Mijmeringen: 'Vegetarisch, veganistisch of?'

'Mijmeringen' is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen.

Vegetarisch, veganistisch of?

Van oorsprong ben ik een echte vleeseter. In mijn jonge jaren deed ik een moord voor een prachtige T-Bone steak of een forse portie spareribs, maar de liefde is wat bekoeld. Het is zeker niet zo dat ik geen vlees meer eet of lust, maar vooral de hoeveelheden zijn een stuk minder en het zal mijn keuze niet altijd neer zijn op de menukaart van een restaurant. Er zijn vooral twee redenen om het eten van vlees te temperen. De eerste reden is dat veel vlees wordt opgekweekt in de intensieve landbouwsector. Daar ben ik geen fan van. Om meerdere redenen. Het dierenleed gedurende hun bestaan, de kans op ziekteverspreiding en de afbreuk van de natuur. Voor wat betreft het dierenleed verwijs ik naar de Partij van de Dieren of Wakker Dier, die ons met gruwelijke campagnes het leed van deze dieren met de neus op de feiten drukken.

Dat doet me wel iets, al zie ik de mens niet als een uitsluitende herbivoor. Enge besmettelijke ziektes die uitbreken in de overbevolkte stallen zorgen voor nog meer dierenleed. Vooral de beelden van rapportages van het doden en afvoeren van tienduizenden -schijnbaar nog gezonde- dieren is verschrikkelijk. Onze landschappen worden gedomineerd door akkers en grasland. Deze eenzijdige gewassen worden voornamelijk gekweekt om de intensieve landbouw in stand te houden. We produceren veel meer slachtvee, dan er in ons eigen land wordt geconsumeerd. En ruimte is ons grootste probleem, dus waarom niet voornamelijk voor eigen consumptie produceren? De prijzen van vleessoorten worden door de supermarkten en handel laag gehouden zodat de boeren hoe langer hoe goedkoper moeten produceren. Dierenleed en kwaliteitsverlies zijn het gevolg.

Al deze ellende doet me sterk nadenken of het eten van vlees nog wel kan. Als echte Bourgondiër wil ik het ook niet afzweren, maar een tandje minder kan best. Ik kan me nog wel herinneren dat in de jaren 60 we ook niet elke dag vlees voorgeschoteld kregen en zeker niet in de hoeveelheden die nu op tafel worden gezet. Onze welvaart heeft ertoe geleid dat we veel meer vlees zijn gaan eten. Als in elk land ter wereld zoveel vlees gegeten wordt als nu bij ons is het onmogelijk de wereld op die schaal te voeden: Matigen dus.

Een veganist word ik niet. Principes waarbij niets van het dier mag worden gebruikt of geconsumeerd gaan me veel te ver. Geen kaas, melk, leer naast vlees wat ook niet mag. Dat wordt het niet. Een vegetariër worden is ook niets voor mij. De smaak van vlees hoort toch wel in mijn basis palet, maar het kan wel minder. Wekelijks eten we gemiddeld één à twee keer vegetarisch en dat staat me helemaal niet tegen. De maaltijdservice waar we vier dagen per week maaltijden van betrekken heeft een uitgebreide keuze aan heerlijke vegetarische gerechten en hoe langer hoe meer kiezen wij hier ook voor. Ook de vleesporties die bij de overige gerechten worden meegeleverd zijn bescheiden van omvang. Ik zie ons vegetarische avontuur niet beëindigen.

Toch werden er deze week berichten verspreid dat het aantal louter veganistische en vegetarische restaurants in ons land aan het afnemen was. Als je met vrienden uit eten gaat zullen er zeker wel een aantal zijn die de weg naar de vegetarische keuken nog niet willen ontdekken. Gevolg is dat je dan toch naar een ‘gewoon’ restaurant gaat. Een bezoek aan een veganistisch restaurant is toch alsof je naar een café gaat zonder bier. Dat is ook uiterst vreemd. Mijn beeld is dat sec vegetarische of veganistische restaurants niet nodig zijn, omdat bijna alle restaurants een steeds uitgebreider aanbod hebben in soorten voedsel, zoals vegetarisch, veganistisch, koolhydratenarm of glutenvrij. In een veelzijdig gevarieerd restaurant kan de verstokte carnivoor toch samen aan tafel met het worteletend ‘konijn’. Zeker als om principiële eetredenen mensen niet samen in een bepaald restaurant willen eten, wordt het er ook niet gezelliger op. Uit eten gaan is in het algemeen een sociaal gebeuren.

Dat maakt het juist leuk.