Mijmeringen: 'Botte Belastingdienst'

'Mijmeringen' is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen

Botte Belastingdienst
Graag woon ik in een land waar zaken goed geregeld zijn en ieder zich ook aan de regels houdt. Zelf doe ik dat ook zoveel mogelijk. Ik rijd niet te hard, zorg dat ik niet te veel risico loop en betaal mijn belastingen altijd op tijd. Maar blijkbaar bleek dat laatste niet het geval. Als penningmeester van een stichting moet ik zorgen dat loonheffingen op tijd worden betaald. En je raadt het al. Ik heb het een keer over het hoofd gezien. Ik ben niet aan deze openstaande vordering herinnerd vanwege een foute adressering door de belastingdienst. Ik heb dus geen aanmaning gezien. Deze aanslag was uit mijn gezichtsveld verdwenen.

De belastingdienst werkte dit keurig af. Ehumm? Zonder ons van tevoren in te lichten gaven ze via een beslaglegging bij de bank opdracht het bedrag inclusief een zeer forse boete te incasseren. Geen telefoontje, geen mailtje; mogelijk wel een blauwe envelop naar een voor ons onbekend adres. Zo ga je dus om met goede klanten. Terwijl je van niets weet worden er zo maar duizenden euro’s geroofd van je rekening.

De bank liet dit ook gewoon toe zonder mij -hun klant- in te lichten. De enige reactie was een regel op de immer groeiende maandelijkse bankfactuur van 80 euro. Dus de overheid kan zomaar geld innen van mijn rekening op mijn kosten, zonder mij in te lichten. Vindt u het gek dat ik me zorgen ga maken? Dat de aanslag betaald moest worden staat buiten kijf. Dat snap ik ook wel. Maar moet dit op zo’n manier? Ik stuurde dus een bezwaar in, omdat ik op geen enkele manier was herinnerd aan de openstaande vordering. Mijn bezwaar was erop gericht om de boete van tientallen procenten terug te draaien. En om duidelijk te stellen dat we inderdaad in gebreke waren, maar dat door onwetendheid de boete zo hoog was opgelopen.

Niemand heeft ons gebeld of gemaild. Ik ben altijd een correcte betaler, wat ik ook heb aangetoond in het bezwaarschrift. Nooit ging het voordien of achteraf fout. De belastingdienst hield zichzelf niet aan hun eigen spelregels om correspondentie naar het KvK adres te sturen en daardoor bleef de vordering buiten mijn beeld.

Blijkbaar speelt de gehele correspondentie met de belastingdienst via de blauwe enveloppen, waarvan ik er nooit één had ontvangen. Maar sinds het correspondentieadres door mij weer is teruggezet naar het KVK-adres in oktober, zijn er inmiddels al 10 op de deurmat terecht gekomen. Wanneer wordt de belastingdienst eindelijk digitaal? Vandaag kwam het verdict in zo’n blauwe envelop: bezwaar afgewezen. Dit oordeel was al van tevoren aangekondigd, want na het indienen van het bezwaarschrift -dat de belastingdienst in 6 weken hoort af te werken- werd aangekondigd dat de afwikkeltermijn tot 12 weken werd verlengd. Uit die brief bleek al dat ze aan het broeden waren om mijn bezwaar niet ontvankelijk te verklaren. Blijkbaar had men meer tijd nodig om te zeggen dat het mijn schuld was.

De afwijzingsbrief was maar liefst 5 pagina’s dik. De belangrijkste uitspraak was dat de betalingsverzuimboete alleen dan achterwege blijft als er sprake is van afwezigheid van alle schuld. Dus bij een beetje schuld -zoals brieven naar een verkeerd adres sturen- vrijwaren ze zich al. Men had het ook in twee zinnen af kunnen doen. 1 ‘Omdat de belastingdienst er ook niets aan kan doen dat jij je rekening niet voldoet, treft de belastingdienst geen blaam’. 2 ‘Je bent bovendien zelf verantwoordelijk voor je adresgegevens.’ De belastingdienst gaat totaal niet in op mijn argumentatie dat de wijze van communiceren ervoor heeft gezorgd dat de rekening niet tijdig is betaald. Dat ik niet eens kan controleren waar de correspondentie naartoe wordt gestuurd vindt men blijkbaar ook flauwekul. Enig begrip ontbreekt volledig. Ik begrijp nu hoe de slachtoffers van de toeslagenaffaire zich voelen. Verbetering is nog zeker niet vast te stellen bij deze dienst.

Ik kan op dit besluit nog wel bezwaar aantekenen via de rechtbank. Afgezien dat dit veel tijd, geld en energie kost weet ik dat ik dit nooit ga winnen. De belastingdienst heeft twee dingen bereikt: mijn vertrouwen in de rechtsstaat heeft een deuk opgelopen en de publiciteit zoeken is de enige manier om dit soort onrecht onder ogen te brengen. Bij deze.