Bertus en Riet de Wit 60 jaar getrouwd

Afgelopen vrijdag bezocht burgemeester Marina Starmans Bertus en Riet de Wit om hen te feliciteren met hun diamanten huwelijk. Names het gemeentebestuur bood de burgemeester het paar een heerlijke taart van bakker Pim Filius aan, met een afbeelding van de trouwfoto van 60 jaar geleden.

Bertus de Wit is geen onbekende in het gemeentehuis. Al sinds 1958 - dus al langer dan hij getrouwd is - volgt hij de gemeenteraadsvergaderingen. Bertus heeft in de raadzaal zelfs een eigen stoel. Deze kreeg hij, samen met de zilveren knoop, aangeboden bij zijn 50 jarig 'raadsjubileum'.

Op hun trouwdatum, 30 oktober, werd ‘s morgens in de kapel van de Zusters tijdens de Eucharistieviering was er veel persoonlijke aandacht voor het diamanten paar. Ook twee andere diamanten paren werden in het zonnetje gezet. Het Gelegenheidskoor heeft mooi gezongen. Na de Mis was er een feest in De Viersprong, ’s middags was er gelegenheid tot feliciteren en ‘s avonds was het feest met de hele familie.

Vincentius
Bertus de Wit werd in 1934 geboren, in een klein huisje aan de St. Josephstraat. Zijn vader werd in december 1939 geopereerd en is 23 december overleden. Bertus was toen 5 jaar. Zijn jongste zus is 20 mei 1940 geboren. “Mijn moeder bleef alleen achter, in de oorlog, met vier kinderen, Wij waren afhankelijk van de Vincentius. Een keer per maand kwamen twee heren bonnetjes voor eten brengen en vroegen hoe het ging\. “Gelukkig woonden de kruidenier en de slager tegenover ons. Ome Frans was bakker en daardoor hebben wij geen honger geleden. Toen Bertus wat ouder was, is zijn moeder schoenen gaan stikken, zodat ze van de bonnetjes af was. “Ik hielp haar ’s avonds mee.”

Bertus ging naar de Aloysisusschool, de school voor arme kinderen, vertelt hij. Omdat hij nog te jong was om naar de vakschool te gaan, volgde hij een zevende klasje. Hij kon best goed leren, maar helaas was er geen geld om door te leren. In de Kerstvakantie kwam Piet Kerkhof op de motor langs en vroeg of Bertus bij hem kwam werken: “Ik ben in 1949 bij de Whippet gaan werken. Ik heb de fiets van ons pa opgeknapt en reed daarmee naar mijn werk.” In 1970 kwam de mededeling dat de fabriek dichtging. “Ik ben toen bij Pacros gaan werken, maar ik kreeg last van duizeligheid en ik kwam in de WAO terecht.”

Riet werd geboren in 1935, in Dongen-Vaart. “Op de Gemeenteweg had mijn moeder een klein winkeltje. Zij vertelde regelmatig dat ‘klanten kwamen voor een zakske blauwsel en dan bleven kletsen’. De vader van Riet lag vier jaar in een sanatorium en stierf op 36-jarige leeftijd. Riet was 7 jaar. Het gezin verhuisde naar Klein Dongen, vervolgens naar de Nieuwstraat (De Pijp) en daarna naar de Roeloff van Dalemstraat. “Bij het hypotheekfonds in Eindhoven kon je punten sparen en als je voldoende punten had kon je een hypotheek krijgen. De moeder van Riet heeft toen dit huis laten bouwen.” Er werden huizen gebouwd voor gewone mensen, middenstand en werkgevers. In haar werkzame leven werkte Riet bij ‘Sjefke’ Ligtenberg als huishoudster. Dat heeft zij ook nog gedaan toen zij getrouwd was.

“In 1957 is het begonnen, na het lof in maart en na de vastenpreek,” vertelt Bertus, die in eerste instantie had gedacht dat hij vrijgezel zou blijven. Hij vond Riet een mooie vrouw. “Na het lof vroeg ik: ‘zou het met ons iets kunnen worden?’. Riet antwoordde dat zij dat niet wist.” Lachend vertellen beiden dat Riet een strijkijzer cadeau kreeg van Bertus. Toen de verkering uitging, moest zij het strijkijzer teruggeven. Toen het weer aanging, kwam ook het strijkijzer terug.

Riet en Bertus verloofden zich in 1961 en trouwden in 1962 en kochten het huis van moeder. ”Moeder en Corrie gingen boven wonen en wij beneden.” Na een jaar trouwde Corrie, en moeder kreeg een slaapkamer en kamer beneden en wij gingen boven slapen. Bertus en Riet kregen drie kinderen, Martien, Peter en Annelies. Martien is vrijgezel en woont bij zijn ouders in. Ook hebben Bertus en Riet drie kleinkinderen.

”De kinderen van Bertus en Riet hebben het altijd heel normaal gevonden dat hun oma bij hun woonde. Als de kinderen muziek op hadden staan, zei oma wel eens ‘zal ik maar naar De Volckaert gaan?’ Maar dat wilde de kinderen niet. “De kinderen vonden het fijn dat oma hier woonde. Een maand na onze zilveren bruiloft is ze, in het bijzijn van ons allen, in haar vertrouwde omgeving gestorven”

Riet vertelt dat zij vroeger als hobby graag zong. “Ik ben met m’n vijftiende begonnen met zingen. Toen ik 17 jaar was, mocht ik naar zangvereniging Wilhelmina. Ik heb ook bij Irene gezongen en ben daarna naar de Muziekschool gegaan. Samen met Jos van der Linden heb ik het koor Les Chanterelles opgericht.” Riet vond het heerlijk om te zingen. 67 jaar lang heeft zij in diverse koren en kerkkoren gezongen. Zij stopte er twee jaar geleden mee, in de Coronatijd. “Ik ben op Nieuwjaarsdag 2020 gevallen. Ik ging naar de dokter en die zei dat ik versleten was, gewoon ouderdom. Het zingen ging toen ook niet meer.” Riet vindt het verschrikkelijk dat zij hulpbehoevend is geworden en veel zaken uit handen heeft moeten geven.

Met plezier kijkt het diamanten paar terug op de vakanties die zij samen, en later met de kinderen, doorbrachten. Met plezier halen zij een anekdote op. “Riet was een zonaanbidder. Ik helemaal niet,” zegt Bertus. “Ik zat in de schaduw, met mijn sokken aan. We zijn toen zelfs nog op de radio geweest.”

Ondanks de twee verschillende karakters van Bert en Riet, is alles goed gekomen. Zo zijn zij dus al vijfenzestig jaar samen, want voordat zij trouwden, kenden zij elkaar al vijf jaar!

Met dank aan Lia van Gool (Weekblad Dongen)
Foto's: Pix4Profs/Jan Stads