Afgelopen vrijdag werd het vernieuwde Park Vredeoord officieel geopend met de onthulling van 10 beelden die symbool staan voor het Dongens DNA. Ton Bresser besteedde er twee jaar aan om deze beelden, die gemaakt zijn van hout wat afkomstig is uit Park Vredeoord, te creëren. De tien prachtige beelden tonen elk een deel van de rijke geschiedenis van Dongen.
Wethouder Petra Lepolder haalde een stuk geschiedenis naar boven voordat de beelden door diverse betrokkenen werden onthuld. "In september 1953, precies 68 jaar geleden, schreef de toenmalige burgemeester Sweens een stukje in de krant. Het stukje ging over de verbouwing van Villa Vredeoord. Deze was vergevorderd en kon in gebruik genomen worden door de dienst Openbare Werken.
Het park was, dankzij de zorg en toewijding van de plantsoenendienst, al veel eerder voltooid en omdat het toenmalige gemeentebestuur vond dat iedereen in de zomermaanden al van het park moest kunnen genieten was een officiële opening erbij ingeschoren. In zijn stukje bedankte burgemeester Sweens iedereen die het mogelijk had gemaakt om het centrum en het park zo mooi te maken, een aanwinst voor Dongen.
De geschiedenis herhaalt zich...In 2019 zijn we begonnen met de verfraaiing en het toegankelijker maken van het centrum en het park. Het Looiersplein werd opgeknapt en de doorgang van het park naar het Wilhelminaplein werd een feit. Het park was aan groot onderhoud toe en een aantal minder vitale bomen is gekapt om waardevolle bomen de ruimte te geven voor de toekomst.
Het hout van de gekapte tulpenboom en esdoorn heeft een nieuwe functie gekregen door middel van borrelplanken en deze beelden, maar ook de twee boomstammen, de houten kinderspeeltoestellen en de insectenhotels zijn allemaal gemaakt van de bomen uit het park.
Na deze woorden werden door diverse betrokkenen tien beelden onthuld, die gemaakt zijn door Ton Bresser. De beelden staan te pronken op diverse plaatsen in Park Vredeoord en op het Wilhelminaplein.
De burgemeester
Dit beeld werd vanzelfsprekend onthuld door een trotse burgemeester Marina Starmans-Gelijns
De broeder
Door de inspanningen van de Broeders, groeide Dongen in de vorige eeuw uit tot een onderwijscentrum met bovenregionale aantrekkingskracht. Wie onderwijzer wilde worden, kon in Dongen het vak leren. Ook stonden de Broeders aan de wieg van een zorgzame samenleving en een rijk sportief en cultureel verenigingsleven in Dongen. Nog altijd kenmerkend voor ons dorp.
Prins Carnaval
'Der kunsten God met geestdrift aanbeden, heeft nooit gewild, dat de menschen dorst leden'. De Dongenaren werden van oudsher door 'die van Oosterhout', met wie ze op gespannen voet leefden, uitgemaakt voor Dongense Peeën. Dat kwam omdat hutspot met rode wortelen vroeger veelvuldig en eentonig op het Dongense menu voorkwam. Vandaag de dag Dongen maar liefst 75 carnavalsverenigingen en blaoskapellen. Nergens in Brabant vind je zoveel carnavalsverenigingen in één dorp.
Vorig jaar hebben we afscheid moeten nemen van oud prins carnaval Water de Bruijne. Walter stond aan de vooravond de de ontwikkeling van het park en tot zijn door zat hij in de werkgroep van het hergebruik van deze bomen.
Kroeta
Kroeta is de bijnaam van Drika Melsen-Jacobs. Zij woonde jarenlang in een klein huisje aan de Gerardus Majellastraat. Ze was een bijzondere verschijning met haar lange grijze haren, zwarte kleding en een jas die met een touw bij elkaar werd gebonden. Haar vader werkte in de leerlooierij en moest het kroet snijden. Drika, als dochter van 'de kroet' werd Kroetje en later Kroeta genoemd.
Er doen vele verhalen over haar de ronde. Zo ving ze met een spiegeltje het licht op van een aangrenzend gebouw om daarmee haar eigen lampen niet aan te hoeven doen. Krenterig, excentriek en heel erg rijk. Dongenaren van rond de 6o jaar kennen haar allemaal nog en de meesten waren er als kind enorm bang van.
Manneken met hoge nood
Hoge nood hebben kan heel vervelend zijn. Er is tegenwoordig zelfs een Hoge Noodapp. Deze helpt je om met je mobiele telefoon snel de dichtstbijzijnde 'gastvrije WC' te vinden. Het pissoir in Dongen is een uiterst zeldzaam object, enkel in Groningen in eenzelfde pissoir te vinden.. Dongen behoort tot de zeven plaatsen in Nederland waar, in welke vorm dan ook, dergelijke historische plasvoorzieningen voor mannen zijn behouden.
Kantklosster
Rond 1850 voorzagen vrouwen en meisjes met kantklossen in hun bestaan. Om de vrouwen en meisjes nieuwe technieken te leren richtte de vereniging 'Het Kantkloske' uit 's Gravenmoer in 1914 een kantwerkschool op. Het 's Gravenmoerse mutsenkant is uniek in Nederland. Dit mutsenkant met de 's Gravenmoerese motieven heeft grote internationale bekendheid gekregen.
Om dit bijzondere cultureel erfgoed van 's Gravenmoer niet verloren te laten gaan werd in 1983 kantkloskring 'Het Molenwiekje' opgericht. Momenteel heeft de kring nog 45 actieve leden.
Boertje
De Dongense bevolking bestond lange tijd uit boeren. Later ontwikkelde Dongen zich geleidelijk tot een centrum van leer- en schoenindustrie. De boerderijen verdwenen en looierijen kwamen er voor in de plaats. Vandaag de dag ziet dat er heel anders uit. Er is in Dongen weer veel land- en tuinbouwindustrie. Tomaten, komkommers, aardbeien, appelen, asperges... Biologische boeren, boerderijwinkels...het is allemaal te vinden in Dongen.
Heks van Dongen
In de negentiende eeuw was Pietje Verhoef een geliefd model voor schilders. Pietje was een oude boerin, had een kromme rug en tandeloze mond en droeg eenvoudige, verstelde kleren. Ze was geen schoonheid in de klassieke zin van het woord, maar ze straalde puurheid uit en dat was precies wat schilders zochten. Ze beeldden haar veelvuldig af, kromgebogen over haar handwerk, hout sprokkelend of aan het spinnenwiel. Omdat ze wat zonderling was, werd ze ook afgebeeld als waarzegster of toverkol. Daarom werd ze De Heks van Dongen genoemd.
Non
In 1801 vestigden drie Zusters Franciscanessen zich in Dongenin het Bollekensslotje. Door de, door de Zusters opgerichte, snel groeiende kostschool werd het slotje al snel te klein en werd het huidige klooster gebouwd.
De Zusters van de congregatie hebben mede het onderwijs in Dongen gevormd en gestalte gegeven. De Zusters trokken zich eind jaren tachtig van de twintigste eeuw uit het onderwijs terug. In de periode daarna zetten zij zich in voor maatschappelijk-culturele diensverlening in Dongen en ver daarbuiten.
Turfsteker
Over de turfstekers in onze gemeente doen bijzondere verhalen de ronde. De schippers van de geubels dronken veel brandewijn met suiker die ze zelf maakten. En naarmate er meer alcohol vloeide werden ze ook loslippig. Zo gaat het verhaal dat ze in moerasputten een lijk hadden gevonden. Gemakshalve zouden ze dit stoffelijk overschot in stikje hebben gehakt, want anders kwam er maar gedonder van. Het lijk is met het truf afgevoerd.