Kris Beerens kijkt in zijn blog van deze week niet teveel terug op het afgelopen half jaar, maar vooral vooruit. Volgens Kris is zijn doel immers nog lang niet bereikt. Hoe Kris de komende tijd verder denkt te gaan lees je hieronder.
Blog
Het einde van een eeuwig durende reis is nabij. Dit klinkt natuurlijk een beetje dubbel maar zo is het wel. De meest gemaakte opmerking die ik richting mijn oren geslingerd krijg de laatste tijd is “En, blij dat het er bijna op zit?”, of in andere varianten “Nog maar een weekje jongen”, “Ben je al aan het aftellen”. Als of ik aankomende vrijdag in een raket afgeschoten wordt naar Mars en dat dit het einde van mijn leven hier op aarde is.
Aan mezelf voel ik dat deze week niet veel anders is dan alle andere voorgaande weken en ik ga er vanuit dat de aankomende weken ook niet echt anders zullen gaan verlopen. Is het finishgala van aankomende vrijdag 27 maart (19.30u Cammeleur be there!) dan niet iets speciaals? Zeker wel, het is een hartstikke mooie afsluiting van een periode waarin ik een start gemaakt heb om te komen tot een gezonder leven. Maar ja, we are just getting started. Dit eerste half jaar is een eye-opener voor mij geweest en heeft mij vaak op de feiten gedrukt dat ik mijn ongezonde leven van het laatste decennium niet zomaar van mij af kan schudden.
De intentie was er aan het begin van deze afvalrace zeker om alleen maar gezonde dingen te eten en drinken en om flink sportend veel kilo’s kwijt te raken. Heb ik dat doel voor de volle 100% bereikt? Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat helaas dat doel nog niet gehaald is. Er zijn stappen gezet, en flinke ook, maar er moeten zeker nog een aantal stapjes bijgemaakt worden. Terugvallen in de vorm van verminderde motivatie, de trek naar snacks of lichamelijke pijntjes zijn in dit half jaar een terugkerend ritueel.
Ik probeer nu zo goed mogelijk de ‘mindere’ periodes te verkleinen zodat er hooguit in de komende tijd eens een ‘mindere’ dag tussen zit. Na de finish van de afvalrace gaat mijn leven gewoon door en zal ik pogen voort te borduren op mijn gezonde leven (althans mijn poging tot). Dus nee, ik ga niet stoppen met sporten en nee ik ga niet elke avond op de bank hangen met chips en cola. Ja, ik zal blijven sporten zo vaak als mijn leefschema het toelaat en ja ik blijf mij vasthouden aan mij voedselinnamestructuren (simpelweg: ontbijt, lunch, diner met wat extra eetmomenten er tussen).
Ga ik net zo fanatiek door zoals dit half jaar? Ja, zolang het in mijn planning past wil ik best nog wel 5 à 6 x keer week blijven sporten.
Ongetwijfeld zullen er dagen zijn dat ik even geen zin heb om te sporten en zal het aantal trainingen wellicht wat terug lopen . Dat is ook geen ramp, het zal hooguit het proces van het afvallen iets vertragen. Die kilo’s die in de laatste jaren er aan zijn gekomen zullen er de komende jaren ook langzaam weer af gaan. Tenminste dat is mijn plan. Zal er ooit weer een dag aanbreken dat ik een pizza bestel of met een zak chips op de bank zit? Tuurlijk, ik zal iets coulanter daar in worden. Is dat erg? Nee, vind ik persoonlijk niet. Het moet uiteraard wel draaien om gematigdheid, eens in de zoveel tijd wat slechts naar binnen werken moet kunnen.
Nu nog even een paar daagjes trainen om op vrijdag de officiële weging af te wachten. Of ik mijn gestelde doel van -30 kg en winnaar van de afvalrace zal worden? Tja, ligt niet geheel in de lijn der verwachtingen. Doordat ik iets te vaak een terugval heb gehad (zelfs in de laatste maand nog) heb ik niet de illusie dat ik bovenop het ereschavot zal komen te staan. In ieder geval sta ik vast wel op het podium :-p En bij deze race kun je wel duidelijk stellen, meedoen is belangrijker dan winnen!