Mijmeringen: 'Syrië'

'Mijmeringen' is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen

Syrië
Het bericht dat Assad uit Syrië was verdreven was nog geen 24 uur oud en half rechts Nederland stuurde massaal op de social medi alle Syrische vluchtelingen bij wijze van spreken direct terug naar hun vaderland. Kunnen we eindelijk werk maken van huisvesting van onze eigen mensen. Wat een sociaal en menselijk gebaar zo rondom Kerstmis. Jezus zou zich in zijn graf omkeren als hij niet met Pasen zou zijn verrezen.

Assad is niet de enige schurk in Syrië en de broosheid van een nieuw regime in dit soort landen kan de zaak volledig destabiliseren. Het kan alle kanten op gaan. Syrië is een lappendeken van etnische groepen en de vraag is of er een sterke regering kan worden geformeerd die boven al deze verschillen staat en verdraagzaamheid predikt. Ik moet het nog zien, zeker nu er nog geen uitzicht is op verkiezingen. Het is zelfs maar de vraag of met het verdrijven van Assad de situatie überhaupt beter wordt. Vooralsnog lijken de nieuwe machthebbers niet direct een Islamitische staat op te dringen, maar je weet maar nooit. Ook in Iran en Afghanistan leek het aanvankelijk dat het regime meer ruimte gaf aan de bevolking: niets van terecht gekomen. Vrouwen hebben in deze op de sharia gebaseerde regimes niets te vertellen en mogen vooral niets. En dat gaat in Syrië waarschijnlijk ook gebeuren, omdat duidelijk is dat de sharia de basis wordt van de nieuwe rechtsstaat. Dat belooft niet veel goeds voor vrouwen. Ik vrees dat het vertrek van de dictator slechts een rimpeling is in de geschiedenis en de opmaat naar een nieuwe niets ontziende Islamitische dictatuur.

Dus alle Syriërs hier hun koffers laten pakken om plek te maken voor de zonen en dochters van hardwerkende Nederlanders is een illusie en getuigt van een zeer kortzichtige domheid. Elke regimewijziging met geweld zorgt weer voor een nieuwe stroom vluchtelingen. Ook als ik Syriër zou zijn, zou ik niet direct consequenties trekken na de val van Assad. Als je nu beslist terug te gaan is de weg terug naar Nederland – mocht je spijt krijgen - waarschijnlijk niet meer begaanbaar. En zeker als er hier kinderen zijn geboren of opgroeien en je een baan en toekomst hebt, zou ik niet direct mijn koffers pakken. Hoe groot het verlangen ook is om je familie in de armen te sluiten.

Ik begrijp wel dat ons kabinet terughoudend is bij nieuwe asielverzoeken van Syriërs. Het is een land met een grote etnische diversiteit en de vluchteling die zich bij ons in Ter Apel meldt, zou zomaar zonder problemen terug kunnen keren, of niet. Zolang de wereld niet van plan is diplomatiek rust te scheppen worden de vluchtelingenstromen alleen maar groter. Zeker als types als Trump, Meloni, Orban, Poetin, Xi en Wilders de dienst uitmaken. Die zijn er alleen op uit voor het eigen belang van hun naties en stoken de internationale politieke onrust vaak verder op. Verdeel en heers. Vluchtelingenstromen zullen zo alleen maar groter worden. Het afsluiten van de grenzen vindt men een oplossing om dit probleem buiten de deur te houden: ieder heeft recht op zijn eigen problemen is het credo. En val ons hiermee niet lastig.

Nu in Syrië het regime is gevallen maken onze ‘vrienden’ uit Israël gelijk gebruik om hun imperialistische doelstellingen verder uit te voeren en de Syrische Golan hoogvlakte nog verder te annexeren. Ook nog even het leger van Syrië gedecimeerd met luchtaanvallen. Daar lees je maar weinig over in het nieuws. Typisch. Kritiek op Israël wordt al gauw gezien als Jodenhaat of antisemitisme. Dat is een gevoelig onderwerp in ons land. En dit terwijl de Israëli’s een genocide uitvoeren op de Palestijnen in Gaza als een niet in verhouding staande vergelding van een eveneens zeer verwerpelijke terroristische aanslag en aanval van Hamas met ook veel slachtoffers. Waarom gaat men zover? Als men niet bereid is een diplomatieke oplossing te forceren is wapengekletter het enige wat blijkbaar overblijft. En Gaza als klein overbevolkt geïsoleerd gebied is een gemakkelijk slachtoffer voor het militair machtige Israël. Trump gaat het allemaal oplossen. Hij presenteert zich nu al als het duizenddingendoekje voor de geopolitieke spanningen. Ik vrees dat dit gaat uitdraaien op een regelrechte ramp. Zich niet bekommerend over Internationale afspraken of verdragen zal hij inderdaad de olifant in de porseleinkast worden. En wij wachten blijkbaar op het moment dat we de Syriërs kunnen lozen. We hebben overal mensen tekort in ons land, maar blijkbaar zijn deze Syriërs van het verkeerde soort. We zijn allemaal gelijk, maar niet heus.