‘Spaanders’ is een column waarin Dongenaar Henk Spaan zijn visie geeft op actuele Dongense zaken, de lokale politieke processen en al wat verder afkomt op de bewoners van de gemeente Dongen. Prikkelend en altijd op zoek naar het hoe en waarom van zaken. Henk Spaan (67) heeft 40 jaar overheidservaring, waarvan gedurende meer dan 27 jaar als gemeentesecretaris. Op dit moment houdt hij zich vooral bezig met managementadvisering en coaching.
Twee nieuwsfeiten
Afgelopen week trokken twee nieuwsfeiten uit Dongen mijn aandacht. Het eerste was de publicatie van de Volkspartij Dongen over de opstelling van het CDA bij de beslissing over het MFA en het tweede was een artikel in De Stem waarin de managers van de vier participanten in het nieuwe MFA aan het woord kwamen.
Ik las de publicatie van de Volkspartij Dongen op “Dongen.nieuws.nl” met stijgende verbazing. Het ging me daarbij niet zo zeer om de inhoud van de publicatie. Ik ben het beslist niet op alle punten eens met de argumentatie van de Volkspartij. Het is echter meer dan hun goed recht deze mening te hebben. Het gaat me vooral om de manier waarop de Volkspartij zijn “gelijk” probeert te halen. Het is een herhaling van zetten t.o.v. de discussie in de raad. Als er een algemeen artikel was gepubliceerd om nog eens aan de inwoners uit te leggen waarom de volkspartij voor het voorstel heeft gestemd, had ik dat ook overbodige informatie gevonden, maar dan was er niet zo “op de man/partij” gespeeld.
De discussie heeft in de raad plaatsgevonden en is daar door het nemen van een besluit ook afgerond. Dat hebben we allemaal te accepteren. Tegen die achtergrond vind ik de reactie van de Volkspartij dan ook niet correct t.o.v. een collega partij. Die partij heeft vanuit haar optiek volstrekt valide argumenten tegen de bouw van het geplande MFA gestemd. Argumenten die anders zijn dan die van de Volkspartij, maar even valide. Dat je het daar vervolgens niet mee eens bent, kan, maar dan reageer je daar niet achteraf nog eens een keer op. Zeker niet omdat de partij die aangevallen wordt, niet meteen kan reageren. Dat moet eerst en vooral in de gemeenteraad en daar heeft de discussie en besluitvorming ook plaats gevonden. Daarna is de discussie gesloten. De Volkspartij met zoveel jaren ervaring in raad en college had dan ook beter moeten weten. Dit komt bij mij in elk geval tamelijk kinderachtig over en draagt ook niet bij tot goede onderlinge verhoudingen.
In dezelfde week stond er een artikel in De Stem waarin de managers van de 4 participanten in het MFA aan het woord komen. Ik prijs hun enthousiasme en optimisme. Ik wil daarover twee dingen zeggen.
Het eerste is, dat optimisme zeker gewenst is en ook een positieve blik op de toekomst. Er is echter meer behoefte aan realisme. Iedereen zal zich moeten realiseren dat we in het gunstigste geval pas begin 2018 in het MFA terecht kunnen. Los van het feit dat er in de tussenliggende tijd nog heel veel kan gebeuren (en ook zeker zal gebeuren) past volgens mij dan ook zonder meer een zekere terughoudendheid. Nu berekeningen maken voor de toekomst, moet uiteraard gebeuren, maar mag niet leiden tot tamelijk harde uitspraken. Die geven een verkeerd beeld t.a.v. de nu nog zeer onzekere toekomst.
Het tweede waar ik op in wil gaan is de tamelijk populistisch uitspraak dat het nieuwe MFA het bruisende hart van Dongen wordt. “Dongen bruist!!” is een terechte uitspraak. Er is heel veel te doen in Dongen. Maar dat hangt niet af van een MFA; dat hangt uitsluitend af van MENSEN. HEEL VEEL MENSEN. Allemaal Dongenaren die zich willen inzetten voor leefbaarheid, welzijn, cultuur, sport en gewoon plezier in Dongen en voor de Dongense gemeenschap. Denk maar eens aan: de Zomerspelen, de Avondvierdaagse, Parkplezier, Koningsdag, de Straotparaode, de Carnavalsoptocht, de jaarlijkse kermis, muziekfestivals in de open lucht of het bijzonder leuke initiatief van De Dongense Dorpsquiz en ga zo maar door. Als je heel eerlijk bent, speelt de huidige Cammeleur en straks het nieuwe MFA daar geen of slechts een beperkte rol in. Die rol is in de gevallen waarin er voor dit soort activiteiten van de ruimte gebruik gemaakt wordt, ook voornamelijk ondersteunend.
Daarnaast wordt er ruimte verschaft aan veel verenigingen en organisaties in Dongen die een of meerdere malen per week bij elkaar komen voor hun vergaderingen of activiteiten. Dat die mogelijkheid er is, is van groot belang; laat daar geen misverstand over bestaan. Die ondersteunende en faciliterende rol moet ook blijven bestaan.
Het nieuwe MFA het “bruisende hart van Dongen” noemen is echter ongepast en doet geen recht aan al die honderden, misschien wel duizenden vrijwilliger die er echt voor zorgen dat Dongen “bruist”. Die mensen verdienen alle waardering; ZIJ zijn “bruisende hart van Dongen”.
Sorry dat ik deze kritische noten moest laten horen. Laten we nu in vredesnaam met zijn allen de blik op de toekomst richten. Het besluit is onomkeerbaar en de Dongense gemeenschap verdient het dat we er met zijn allen proberen een succes van te maken. Terugblikken en “natrappen” is daarbij niet gepast en hoewel optimisme van belang is, is realisme dat nog meer.
