In een dagelijkse blog die rijkelijk voorzien is van foto’s neemt fotograaf Joris Knapen ons mee in de wereld van de Tour de France de tour en het hele circus er omheen, dus ook de ‘achterkant’ van dit wereldberoemde evenement. Hieronder zijn verslag van dag 18 en een serie exclusief voor dongen.nieuws.nl gemaakte foto’s.
Joris Knapen in de Tour
Vandaag staat etappe 17 een tijdrit over iets meer dan 17 kilometer op het programma, van Sallanches naar Megeve.
Ik wordt deze ochtend wakker van de vele auto’s, bussen en vrachtwagens die langsrijden. Het is toch wel heel apart om zo tussen al de wielerfans wakker te worden. Velen hadden mij gisteren nog niet aan zien komen, maar nu hebben ze mijn auto wel zien staan. De auto is voorzien van grote reclame stickers en niet te vergeten de officiële Tour de France stickers. Het blijkt dan toch maar weer eens hoe bijzonder het is dat je als pers “verslag” mag doen van de TDF. Maar echt tijd om een gezellig praatje te maken heb ik niet, want ik wil alweer snel vertrekken om, zoals afgesproken, om 9.30 uur in het Village-Depart te zijn. Snel breek ik mijn tentje af en vertrek richting Sallanches, gelukkig is het niet zo ver rijden van waar ik overnacht heb.
Als ik mijn auto geparkeerd heb in het dorpje, wat trouwens zeer zeker de moeite waard is, mocht je in de buurt zijn om eens te bekijken, ga ik op zoek naar een terrasje voor een kopje koffie en Wifi. Wifi, dat is me toch wat, het blijft mij deze hele Tour al achtervolgen. Gelukkig heb ik snel een terras gevonden waar ze Wifi hebben. Ik kan daarom nog mijn niet verzonden bestanden doorsturen. Wat een gedoe is het toch. Op mijn lijstje voor volgend jaar staat met stip op 1, een kastje, om overal op internet te kunnen. Als ik alle bestanden doorgestuurd heb wandel ik naar het Village-Depart, daar heb ik afgesproken met het hoofd van de afdeling marketing van Skoda. Via, via is de vraag aan mij gesteld of ik voor Skoda foto’s wil maken van Sagan in de tijdrit. Op zich niet heel bijzonder, maar wel als het vanuit een helikopter is. Geen idee wat ik er van mag verwachten, maar het klinkt in ieder geval al super leuk en ook een beetje spannend om dit te mogen doen.
De briefing, ehum, die is er niet, ik moet mezelf om 13.00 uur melden, dan rijden we eerst achter Sagan aan over de weg om daarna te switchen naar de helikopter. Ik schrik hier een beetje van, tijd technisch is het niet haalbaar om dit te doen. De dame van marketing kan er ook niks aan doen, het is nu eenmaal zoals het is. De dame is zo enorm druk, en misschien wel gestresst, dat ik er weer snel vandoor ga om weer foto’s te gaan maken van de renners en mecaniciens, die al druk bezig zijn om in/warm te rijden en fietsen in orde te maken.
Om 12:45 meld ik mijzelf bij de Skoda stand. Er is een beetje paniek. Het wordt al snel duidelijk dat er iets niet goed is gegaan met de communicatie. De grote vraag is waarom ik er nu pas ben. Ik ben mezelf van geen kwaad bewust, maar het tijdstip van vertrek is verkeerd aan mij doorgegeven. Helaas kan daardoor de helikopter niet doorgaan. Dat zal toch niet gaan gebeuren, bedenk ik mezelf. Na heel wat gedoe stel ik voor om zelf naar de helikopter te rijden, verbaasd kijkt de dame mij aan. Heb jezelf een auto dan? Vraagt ze me. Natuurlijk heb ik die. Binnen no-time krijg ik het adres en maakt ze me duidelijk dat er haast bij is. De helikopter wacht tot 13.15uur op mij. Ik heb nog 20 minuten om daar te komen, de helikopter stijgt 5 km buiten het dorpje op, ruim op tijd kom ik aan bij het vliegveldje.
20 minuten later stijgen we op. Veel te vroeg om Sagan op de foto te kunnen zetten, deze zal pas later starten. Onwetend van de tijdsduur en toch wel enthousiast om met de helikopter te mogen, ga ik er van uit dat dit allemaal goed geregeld zal zijn. Vanaf het opstijgen probeer ik via een luikje wat net groot genoeg is om mijn camera door te steken foto’s te maken. Helaas weet de piloot niets van de afspraak dat ik meega om Sagan te fotograferen vanuit de lucht. We vliegen hoog boven het parcours. De combinatie van de hoogte en de beperkte mogelijkheid om via het kleine luikje foto’s te maken, zorgen ervoor dat de opdracht lastiger blijkt te zijn dan eerst gedacht. Ik vergeet daarom om ook om te genieten van de vlucht. Voordat ik het weet vliegen we alweer terug naar het kleine vliegveldje.
En Sagan…. Tja, die start precies op het moment dat we weer geland zijn. Ik zeg, goed geregeld. Gelukkig hebben de aanwezige mensen van Skoda dit ook in de gaten. Snel neem ik afscheid in de hoop om toch nog wat renners in actie, op de foto te kunnen zetten vanaf de grond. Het parcours is vanaf de grond niet zo heel erg fotogeniek, er staan te veel bomen die het geweldige uitzicht op de immense bergen blokkeren. Ik besluit om alleen maar close-up foto’s te maken van de renners. Na de doorkomst van Tom Dumoulin, rij ik door naar de finish. Tom heeft zo goed gereden dat het er lange tijd naar uitziet dat hij zijn derde etappe overwinning binnen gaat slepen. Met elke renner die binnen komt wordt zijn kans groter en groter. Helaas mag het niet zo zijn, zoals hij zelf al heeft aangegeven in een interview aan de NOS, Chris Froome is vandaag de grote kanshebber op de overwinning. En dat is ook wat er gebeurd.
Na de finish van Chris Froome, is het wachten om het podium te fotograferen. Daarna snel naar de perszaal. Helaas is er geen goed plekje om te kunnen werken, bijna alle stoelen zijn al bezet. Daarom besluiten we om meteen door te rijden richting het appartementje wat we gehuurd hebben voor de laatste twee etappes. En dan blijkt maar weer eens dat dit geen goede beslissing was om te doen. Bij aankomst blijkt de Wifi niet te werken. GVD, dat worden morgen boze gezichten, dat ik geen foto’s heb door kunnen sturen. Niks meer aan te doen, ik ga alles al wel zo ordenen dat, mocht ik nog ergens een goed werkend signaal kunnen vinden ik de foto’s zo door kan sturen. Tot die tijd, even genieten van de luxe van het appartement en het uitzicht.
Tot morgen.
Groet Joris
BEKIJK DE EXCLUSIEVE FOTO’S VAN jORIS kNAPEN IN DE FOTOSERIE BOVENAAN DIT ARTIKEL
