer zo snel mogelijk naar de streep te komen.
Helaas is er geen doorkomen aan, overal staan vrachtwagens van televisie, radio en anderen. Een wirwar van kabels en geïmproviseerde studio’s. Uiteindelijk weet ik mijn weg te vinden. Net op tijd om Sagan op te vangen die winnend over de streep is gekomen. Einde van de dag. Op naar het perscentrum. En toch of misschien beter gezegd, ondanks mijn frustratie dat ik niet het maximale uit de dag heb kunnen halen heb ik weer enorm genoten. De tijd vliegt voorbij, morgen is het alweer etappe 12 , met aankomst op de Mont Ventoux . Tenminste, ergens halverwege. Op het allerlaatste moment komt het bericht binnen dat de finish morgen niet op de top is. We vragen het nog even na en jawel i.v.m. de te verwachte harde wind is het onverantwoord om de wedstrijd door te laten gaan tot aan de top. De renners zouden wel eens van de fiets geblazen kunnen worden.
Ik ben benieuwd. Op naar morgen.
Groet Joris
BEKIJK DE FOTO’S IN DE FOTOSERIE BOVENAAN DIT ARTIKEL
