Op een man na was de selectie van trainer van Osman Erbas fit. Luuk Hultermans was nog herstellende van een achillespeesblessure. “Ik ga komende week waarschijnlijk weer de training oppakken en hoop dan weer snel aan te kunnen sluiten bij de groep.”
Door Piet Scheepers.
Bij tegenstander OSS ’20 waren de zorgen groter. “Veel blessures, waardoor verschillende jeugdspelers meegenomen,” dekte de begeleiding vooraf aan de wedstrijd zich in. Ook was dit weekeinde de conditie van het veld vooraf aan de wedstrijden een discussie. “We speelden op het slechtste veld van de Nederlandse amateurvelden. Goed voetbal was niet mogelijk, waardoor beide ploegen opportunistisch moesten spelen,” vertelde OSS ‘20 trainer Bertran Kreekels na afloop. Vanwege de hoge temperatuur werden er twee drinkpauzes ingelast.
De wedstrijd begon met een minuut stilte ter nagedachtenis aan Matt de Roy. Deze jongeman kwam met zijn voetbalmaatje bij RKDVC Pepijn Pijnenborg om, bij een noodlottig ongeval op de Midden-Brabantweg. Matt de Roy liep vanuit zijn ROC-opleiding als trainer stage bij VV Dongen JO14-2. Daarnaast assisteerde hij Paul Timmermans, verzorger en hersteltrainer bij de selectie van VV Dongen.
Dongen kwam goed uit de startblokken. De bezoekers waren gewaarschuwd want de thuisploeg had wat goed te maken na de afgelopen twee nederlagen. De aanvalsdriften van Dongen leidden in de beginfase tot enkele mogelijkheden. Na drie minuten moest doelman Stijn Goossen al gestrekt naar de verre hoek op een schot van Fatih Kamaci. Nog geen vijf minuten later kreeg Roshendley Saez het op zijn heupen. De rappe buitenspeler gleed langs verschillende verdedigers. De kans die hieruit ontstond, werd wederom door de doelman uit Oss prima gestopt. Dongen bleef op de deur kloppen. De bedrijvige Mat van Bree zette na een kwartier een aanval op met Saez. Deze 1-2 werd met een daverende pegel van Van Bree afgerond in de verre hoek.
De mogelijkheden voor Dongen stapelden zich voor rust op. De afwerking liet te wensen over. En daar kon het trainersduo, Osman Erbas en Ozcan Ozkaya, zich soms danig druk over maken. En de voetbalwetten zijn hard. Een forse overtreding op Fatih Kamaci, vlak voor rust, leidde de tragedie voor Dongen in. Met een hamstringblessure moest hij het veld verlaten. Zijn plaats werd ingenomen door Roman Talboom. Vanaf de bank zag Kamaci lijdzaam toe hoe vanuit een vrije trap de gelijkmaker op slag van rust werd binnengekopt.
Ook het begin van de tweede helft was even voor Dongen. Nu was het Jari Koenraat net te kort kwam om de bal af te kunnen ronden. Maar ook OSS bleef aan de boom schudden. Zo kaatste een schot ,vanaf de punt van de zestien, keihard via de binnenkantpaal weer terug het veld in. Dongen had hier geluk.
En zo golfde de wedstrijd op en neer, waarbij de spelhervatting van de bezoekers soms hachelijke momenten opleverden. Met name in de lengte van de lange spelers voorin moesten de Dongenverdedigers vaak hun meerderen erkennen. Zo werd dan ook een kwartier voor tijd, weer uit een spelhervatting nu een corner, de 1-2 binnengekopt. De tweede deze middag van Jari van Ginkel. Dongen had nog via Saez de mogelijkheid op de gelijkmaker. Hij beoordeelde de voorzet, die in de vijf meter viel, fout. In plaats met links de bal ineens op doel te schieten, pakte hij deze met de rechtervoet. Deze inzet ging hoog over. “We hebben ons tekort gedaan, door de kansen voor rust niet af te ronden. Na rust waren we niet goed aan de bal en werden we teruggedrongen. We creëerden ook bijna geen kansen meer,” was na afloop de teleurstellende mening van Osman Erbas.
Met nog vier wedstrijden te gaan is het aan Dongen weer eens punten te gaan pakken. Ogenschijnlijk lijkt het een makkelijk programma. Tweemaal uit tegen Unitas en Blauw Geel ’38. Twee ploegen die net onder Dongen op de ranglijst staan. Thuis tegen koploper Gemert en tegen de kat in het nauw EVV Echt.
