'Mijmeringen' is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen
Politieke toestand
‘It’ s the economy, stupid’ was ooit een uitspraak van Bill Clinton tijdens zijn campagne tegen Bush. Vertaal je dit hoe de Amerikanen stemden deze maand, dan is deze economie gemarginaliseerd tot de eigen portemonnee. Door inflatie, lage lonen, regeldruk, hoge belastingen en daarmee gepaard gaande groeiende ontevredenheid was de Amerikaan het beu en heeft hij of zij voor de tweede keer een onberekenbaar gevaarlijk sujet gekozen, omdat dit portret deze zaken eindelijk wil aanpakken in de ogen van de veelal egoïstische, onwetende Yankees.
De oplossing is simpel: alles wat in de weg staat om het doel te bereiken moet bestreden worden: America First. Zijn er ooit strategische handelsovereenkomsten overeengekomen die de positie van de VS verzwakken: weg ermee. Zijn er dure buitenlandse avonturen die Amerika alleen maar geld kosten: ophouden. Bedreigen goedkope buitenlandse goederen de eigen economie: sanctioneren met forse invoerheffingen. En de grenzen dicht voor al die gelukszoekers. En dat in een land dat zowat uitsluitend bestaat uit immigranten.
Geen inmenging meer in Europese en andere conflicten: ze zoeken het maar zelf uit. Dat de VS de hoofdleverancier is van de mondiale oorlogsindustrie en hier een bepalende rol in speelt: moet maar eens afgelopen zijn. Die NAVO? Waarom betaalt Amerika de rekening telkens en betalen de andere lidstaten maar een fractie van de kosten en dat nog niet eens? Waarom houden de Europese landen niet zelf hun defensieve broek op? Wellicht waren vorige regeringen in de States te gretig om de mondiale machtsrol te vervullen en vonden wij het in Europa wel goed zo. En waarom zou bijv. Europa een sterk leger moeten hebben als er geen feitelijke dreiging is? Europa bewandelt liever de diplomatieke weg. Inmiddels is de situatie gewijzigd door de agressieve houding van Rusland en beseffen we nu dat we ons hebben opgehangen aan die Amerikanen. De betrouwbare bondgenoot die nu ineens niet meer betrouwbaar blijkt.
Dat die Amerikanen het beu zijn om de politieagent van de wereld uit te hangen is best te begrijpen. Het kost handenvol geld, mensenlevens en voor wie doen ze het? De gewone Amerikaan weet niet eens dat Europa bestaat. Ik ben een aantal keer in dit land geweest en als je daar een krant openslaat gaat het uitsluitend over het eigen land. Je moet heel veel moeite doen om in de traditionele pers iets te vinden over ‘buitenland’. Dus als dat buitenland veel geld en ellende kost dan stoppen we er toch gewoon mee. Klaar is Kees.
Een vergelijkbaar standpunt houdt de grootste coalitiepartij in onze eigen regering ook aan. Verdragen en afspraken die niet welgevallig zijn saboteren, openbreken, negeren, anders interpreteren of opzeggen. Het hele huis van diplomatie waarmee door een groot aantal partijen jaren is onderhandeld moet wijken voor het eigen belang. En of dit nu over defensie, stikstof, klimaat of immigratie gaat: om het even.
En als er iemand dwarsligt: opruimen. Rechtsstatelijke dwalingen voorstellen, optreden tegen politieke tegenstanders en als het kan de mond snoeren van een oppositie of vrije pers. Het wordt er allemaal niet frisser op. Bijkomend vervelend issue is dat dit niet zomaar kan. Je maakt je belachelijk en onbetrouwbaar op internationaal vlak en het gevolg is dat je vaak bakzeil moet halen. De schuld ligt dan bij de ‘oude’ politiek, want die hadden deze verdragen nooit mogen afsluiten. Die verdragen wil het volk immers niet, aldus de machthebbers. Speak for yourself, zou ik zeggen. De nieuwe ultrarechtse machthebbers zoals Trump en Wilders weten zogenaamd wat goed is voor hun volk en zoeken steun voor hun nationalistische standpunten bij vergelijkbare machthebbers met dezelfde agenda.
Gevolg is dat er niets gebeurt. Er ontstaat een stuurloze regering die geen beslissingen kan nemen. En eigenlijk is dat ook de bedoeling vanuit hun oerconservatieve houding. Afgezien van afbouwen van de overheid door eindeloos te bezuinigen komt men tot niets. En de bezuinigingen zijn alom, ongefundeerd en maar op één ding gefocust: minder overheid, minder geld en daardoor meer geld in de portemonnee van de -helaas- alleen maar al rijke burger. Met alle rücksichtslose bezuinigingen worden complete systemen ontwricht, waardoor vooral het kansarme deel van de bevolking zelfs kansloos wordt en de tweedeling tussen arm en rijk nog veel groter.
De grenzen moeten ook nog eens dicht. De slagbomen worden weer opgepoetst. Welke idioot stelt dit voor? Afgezien van een logistieke ramp is het uitsluitend symboolpolitiek. De meeste mensen weten niet meer wat dit betekent, maar ik kan me nog goed herinneren dat we bij elke grens stil moesten staan en ons altijd een beetje ongemakkelijk voelden, ook al wist je dat er niets aan de hand was. Tijdrovend en absoluut zinloos. Als iemand echt het land in wil komt hij of zij toch wel binnen.
Ik heb het al eens eerder gezegd. Ik ben blij dat ik niet meer aan het begin van het leven sta. Mijn leven lang is er vrede, vrijheid en relatieve rust en welvaart geweest, maar ik vrees nu voor de toekomst. Hoe lang nog?