Voorbeschouwing VV Dongen-VV De Meern
Met nog maar vier wedstrijden te gaan komt het seizoen 2017 – 1218 tot een einde. Een seizoen met ups en downs, maar uiteindelijk een seizoen dat op een hele mooie manier kan worden afgesloten.
De mannen van Ron Timmers hebben in BN de Stem laten opschrijven dat ze de eindsprint willen inzetten en willen gaan voor de hoogst haalbare positie. Nu staat VV Dongen gedeeld 6e met ADO '20 en Westlandia, maar een 4e of misschien wel een 3e plaats ligt nog steeds binnen de mogelijkheden. Een mooi streven en een supergoede doelstelling van een team dat genoeg te voorduren heeft gehad.
Met het oog op de opmerking van de jongens: "We gaan geen cadeautjes weggeven" moet komende tegenstander VV de Meern als rode lantaarndrager vol bepakt de strijd aangaan, want zij strijden met Be Quick, Jong de Graafschap, Quick '20 en wellicht nog HBS om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Eén voordeel hebben de mannen uit Utrecht (Leidse Rijn). Zij hebben Tom Waltman!!
"The Return of The Soldier". Tom Waltman komt terug op het veld waar hij is groot geworden. De goedlachse student die het uiterlijk heeft van een Viking die zijn tegenstander alles gunt behalve hem voorbijgaan, staat aanstaande zondag na een jaar afwezigheid op het echte gras van Sportpark de Biezen.
Tom heeft een curieuze carrière achter de rug. De lange slungel was in de jeugd een onzichtbare jongen die erg goed achter een bal aan kon rennen en wellicht (want ik heb het niet gezien) een tegenstander kon elimineren. Zijn motorriek laat in eerste instantie niet zien dat hij een balletje kan trappen, maar op een of andere manier kreeg Ron Timmers in de gaten dat hij de beste ballenafpakker kon zijn die hij miste in zijn concept. De jongen die alleen maar in de D7, C3, B2 en A2 (ik verzin even de elftallen) had gespeeld debuteerde met een invalbeurt tegen Venray op 27 oktober 2013.
"Wie is Tom Waltman??" vroegen de ingewijde supporters zich af. "Speelt in VV Dongen 2 maar verder ken ik hem niet." De totaal onbekende jongeling kreeg drie wedstrijden later zijn eerste basisplaats in de wedstrijd tegen De Valk. Een paar weken later speelde VV Dongen in Breda de Derby tegen Baronie en dat was voor mij de eerste keer dat ik Tom aan het werk zag.
Eerlijk gezegd? Ik dacht bij mezelf "WTF !!Wat doet die gozer in Dongen 1?" Zijn slungelige postuur, zijn onbeholpen acties, zijn rare motorriek en dan dat mondje dat de hele tijd maar openstaat. Het ene vooroordeel na het andere kwam er bij me op. "Die kan toch niet naast Fatih Kamaci en Revy Rosalia staan? Dat kan gewoon niet?"
Zo zie je maar weer dat ik echt geen verstand van voetbal heb. Ron Timmers had de ideale man gekozen die als een blok beton zijn verdediging beschermde voor doorbrekende spelers en doorgeschoten ballen. De uitschuifbare benen van Tom deden wonderen en binnen no time was hij niet meer weg te denken in het basisteam van de Kanaries.
Onopvallend– Opvallend! Veel tegenstanders en trainers benoemden de nummer 16 van VV Dongen als de beste man van het veld. Dit gebeurde regelmatig en binnen het team werd Tom waanzinnig gewaardeerd voor de vuile arbeid die hij leverde. Zo was het Revy Rosalia die mij eens toevertrouwde dat hij slechts nog op dit niveau (34 jaar oud) kon functioneren door de aanwezigheid van zijn Soldaat Tom! Revy werd eens door Marianne Vos (wielrenster) gevraagd hoe zijn ideale team eruit zou zien als hij een berg van de eerste categorie zou moeten beklimmen: "Kies de mannen uit jouw elftal". Zijn antwoord voor een groot publiek was tekenend: "Tien keer een Tom Waltman en dan hij en hij en hij!"
De waardering was terecht, want Tom bleef Tom onder alle omstandigheden. Ik weet nog dat Timmers een wedstrijd aanvallend wilde benaderen en offerde Tom in zijn basis-elf. Voor de warming-up sprak ik hierover met Tom en wat hij ervan vond. "Ik heb nu ongeveer meer dan 50 wedstrijden in de basis gestaan en als de trainer vindt dat dit de juiste aanpak is dan moet ik me daarbij neerleggen, maar ik baal natuurlijk wel als een stekker!" Nog voor het einde van de wedstrijd werd Tom ingebracht en in mijn herinnering wisten we ook nog eens te winnen. Maar het spreekt voor de sportmanschap van deze bijzondere jongen.
De terugkeer van de Soldaat! Ja beste mensen, waar ik afgelopen jaar verzuimd heb om Tom te eren voor zijn ongelooflijke bijdrage aan de opmars van VV Dongen hoop ik het op deze manier goed te maken, want Tom verdient dat. Hij studeert op dit moment in Utrecht en heeft nog een jaar bijgetekend bij VV de Meern. Waar hij bij VV Dongen drie keer in de week op en neer moest reizen met de trein geniet hij ervan dat hij lekker op de fiets naar de training kan gaan.
"Natuurlijk mis ik VV Dongen! De club, de mensen en de prestaties hahaha! Wat ik niet mis is het reizen en de tijd!" En Tom mist ook het redelijke unieke karakter dat VV Dongen kenmerkt. "Toch bevalt het dit jaar wel bij mijn nieuwe club. Hoewel de prestaties niet altijd goed waren heb ik zelf een redelijk seizoen kunnen spelen. Zeker nu ik weer lekker op mijn eigen plekje speel zit het met de vorm wel goed. De vorm van het team is ook goed. We spelen de laatste weken erg goede wedstrijden waarin we telkens te weinig kregen tegen goede elftallen (Westlandia, OFC en ADO '20). We komen helaas scorend vermogen tekort en dat is toch redelijk belangrijk ...hahahaha!"
Op de vraag hoe hij het vindt om na een jaar terug te keren op Sportpark de Biezen zegt hij: "Heel veel zin om terug te keren op de Biezen. Toch de wedstrijd waar ik het hele seizoen al naar uitkijk. Om iedereen weer eens te zien, weer lekker op gras spelen en hopelijk weer van de goede sfeer van Het Middagje VV Dongen te kunnen genieten. We hebben alleen de punten hard nodig dus we zullen wel alles eraan doen om de overwinning mee terug te nemen naar Utrecht!"
Na enig app-verkeer op en neer komen Tom en ik tot de conclusie dat het daarom gaat. Winnen of verliezen maar dan wel met de kop omhoog en als iemand die eigenschap heeft is het Soldaat Tom Waltman wel!
Het Middagje VV Dongen is er voor iedereen. Ook voor de Die-Hard supporters van VV de Meern. U bent van harte welkom in ons mooie dorp waar u kan zien dat we onze helden nooit vergeten ! Het spektakel begint om 14.30 uur en natuurlijk zullen we met zijn allen Tom hartelijk toejuichen want dat heeft hij meer dan verdiend!!
Door Frank van Heteren
