Ingezonden Whiplash-letsels kunnen bij elk auto-ongeluk voorkomen, hoewel ze vaker voorkomen bij kop-staart botsingen. Whiplash treft ongeveer 10-20% van de inzittenden van een auto bij een kop-staartbotsing. Dit letsel is een contactloos versnellings- en vertragingsletsel van het hoofd- en nek systeem. In dit artikel behandelen dit letsel uitgebreid.
Hoe ontstaat een whiplash?
Bij een whiplash-letsel is er geen direct contact met de nek, aangezien de schade ontstaat door een snelle uitrekking en buiging van de nek. Met andere woorden, een kracht doet het hoofd naar voren en naar achteren zwaaien. Tussenwervelgewrichten, tussenwervelschijven, ligamenten, spieren en zelfs zenuwwortels kunnen daarbij beschadigd raken.
Whiplash-letsels treffen naar schatting meer dan 1.000.000 personen per jaar in de Verenigde Staten, aldus deskundigen. Hoewel auto-ongelukken de meest voorkomende oorzaak zijn, kan whiplash ook worden veroorzaakt door geweld, met name huiselijk geweld, trauma op de werkplek en zelfs attracties in pretparken. Ongeveer 25% van deze gevallen resulteert in aanhoudende pijn en stoornissen. Na meer dan drie jaar heeft één op de zeven whiplashpatiënten nog steeds aanzienlijke pijn; het gemiddelde is acht jaar.
Ernstige whiplash wordt vaak kort na een ongeval vastgesteld. In de meeste situaties kan het enkele dagen duren voordat men zich volledig bewust is van de diepte van de schade. Dit is gedeeltelijk te wijten aan de bloeding en de ontwikkeling van littekenweefsel rond het beschadigde gebied. Als het weefsel niet vanzelf voldoende herstelt, kan het chronische spier-, ligamenten-, zenuw- en artritispijn veroorzaken. Omdat je misschien niet onmiddellijk na een ongeval pijn voelt, raden wij je aan altijd contact op te nemen met een arts - of je nu pijn voelt of niet.
Symptomen van whiplash
Zelfs in gematigde gevallen zijn de meest opvallende tekenen van whiplash nek- en schouderklachten. Hoofdpijn, wazig zien, duizeligheid, stijfheid, misselijkheid, gevoelloosheid en tintelingen in de armen/handen, zwakte, oedeem, en rug- of borstklachten zijn enkele van de andere symptomen. In deze gevallen is de kans groter dat het letsel langdurige symptomen veroorzaakt en meer inhoudt dan alleen een verrekking of verstuiking.
Wanneer iemand nekklachten ervaart na een flexie-extensie letsel, ter plaatse of uren of dagen later, is het raadzaam een specialist te raadplegen die gespecialiseerd is in spier- en skelet pijnklachten om de ernst van de aandoening vast te stellen. In sommige situaties is een eenvoudig lichamelijk onderzoek voldoende, maar in andere gevallen zijn verdere tests nodig.
Behandeling en diagnose.
Met behulp van röntgenfoto's wordt nagegaan of er sprake is van wervelfracturen en of de uitlijning van de hals is veranderd. In de meeste gevallen volstaat een conservatieve therapie gedurende de eerste weken. Spierontspanners, ontstekingsremmers, ijs, rekoefeningen, chiropraxie of fysiotherapie kunnen allemaal nuttig zijn. In extremere situaties zijn aanvullende diagnostische tests nodig om vast te stellen of er andere weefsels dan spieren bij betrokken zijn.
Het behandelingsplan zal verschillen naargelang de beschadigde structuren (ligament, zenuw, discus, enz.). Er zijn verschillende therapiemethoden beschikbaar, waarvan de meeste geen chirurgische ingreep vereisen en zeer effectief kunnen zijn bij de behandeling van aanhoudende whiplash pijn. Triggerpoint-injecties om de spieren te ontspannen, prolotherapie (injecties om gescheurde of verrekte gewrichtsbanden te regenereren), en regeneratieve geneeskunde procedures zoals Platelet Rich Plasma (PRP) of stamcellen om beschadigd weefsel te genezen zijn enkele voorbeelden. Natuurlijk zijn er nog verschillende andere mogelijkheden.
Benieuwd naar andere whiplash kenmerken ? Lees meer.