Mart van Bree jr. driemaal belangrijk voor zijn team.
Iedere wedstrijd is weer een nieuwe. De uitwedstrijd in en tegen Mierlo Hout had nog een klein staartje door het schlemielige verlies vorig jaar. Toen werd het 6-1, nadat Dongen binnen 22 minuten al op een 4-1 achterstand stond.
Door: Piet Scheepers
Zo kan er in een jaar tijd veel veranderen. Zeker aan Dongen zijde. Het team van Marcel van der Sloot is veel volwassener geworden en legt de tegenstander haar wil op. Naarmate de competitie vordert, zie je tegenstanders zich ingraven en hopen op een snelle uitval. Mierlo Hout profiteerde deze wedstrijd optimaal van even niet opletten van de assistent-scheidsrechter. Tot tweemaal toe kwam de thuisploeg, volgens deskundigen en filmbeelden, vanuit een buitenspelsituatie op gelijke hoogte. Het siert de Kanaries dat zij de laatste tien minuten hun rug rechten en via de invallers alsnog de volle winst van 2-4 opeisten.
Als je de standenlijst bekijkt zijn er vier ploegen die er boven uit steken. Naast koploper Dongen, zijn dat EVV (dat thuis nipt verloor van Achilles Veen), MASV (waar Dongen de winst pakte) en Achilles Veen. Alle vier 8 wedstrijden gespeeld en respectievelijk: 21 punten, dan 18 en dan de twee achtervolgers met 17 punten. De middenmoot is aan elkaar gewaagd. Zo sta je derde van onderen en sta je na twee winstpartijen ineens op plaats vijf of zes. Spanning dus bovenin en in het rechterrijtje zwoegen om de degradatiezone te ontlopen.
Genoeg over de spelstijl van Dongen geschreven en gesproken. Gelijk van de aftrap gaf Dongen het visitekaartje af. ‘Dit jaar laten we ons niet de kaas van het brood eten!’ Vanaf de aftrap stuurde Rick Mulder de wegsprintende Fatih Kamaci de diepte in en gelijk ontstond daar het eerste kansje voor Dongen. Uit de daaropvolgende corner voor Dongen brak de thuisploeg gevaarlijk uit. De toon was gezet. Lopende de wedstrijd was Dongen meer aan de bal. In het doel bij de thuisploeg stond Kevin Cox, vervanger van de geblesseerde eerste doelman die met een stevige knieblessure kampt. Deze Cox schroomde niet om ver uit zijn doelgebied ballen te onderscheppen. De eerste mogelijkheid om de score te openen was voor de thuisploeg in de 20e minuut. Echter Nick Frits toonde zijn kunnen en pareerde de inzet. Dongen is dan ook de minst gepasseerde ploeg. Voor aanvang slechts 4 doelpunten tegen.
Teun de Leeuw, voor hem was een scout van De Treffers aanwezig, had het deze middag moeilijk tegen de verdedigers van Mierlo Hout. Als spits probeerde hij ballen richting zijn opkomende collega’s te versturen. En dan na een half uur spelen verstuurde rechts centrale verdediger Mart van Bree jr. een verre pass richting de scherp staande Fatih Kamaci. Als op een serveerblaadje viel de bal net over een Mierlo Hout verdediger in de voeten van de Dongen aanvoerder. Zijn schot in de verre hoek was onhoudbaar en zo stond Dongen dan op 0-1. Tot aan de rust bleef Dongen domineren.
Na de rust was het opletten geblazen voor de scheidsrechter. Met name Dani Deelen ging op het middenveld nog al eens buiten het boekje. Op het moment dat Dongen vol op de aanval ging, onderbrak de thuisploeg deze en stuurde de bal richting zestien Dongen. Door misverstanden, buitenspel of niet, fluit de scheids nu of niet, viel uit een voorzet de gelijkmaker via de voet van Mart van Bree jr. binnen. Deze gelijkmaker stond slechts 7 minuten op het bord. Uit een corner van Fatih Kamaci kopte centrale verdediger Ben Holthaus de 1-2 binnen.
En nu doordrukken was het credo aan Dongen zijde. Echter nog geen zes minuten later scoorde Jip de Jong de gelijkmaker. De bal kwam via een buitenspel staande speler bij de spits die tussen twee Dongenverdedigers door stormde richting doelman Nick Frits. Deze had geen antwoord op deze gelijkmakende score, 2-2. Als door een wesp gestoken stormde trainer Marcel van der Sloot het veld op. Hij vond dat zijn ploeg onrecht was aangedaan. Daarop kon scheidsrechter Teun van der Velden niets anders doen dan de rode kaart trekken voor dit optreden. Toch ging de leidsman informeren bij zijn assistent hoe de vork in de steel zat. Je kon op je klompen aanvoelen dat deze 2-2 niet werd geannuleerd.
Dit alles gebeurde rond de 65 minuut. Genoeg tijd om de boel te repareren. Dongen wisselde door. Zo kwamen Alhaji Bangura en Jaivy Lourens in het veld voor Teun de Leeuw en Gillyan Clemens. De wissels aan Dongenzijde zijn allemaal van hetzelfde kaliber als de basisspelers. Dus geen verlies in sterkte. Wel zijn dit spelers die, en dat hebben ze meerdere keren bewezen, een wedstrijd kunnen doen kantelen. Tot aan de 80e minuut had Dongen enige moeite om de ver teruggedrongen thuisploeg kapot te spelen. Het venijn zat dan ook in de staart. Spelhervattingen moesten eraan te pas komen. Eerst vanuit een corner van Rick Mulder rond de 84e minuut. De afgeslagen bal viel voor de voeten van Jaivy Lourens, die met een onhoudbaar dropshot Dongen weer op 2-3 voorsprong zette.
De volgende aanval van de thuisploeg had wel eens de 3-3 kunnen zijn. Vanuit een corner werd de bal hard binnengekopt. Maar weer was doelman Nick Frits een sta-in-de-weg. Het mooiste en meest moeilijke doelpunt werd in 88e minuut door Mart van Bree jr. gescoord. Een vrije trap, rechts op de hoek van de zestien, werd met veel effect door Jaivy Lourens hard richting korte bovenhoek gestuurd. Doelman Kevin Cox pareerde deze bal uit de hoek waar Van Bree jr. vogeltje vrij stond en deze uit een moeilijke positie hard binnen schoot, 2-4. Dongen had de volle buit binnen.
Door het verlies van EVV Echt zijn de Kanaries nu trots alleen koploper. Met nog twee wedstrijden te gaan, Baronie thuis (zaterdag 25 oktober) en LRC Leerdam uit (zaterdag 1 november), is de 1e periodetitel wel heel dichtbij.
Eerstkomende donderdagavond (20.15 uur) de bekerwedstrijd uit in Tilburg tegen t Zand. Gevolgd door het weekeinde vrij en dan de derby tegen Baronie.