Olympia ’60 trad aan tegen nummer laatst, Willem II en nam met moeite de drie punten mee naar huis.
De Tilburgers waren nog steeds op zoek naar de eerste overwinning in deze competitie en waren daar deze keer wel heel dichtbij. Hoewel Olympia vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Goedhart het initiatief naar zich toetrok, wist het in het eerste bedrijf allerminst te overtuigen.
Het spel was te slordig om de tegenstander te verontrusten. Vrijwel niemand wist voor de rust zijn normale niveau te halen en kansen werden er niet echt gecreëerd. Willem II wachtte geduldig haar kansen af en die bleken er al snel te komen. Na zo’n 10 minuten spelen werd de Dongense verdediging makkelijk uitgespeeld en moest doelman Wouter Dirven voor een eerste keer vissen.
Maar amper een minuut later slaagde Olympia erin om de snelle achterstand al ongedaan te maken. Direct na de aftrap combineerden Raymon Damen en Bryan Weistra zich namelijk een weg richting doel van de tegenstander en liet laatstgenoemde de Tilburgse doelman met een hard schot kansloos, 1-1.
Korte tijd later had Willem II op voorsprong moeten komen, maar vanuit zeer kansrijke positie werd naast geschoten. Op haar beurt claimde Olympia een penalty toen Nick van Wanrooij binnen het strafschopgebied met een uiterste krachtsinspanning werd gestuit. Toen even later diezelfde Van Wanrooij zijn verdediging ongelukkig ondersteunde, kwam de hernieuwde voorsprong voor Willem II er toch. In de laatste twintig minuten van de eerste helft slaagde Olympia er niet meer in de achterstand ongedaan te maken. Sterker nog, het spel werd steeds slechter en men mocht blij zijn dat de achterstand niet groter werd.
De trouwe aanhang van Olympia vroeg zich af hoe de spelers uit de kleedkamer zouden komen en of zij in staat zouden zijn het tij te keren. Coacht Ceton bracht Elroy Vereggen en Joey Kleijberg in voor Kjeld Huveneers en Dennis Aarts, waar hij ook anderen had kunnen wisselen. Effect van de wisselingen was in ieder geval dat er in de tweede helft voor elke meter werd gestreden. Het spel bleef wel slordig, maar de inzet en passie vergoedde veel. Omdat ook Willem II veel inzet toonde en alles op alles zette om de eerste overwinning over de streep te trekken, nam de amusementswaarde van de wedstrijd toe. Na ruim een uur spelen betaalden de omzettingen bij Olympia zich voor een eerste keer uit. Nick van Wanrooij scoorde de gelijkmaker uit een voorzet van Weistra, 2-2.
Beide teams speelden vanaf dat moment vol op de winst en aan beide kanten dienden zich mogelijkheden aan. Aan Dongense zijde bracht de paal redding. De Tilburgse doelman keerde met gevaar voor eigen gezondheid een schot van Pepijn Laurijsen. Even later leek het dat Tim van Wanrooij Olympia voor het eerst op voorsprong zou brengen, maar ook hier bracht de doelman knap redding. Daarna was het weer de beurt aan de Tilburgers. Opnieuw een ongelukkig moment in de Olympia defensie leidde in de 84e minuut de 3-2 voor Willem II in. En met nog maar een paar minuten op de klok moest Olympia opnieuw de rug rechten om een achterstand ongedaan te maken.
Op dat moment stond echter Thieu van der Bruggen op, die kort daarvoor zijn broer Lars had afgelost. Na een voorzet van Raymond Damen en een slim overstapje van Gidy de Leeuw joeg hij namelijk eerst de gelijkmaker tegen de touwen (3-3 in de 87e minuut), om daarna ruim in blessuretijd de voorzet te geven waaruit Elroy Vereggen Olympia voor het eerst op voorsprong zette, 4-3. In de resterende tijd probeerde Willem II het nog wel, maar slaagde het er niet meer in om de vandaag sterk keepende Wouter Dirven te verrassen.
Tot slot verdient de nog maar 18-jarige scheidsrechter Stan Goedhart uit Rosmalen een compliment. Hij vloot onberispelijk en dwong respect af bij beide teams door de wijze waarop hij de overigens zeer sportieve wedstrijd in goede banen leidde.
