Een terugblik: Hoofdpijndossiers, bezuinigingen en wethouderswisselingen markeren vier roerige jaren

Foto: Jan Stads/Pix4Profs

Over een paar weken kiezen we een nieuwe gemeenteraad. Wat gaat dat betekenen voor Dongen? Gaat er een andere wind waaien in Dongen of blijft alles een beetje bij het oude? Dat blijft nog even koffiedik kijken, want we moeten eerst maar eens naar de stembus.

Maar wat krijgen onze nieuwe volksvertegenwoordigers de komende jaren op hun bordje? Ook dat valt nog niet helemaal te voorspellen maar zeker is wel dat een aantal hete hangijzers van de afgelopen periode nog steeds de gemoederen bezig blijven houden. Tijd voor een terugblik op de afgelopen periode.

Door: Bernadette Klerx

Niet de beste tijd ooit
Wat je ook over de bestuursperiode 2018-2022 kunt zeggen, het waren in ieder geval vier roerige jaren. Jaren die geteisterd werden door financiële sores, in- en uitvliegende wethouders, en zeker in de eerste jaren van de periode een grimmige sfeer in de raadszaal. En natuurlijk was het de periode waarin Corona ons leven beheerste, wat een enorme impact op onze samenleving heeft gehad. Kortom, het was niet bepaald de beste en gelukkigste tijd ooit.

Veelbelovend begin
En de bestuursperiode begon in mei 2018 nog zo veelbelovend. Het vorige college had een flinke pot geld achtergelaten, en het nieuwe college (VVD, PvdA en Volkspartij Dongen) blaakte van het zelfvertrouwen en ambitie: het had grootse plannen met Dongen, met miljoeneninvesteringen zoals het verkeersplan ’s Gravenmoer en de scholenbouw, investeringen waarvoor veel, heel veel geld geleend moest worden. En dat werd een fors blok aan het been.

Op zwart zaad
Want al snel pakten donkere wolken zich samen boven Dongen. Met name de uit de klauwen lopende kosten voor de jeugdzorg en WMO deden ons elk jaar weer de das om. De bodem van de spaarpot kwam angstaanjagend snel in zicht. Alle seinen stonden op vuurrood: er moet ingegrepen worden en wel snel, want anders zitten we binnen de kortste keren op zwart zaad. Het werd dus een tijd van knijpen, bezuinigen, ombuigen en investeringen nog eens ‘heroverwegen’. Niet een echt fijne boodschap om als bestuurder mee op pad te gaan.

Langzaam uit het financiële dal
De financiële malaise bleef als een rode draad door de bestuursperiode lopen en ondanks dat we langzaam uit het financiële dal aan het klimmen zijn en er enige reden voor voorzichtig optimisme is, blijft de zorgelijke financiële situatie de komende jaren nog wel de debatten beheersen. Want nog steeds bungelt Dongen ergens onderaan de lijst als het gaat om de financiële positie van gemeentes.

De Cammeleur: een populair zorgenkindje
Het eerste zorgenkindje in deze periode was De Cammeleur. Dongen sloot De Cammeleur in het hart, maar dat had ook een prijs. De kosten voor het beheer waren te laag ingeschat. Want de ruime openingstijden zijn een zegen voor de bezoekers, maar het kost ook meer geld en die kostenpost was duidelijk onderschat, bleek al snel na de opening in september 2018. Tot overmaat van ramp sloeg amper twee jaar later Corona toe, waardoor De Cammeleur al bijna failliet was voordat ‘ie goed en wel op stoom was gekomen. En ook met de samenwerking tussen de partners wil het nog niet echt vlotten. Op dit moment wordt er hard aan gewerkt om De Cammeleur ‘toekomstproof’ te maken, maar het onderwerp Cammeleur zal nog vaak terugkeren in de raadszaal.

De communicatieblunders bij Broederhuis Glorieux
De huisvesting van 100 arbeidsmigranten in het voormalige broederhuis Glorieux leidde tot een opstand in die toch al dichtbevolkte wijk. Wooncorporatie Leystromen, de eigenaar van het pand, ‘vergat’ de bewoners tijdig te informeren over de plannen en deze forse en pijnlijke communicatiemisser bleef nog heel lang naijlen. Het bezorgde toenmalige wethouder Van Beers de nodige kopzorgen, bewoners spanden diverse rechtszaken aan en de rechtbank tikte de gemeente tot drie keer toe op de vingers omdat de vergunning niet op orde was. Een deel van de arbeidsmigranten heeft inmiddels zijn intrek in Glorieux genomen en tot op heden leidt dat niet tot grote overlast, zo blijkt uit een eerste evaluatiemoment.

Woede over overschrijding onderwijshuisvesting
Als laatste klapper op de vuurpijl leidde de 11 miljoen overschrijding voor de nieuwbouw van de Dongense basischolen tot een forse crisis. Wethouder Van Boxtel, inmiddels ook al opgestapt, haalde de woede van de raad op haar hals, omdat ze deze overschrijding niet duidelijk genoeg had gecommuniceerd. Het leidde in ieder geval tot koortsachtig overleg tussen schoolbesturen en gemeente. Kunnen de ambitieuze plannen nog wel doorgaan? Er is nu orde op zaken gesteld. De nieuwbouw van de scholen gaat door en in de nieuwe berekeningen is ook rekening gehouden met financiële tegenvallers, maar bij projecten van deze omvang zijn overschrijdingen eerder regel dan uitzondering. Het zal dan ook de komende jaren een grote uitdaging zijn om de kosten binnen de perken te houden. Ook daar zal de nieuwe raad nog het nodige van op het bordje krijgen.

In- en uitvliegende wethouders
En dan was de bestuursperiode 2018-2022 natuurlijk de periode van in- en uitvliegende wethouders. Als het niet zo beschamend was, zou het bijna een goede klucht kunnen zijn. Drie wethouders die er de brui aan geven en drie vervangers in amper 4 jaar tijd, een unicum in de Dongense politieke geschiedenis.

Grimmige sfeer
De op hol geslagen wethouderscarrousel, de vele hoofdpijndossiers, het gebrek aan geld: het kwam de sfeer in ieder geval niet ten goede; in de raadszaal werd volop geruzied en de sfeer was regelmatig grimmig; coalitie en oppositie stonden lange tijd keihard en lijnrecht tegenover elkaar, beide niet van plan om ook maar één millimeter toe te geven. Later werd dit beter, leek de strijdbijl begraven en kwam het zowaar regelmatig tot samenwerking tussen oppositie- en coalitiepartijen.

TUF: einde van een horrordossier
Er is ook goed nieuws voor de nieuwe gemeenteraad; ze kan al één hoofdpijndossier wegstrepen: TUF. Tegen alle verwachtingen in werd het drama TUF toch nog snel opgelost. Burgemeester, wethouders en gemeenteraad slaakten een diepe zucht van verlichting toen Dongen Pallets als eigenaar van de grond ‘zijn verantwoordelijkheid nam’ en op eigen kosten de matten weg liet halen en daarmee het probleem TUF oploste. Onlangs liet het College in een raadsinformatiebrief nog weten dat er nu eindelijk een dikke punt gezet kan worden achter dit horrordossier.

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen