Goed weekend voor de MILA Troopers

De MiLaTroopers pakken prijzen weg in Apeldoorn bij de NSK én in een zonovergoten Woeste Zee

De Woeste Zee is te vinden in de Duiventoren, waar afgelopen zondagde Atledo Intersport Cross werd georganiseerd. Atledo is de thuisbasis van de Mila Troopers, die vanuit diverse Regio13 verenigingen samen trainen om tot goede resultaten te komen. En die goede resultaten zijn er, want op zaterdag, een dag vóór de cross, gingen Ties Mutsaers, Nikki van Gool en Michiel Gulickx van start bij de NSK indoor in de Omnisport in Apeldoorn. Dit is een serieus studentenkampioenschap, waarm veel Nederlandse toppers te vinden zijn.

Michiel en Ties kozen voor de 800 meter. Voor Michiel is dit niet zijn afstand, maar hij wilde dit gewoon een keer voelen. En gevoeld heeft hij, want het is taai, zeker indoor, als je dat niet gewend bent. Niet wetend wat hem te wachten stond, was hij tevreden met zijn eindresultaat in een tijd van 2.12 min. Voor Ties is het juist zijn specialiteit, als je hem als lezer een beetje volgt. Ook nu had hij het er op staan, en hij duldde geen tegenstand, zo leek het. Meteen bij de start schoot hij al weg en de anderen konden niets anders dan proberen te volgen. Maar het tempo was dermate hoog, dat er al snel maar vier mensen bij elkaar konden blijven. Ties minderde geen snelheid en ook de vierde man moest eraf. In de voorlaatste ronde kwam er nog soort van aanval op zijn koppositie, maar een knikje met het hoofd en een lichte versnelling waren voldoende om de tegenstand te doen verdampen, zo leek het. Hij stormt op de finish af, wint het goud en dat in een geweldige personal best tijd van 1.54 min. Wat een geweldige kampioensprestatie!

Nikki kwam later aan de start voor de 3000 meter. Ook zij wilde niet het risico lopen om in duw- en trekwerk terecht te komen en meldt zich meteen vooraan. De afvalrace startte ook al snel en uiteindelijk moest ze slechts één persoon laten gaan, maar ze hield het tempo tot twee ronden voor het einde vol. De benen liepen vol en dan is 800 meter best nog een eind. Ze geeft hier wat toe, maar haar tweede plaats kwam niet in gevaar. De blijdschap was er niet minder om, want dit was pas de tweede wedstrijd sinds lange tijd, dat ze weer vol gas mocht gaan. Met slechts acht tellen van haar beste prestatie ooit af, zal ze zeker niet klagen, want haar coach was verrast, denkend dat ze wat meer zou moeten toegeven. De vooraf gecalculeerde trainingen blijken dus heel veel vruchten af te werpen. Daar zijn wij natuurlijk erg blij mee!

Dan op zondag natuurlijk die zonnige cross in de Woeste Zee van de Duiventoren. Dexx Hendriks en Noah van der Schoof staan aan de start van de 2020 meter. Noah gaat heerlijk makkelijk over de heuvels en ook is het losse zand voor hem geen probleem. Zo lijkt het. Hij schuift prima door de Woeste Zee en komt vrij ontspannen binnen. Dexx had een nieuw doel; hij wilde deze winter een keer in de top tien lopen bij crossen, maar dat is nu intussen al standaard. Dan moet je de lat verleggen en in deze laatste cross wilde hij naar de top 5. Zo geschiedde… bijna. Want hij deed enorm zijn best en tot het einde beet hij zich vast aan zijn doel. Hij komt als zevende binnen. Heel even een kleine teleurstelling op het gezicht, maar toen hij zoveel complimenten kreeg, kon zijn dag toch niet meer kapot.

Daarna Sem Beerens en Jelle Jansen. En ook Sem had snode plannen. Gewoon meegaan met de kop om na zijn lange griep toch een keer te scoren. Zij lopen drie ronden van 1010 meter. Bij de laatste doorkomst loopt hij niet meer bij de kop, maar er net achter. Hij doet erg zijn best, maar dat kost zoveel energie, dat de benen vol lopen... en dan is het gedaan. Jelle deed op zijn beurt erg zijn best om bij Sem te blijven. Nu Sem strandde, kon Jelle er langs komen en loopt naar de vierde plaats. Sem finisht daar kort achter. Jelle was zeker tevreden en Sem na een poos ook, want hij heeft het geprobeerd. Veel complimenten gekregen. Gegokt en verloren. Beiden heel goed gedaan!

Dan de korte cross, gemixed met de junioren B. Daantje Kemmeren voor drie ronden en Suzanne Jonkers voor twee ronden. En wie komen daar aangefietst? Vanuit Gorinchem? Brik van Disseldorp en Ruben Verzijl, en ook zij starten op de korte cross. Maar de benen hebben al wat fietswerk gedaan en dat heeft even tijd nodig. Dat hebben ze niet, want al gaat het naar het eind toe best aardig, ze worden bij de mannen korte cross vierde en vijfde. Net naast het podium. Vlak na hen finisht Suzanne, die heel dicht bij is gebleven. Suzanne is weer goed op weg na een stevige griep en pakt hier heerlijk makkelijk de eerste plaats bij de vrouwen. Daantje komt dan langs, maar zij mag nog een ronde. Het gaat taai, maar dat is Daantje ook en ze werkt zich naar de tweede plaats in haar categorie achter Aafke Wijkmans, die speciaal is gekomen voor deze cross. Goed voor het eindklassement van Regio13 van Daantje, waarvan ze nu zeker weet, dat ze die heeft gewonnen. Dan Nikki weer aan de start. En hoppa, daar gaat ze weer. Alsof ze geen nationaal zilver gewonnen heeft de dag ervoor. Gewoon aan kop en weg… slechts één andere loper die kan volgen. Die schudt ze ook niet zomaar af, maar naar het einde toe, lukt ook dat en kan ze ontspannen, maar zonder veel tempo in te leveren naar de finish. Moe, maar heel erg tevreden. Want de wedstrijd van de dag nervoor zat niet echt in de weg en dat is een heel goed teken.

Dan Ties Mutsaers en Michiel Gulickx nog aan de bak. Ook Ties laat er geen gras over groeien en gaat aan kop weg, alsof ook hij de wedstrijd van de dag ervoor is vergeten. Maar dan loopt hij verkeerd en moet hij terug. Dat kost veel meters, maar in een mum van tijd is hij weer terug aan de kop, die natuurlijk wel het juiste pad liepen. Dat was toch beetje een doodsteek voor Jesse van Gestel en Thijmen Kegler, de enige twee die nog samen liepen. Jesse bleef goed bij, al zie je het wel kraken. Hij moet Thijmen en Ties laten gaan. Ties rondt het spel daarna af door ook Thijmen even op afstand te zetten. Topwinst.

Michiel voelt de 800 meter van de dag ervoor wel, en kan niet voorin mee in het geweld, maar loopt  zijn eigen tempo. Iets ingehouden zo lijkt het, met de bedoeling om aan het eind nog wat over te hebben. Dat is er wel, maar de benen willen niet zo. Zo goed en kwaad als het gaat, en dat blijkt bestgoed, komt hij als vijfde over de streep. Het gezicht vertelt het: moe, maar voldaan. Wil je meer weten van de MiLaTroopers? Stuur een mail naar [email protected]