Vandaag mag de JO13-2G van DVVC net als vele teams in Nederland beginnen aan het seizoen 2020-2021. We starten dit seizoen met een bekerwedstrijd tegen de JO13-3G van RFC.
De spelers van DVVC spelen daarmee ook voor de eerste keer een wedstrijd op “groot” veld. Dat zal wennen zijn voor alle spelers. Het team is daarnaast ook samengesteld uit de voormalige JO11-2 en JO12-2 en daarmee zitten er in dit team zelf spelers die nog mogen uitkomen in de onder 11 of onder 12 competitie.
Maar dat is niet te merken aan de zin die de spelers hebben om te gaan voetballen. Als nog even de belangrijkste wijzigingen zijn doorgenomen die samenhangen met de overstap naar het grote veld rest er alleen nog de vraag: “Wat gaan we vandaag doen? “. Het antwoord daarop was eensluidend : WINNEN. Onder leiding van een van de spelers wordt een warming-up afgewerkt, waarna we op het veld nog werken aan het passen en aannemen van de bal. Als de scheidsrechter het signaal geeft staat iedereen op de aangewezen positie en volledig klaar voor de start.
Ondanks dat de tegenstander in sommige gevallen een kop groter is dan onze spelers weten onze spelers zich goed te weren. En dat geldt voor alle spelers, geen enkel speler wordt makkelijk gepasseerd of kan zich niet meten met de directe tegenstander. DVVC kan al snel druk zetten op de tegenstander die klaarblijkelijk niet goed weet wat hier tegen te doen. RFC slaagt er maar een enkele keer in om de middellijn te passeren, in de meeste gevallen wordt een aanval al door het middenveld van DVVC afgeslagen.
Met deze druk van DVVC komt ook de ruimte. En met deze ruimte komen de kansen, die vervolgens keurig worden afgerond. Waarmee DVVC na 10 minuten spelen de eerste keer de keeper van de tegenpartij de bal uit het net laat halen. Het duurt ook niet heel lang voordat de volgende 2 doelpunten van DVVC vallen. Wat een (zuivere) hattrick betekent voor een van de DVVC spitsen.
Daar waar DVVC ook wel het geluk heeft om te profiteren van de fouten die bij de tegenstander worden gemaakt laat het ook zien heel goed te kunnen spelen. Een voorbeeld daarvan is het 4e doelpunt dat DVVC weet scoren voor rust. Vanaf de keeper wordt de bal doorgespeeld naar de linkerkant, waar vervolgens een speler op het middenveld strak ingespeeld wordt. Die op zijn beurt een medespeler de diepte instuurt die vervolgens middels een lobje de uitgekomen keeper weet te passeren. En dat alles in één vloeiende aanval.
Na de rust begint bij DVVC wel duidelijk te worden dat er spelers vermoeid beginnen te raken. Helaas is de bank niet voorzien van verse benen, omdat de 2 aanwezige wissels door lichte blessures niet inzetbaar zijn. Ofwel alle spelers zullen op hun tanden moeten bijten om de wedstrijd uit te spelen. Doordat DVVC de druk blijft houden op de tegenstander lukt dat iets makkelijker. Gebrand op de overwinning wordt langzaam overgestapt naar een meer verdedigend voetbal. De tegenstander lijkt daarbij kansen te ruiken en komt meer naar voren. Maar er is blijkbaar door de tegenstander geen rekening gehouden met counters van DVVC. Want de spelers van DVVC weten de bal snel richting het doel van RFC te werken waarna de spitsen het afmaken en de 5de en 6de treffer van DVVC een feit zijn.
Met nog een minuut of 10 te spelen komt DVVC onder druk te staan en gaat het in de verdediging mis. De spelers lijken even niet goed te weten wat te doen, RFC maakt hier van gebruik en weet de bal in touwen te werken. Met minder dan 10 minuten op de klok schakelt DVVC volledig over op verdedigend voetbal. Enkel een van de spitsen van DVVC blijft voorin hangen om er met een eventuele counter van door te gaan. Deze counter komt er ook maar wordt helaas niet beloond met een doelpunt. Als de scheidsrechter voor een laatste keer fluit is een klinkende zege van DVVC een feit. Alle spelers hebben gegeven wat ze konden en hebben daarbij een formidabele prestatie geleverd. Namens de trainers en leiders vinden we dan ook dat de spelers een flink applaus verdienen. En laten we hopen dat deze start doorgezet kan worden in de volgende wedstrijd.