‘Mijmeringen’ is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen
Sport
De sportzomer is begonnen. Met het Europees voetbaltoernooi en bijna aansluitend de Olympische Spelen die ook nog eens ‘in de buurt’ worden gehouden, gaat het
helemaal los. Blijkbaar heeft Koeman onze verwende voetbalmiljonairs net op tijd gemotiveerd en in vorm gekregen, want na twee oefenwedstrijden die met klinkende
cijfers werden gewonnen, is het geloof in de ploeg terug, zodanig, dat er inmiddels een 88-gevoel opborrelt. We gaan winnen. Dat de enige keer van succes bijna 40
jaar geleden plaatsvond is anders wel heel erg lang geleden. Deze overwinning vond plaats voordat de meeste fans zelfs nog maar waren geboren. Dus kansrijk? We
gaan net als destijds, ook in Duitsland, winnen!
Nu heb ik van de week de openingswedstrijd gezien van het thuisland en wil ik erop wijzen, dat het voetbal van die ploeg toch wel een stuk degelijker oogde dan dat van Oranje. Nog vers in het geheugen is het verlies vorig jaar november van de Oranje-ploeg tegen dezelfde Duitsers. Dus de vraag is of we werkelijk een kans maken.
Maar als we de groepsfase overleven, zullen we zeker een ware uittocht beleven naar ons buurland om een voorschot te nemen op het onvermijdelijke: het winnen van het EK 2024. Ik ben toch wat voorzichtig wat onze kansen betreft. Maar halen ze de kwart of halve finales, dan gaat het wel echt los. Bij voetbal speelt geluk ook nog een belangrijke rol en uiteraard de fysieke conditie van de spelers. Blessures zijn met het overvolle programma’s van de clubs van onze sterspelers geen uitzondering. We zullen het meemaken. Vreemd is wel dat er veel meer supporters naar de wedstrijdsteden gaan dan er toegestaan kunnen worden in de stadions. Daarmee ontstaan mogelijk wel veiligheidsrisico’s. Laten we hopen dat het allemaal een beetje losloopt.
En dan die Olympische spelen. Amper twee weken na het laatste fluitsignaal van het EK toernooi in Duitsland beginnen deze in Frankrijk. Een massale uittocht van fans zoals bij het EK voetbal zal het niet worden. Reden is omdat de kansen voor Nederland over vele disciplines zijn uitgesmeerd en niet iedere sportfan gecharmeerd is van alle sporten. Veel mensen blijven thuis bij de TV en als de voorbode wat het weer betreft doortrekt naar de zomer, is de TV de plek waar je het beste de sportverrichtingen kunt volgen. Geen massale uittocht dus naar dit evenement. Het is bovendien onbetaalbaar. Voor een hotel in Parijs betaal je tijdens de spelen wel vier keer zoveel, dan in een normale zomer. De vele sporttoernooien op TV betekenen ook dat er aan sport op de TV zenders niet ontkomen kan worden. Nu loopt de zomer meestal toch al niet over van interessant aanbod op de kast; met deze grote evenementen, aangevuld met de Tour de France, wat formule 1 wedstrijden en Wimbledon is het maar de vraag, of aan sport te ontwijken valt.
Geef je niets om sport dan wordt het een moeilijke zomer als je gewend bent ‘s avonds na het eten de TV aan te zetten. Directe sportuitzendingen zorgen wel voor een opleving van de ouderwetse TV. Wil je meepraten de volgende dag, dan moet je toch de belangrijkste wedstrijden gezien hebben. Dus niet alleen de boomers zitten dan voor de buis. Met eindeloze reclames heb je ruim genoeg de tijd de oranje tompoezen en koffie klaar te zetten. Het moet tenslotte ergens van betaald worden. De betaalde streamingdiensten leveren bijzonder extra materiaal, zodat de meest fervente fans aan hun trekken kunnen komen. Het is big business. Als dan de resultaten uitblijven, of lager uitpakken kan het ook weer zomaar afgelopen zijn. Tot het zover is, doen de reclamemakers er alles aan ons in de stemming te brengen, met lange sfeerreclames, waarbij vooral de supermarkten de hoofdrol pakken. Als je dan na een sportieve afstraffing zo’ n vrolijke reclame ziet, past jouw emotie totaal niet bij de uitstraling van de reclame. Meestal zorgt men er wel voor dat deze zo snel mogelijk verdwijnen van de buis. Anders gaat de reclame tegen het bedrijf werken.
Sport is tenslotte emotie. In plaats van een gezonde levensstijl die nodig is om sportief te kunnen presteren te promoten, wordt de kijker juist met gezellige BBQ’s en
bier bestookt. Er is dus een enorm verschil tussen de sporter en de fan. In mindere mate speelt het enthousiasme voor de Olympische Spelen. Als klein landje hebben we relatief zeer goede sporters, ook op individueel niveau. We maken goede kans om in de top 10 van het medailleklassement te komen. Oorzaak is grotendeels de geweldige professionele ondersteuning van de topsport in ons land. Toch zal er geen massale uittocht plaatsvinden naar Parijs. De prestaties zijn knap. De gemiddelde Olympiër is geen miljonair en moet het vooral hebben van de ondersteuning en niet van wat hij of zij financieel eraan overhoudt. De spelen spreken blijkbaar niet zo tot de verbeelding bij het grote publiek. Geld en media aandacht zijn erg belangrijk bij sport. En een tengere wereldtopper als Femke Bol zal het toch af moeten leggen tegen de voetballers. De wereld is niet eerlijk. Ik hoop de sport wel.
