Mijmeringen: 'Auto's en OV'
'Mijmeringen' is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus krijnen
Auto’s en OV
Ik rijd al 14 jaar in dezelfde auto; een Volvo V50. Destijds gekocht met de kop eraf en sindsdien heb ik er nog 140.000 km mee gereden. Om de zoveel tijd welt de vraag op: zou ik hem niet eens moeten vervangen? En dan zie ik weer dat ik de laatste drie jaar sinds ik gepensioneerd ben slechts iets meer dan 10.000 kilometer in totaal heb gereden. Een nieuwe auto aanschaffen blijkt daarmee hetzelfde als shag roken met 100 eurobiljetten als vloeipapier. Het geld is al voor een groot deel verbrandt voordat je erin gaat zitten. En elke maand langer in je bezit wordt dit alleen maar erger. Omdat elektrisch rijden wordt gepromoot c.q. afgedwongen, zou je bij vervanging minimaal aan een plug-in-hybrid auto moeten denken om de brandstofkosten en emissie-uitstoot te beperken. Het voordeel wordt weer ruimschoots opgeheven door nadelen, doordat (deels) elektrische auto’s veel zwaarder zijn dan benzine- exemplaren. Je betaalt je scheel aan de wegenbelasting. En zwaardere auto’s belasten de infrastructuur veel meer en verbruiken relatief meer energie. En alle stimulerende maatregelen om elektrisch te gaan rijden zijn of worden bovendien systematisch afgebouwd,
Moderne auto’s zijn alleen maar groter geworden, terwijl de openbare ruimte in de breedste zin alleen maar afneemt. Wie bedenkt zoiets? Steevast worden in de autoblaadjes en kranten grote, lompe SUV’s in recensies hogelijk gewaardeerd met dikke zevens en achten. Geen idee waarom, want bijna niemand heeft een 5 meter lange 7-zitter nodig met een trekkracht waarmee je een dragrace kan houden en een topsnelheid heeft van een formule 1 wagen, terwijl vanaf 100 kilometer per uur rijden toch echt strafbaar is. Waarom beoordelen ze auto’s niet veel meer op duurzaamheid, zuinig gebruik, laag gewicht en praktisch nut? Want zie maar eens een tank van 5 x 2 meter ergens te parkeren in de overwegend te kleine parkeervakken. En heb je hem geparkeerd, dan moet je er ook nog uit zien te komen. Over parkeren gesproken: dit is het nieuweverdienmodel van de lage overheden, nu met het naderende ravijnjaar de gemeentes financieel gestript worden door Den Haag.
Allemaal niet bepaald een stimulans om een nieuwe of andere auto te kopen. Autofreaks werpen op dat je wel moet, want je kunt nergens meer komen met het openbaar vervoer. Het OV wordt jaarlijks fors duurder; er rijdt hoe langer hoe minder materieel; de betrouwbaarheid loopt niet over en het aantal ritten en bestemmingen wordt alsmaar meer beperkt. Blijkbaar vindt de politiek – ondanks stikstof- en klimaatdoelstellingen- het belangrijker om de auto als melkkoe te blijven inzetten, in plaats van de reiziger betaalbaar en binnen een redelijke tijd naar een eindbestemming te laten komen. Dat is blijkbaar niet sexy en te braaf. Een auto is nog steeds een statussymbool, terwijl de meeste nieuwe auto’s niet eens eigendom meer zijn van de gebruiker. Deze status wordt gekoesterd, omdat er een hele industrie omheen zit om dit in stand te houden vanwege het lucratieve verdienmodel. En door de publieke mobiliteit te beperken wordt dit sentiment alleen maar aangewakkerd.
Dat we daarmee demografische gedrochten kweken en mensen mobiel uitsluiten gaan we aan voorbij. Zolang je zelf de keuze hebt om auto’s te kopen, zal dit jou ook worst wezen. Iemand die geen auto wil of kan aanschaffen is afhankelijk van alternatieven als de fiets en het OV. Dus trekken de dorpen leeg en gaan we hutjemutje in de steden wonen: gezellig. En maar klagen dat er geen ruimte is of dat het veel te druk en duur wordt. Een paar maanden geleden kreeg mijn auto ineens kuren. Hij wilde niet meer starten. Opnieuw ging ik me weer afvragen of ik de oude Volvo toch niet zou moeten vervangen. Samen met mijn zwager zijn we onlangs op het idee gekomen om een deelauto te nemen als hij met pensioen gaat. Hij heeft een leaseauto en kan na zijn pensionering deze dan tegen de dagprijs overnemen. Goed idee, maar daar had ik op het moment van de haperende auto niets aan. Inmiddels is gelukkig het euvel aan mijn auto opgelost en is de noodzaak om acuut deze te vervangen verdwenen. Het openbaar vervoer heeft nog steeds mijn grote voorkeur als het om bereikbare doelen gaat. Zeker als het een bezoek aan een stad betreft waar we ook nog verblijven.
Dat onze regering collectief vervoer wil uitbuiten en afslanken vind ik asociaal. Niet dat ik de hogere kosten niet kan betalen, maar ik ben vóór betaalbare mobiliteitsoplossingen met het OV, en liefst gratis, zodat iedereen er gebruik van kan maken. Ook al is mijn oude Volvo zeker niet de zuinigste en misschien ook niet de meest geavanceerde of luxe, toch denk ik dat vanwege het beperkt gebruik en de lange periode dat ik hem heb het aanhouden hiervan toch duurzamer vind dan elk 2-3 jaar een nieuw statussymbool te kopen. Helaas zal ik het daarmee uitgespaarde geld voor een deel moeten besteden aan erg duur OV. Ik heb gelukkig de keuze. Vele anderen helaas niet.
