‘Mijmeringen’ is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen.
Pacifist
Met deze column zal menige lezer zijn wenkbrauwen optrekken. Wat denkt die Rinus wel. Ik ben tegen oorlog; al vanaf mijn middelbare schooltijd heb ik een aversie tegen allerlei vormen van militair en wapengeweld. Dat begon al bij de militaire dienstkeuring, waarbij ik vooraf me al had voorbereid om te weigeren om principiële redenen. Dit bleek niet nodig te zijn, want ik werd op basis van een oogafwijking al afgekeurd. Volgens mij heb ik niets gemist. De meeste kennissen die wel in het leger moesten zouden daar man worden, maar de meesten hadden zich tijdens de diensttijd rot verveeld en waren aan de drank, sigaretten of drugs geraakt. Die 1,5 jaar weggegooide tijd is me bespaard gebleven. Het steekt me nog steeds dat ik niet de kans heb gekregen om mijn weigering te motiveren. Blijkbaar was het toen belangrijker dat je een sterke beer was, maar wat er in je hoofd afspeelde, deed er niet zo toe; kortom kanonnenvoer. Met mijn slechte ogen had ik gemakkelijk een administratieve of ondersteunende militaire taak kunnen krijgen, maar blijkbaar hadden ze of geen zin in mijn gezeur of hadden ze mensen genoeg.
Ik ben een tijdje aanhanger geweest van de PSP in mijn jeugd, de pacifistisch socialistisch partij. Het was in mijn ogen dan ook geen enkel probleem dat op enig moment niemand meer werd opgeroepen voor de dienstplicht. Afgeschaft is de dienstplicht echter niet, hij is zelfs uitgebreid. Uit emancipatoire overwegingen worden nu ook meisjes opgeroepen als de dienstplicht weer wordt geactiveerd.
Ik schrik ook nu weer van de defensie-advertenties, die in mijn ogen een net zo surrealistisch beeld opwerpen van de werkelijkheid als de gokreclames. Je ziet in een spannende trailer allerlei schijnbaar uit een videospel geprojecteerde beelden, waar één en al actie en onderlinge kameraadschap wordt gepredikt. Dat wil toch elke sensatiegeile jongere tegenwoordig? Je ziet niet dat de jongeren worden uitgestuurd naar zware missies waarbij ze overspoeld worden met levensbedreigende situaties. Ook niet dat ze zelf buiten hun eigen normen hebben moeten handelen en daarna nachtmerries, burnouts, karakterveranderingen, kortom een PTSS hebben ontwikkeld en hun verdere leven gemankeerd verder moeten. Het is toch te gek dat je erop uit gestuurd wordt om je tegenstander uit te schakelen, of jezelf met moord en doodslag moet verdedigen om zelf niet te worden omgelegd? En wie heb je dan bijvoorbeeld neergeschoten? Een tegenstander in een groen militaire outfit, die de pech had de trekker iets te laat af te drukken. Het had zomaar een schoolvriend, drinkebroer of goede collega kunnen zijn als je niet op zo’n politieke missie was uitgestuurd met die verschrikkelijke opdracht.
De agressie die het Rusland van Poetin nu over Europa uitstort moeten we inderdaad bestrijden. Zodanig bestrijden dat het eigen volk zich tegen zijn leider keert. Met terug te schieten lossen we niets op. Al die honderden miljarden die nu weer toegezegd zijn door landen om de defensie ‘op orde’ te krijgen. Landen, die al jaren -terecht- hun militaire ambities aan het afbouwen waren. Die miljarden kunnen een veel betere bestemming krijgen dan kanonnen en munitie.
Zorg dat met het geld wat je daarmee uitspaart dat er geen Rus meer iets kan doen of hebben in Europa. En doe vooral geen zaken. Zet ze allemaal uit Europa, pluk ze kaal en geef ze mee dat ze weer welkom zijn als de imperialistische agressie ophoudt. En kaal plukken mag ook slopen of vernietigen zijn van de Russische eigendommen. Zo kies is de Russische leider nu ook weer niet ten aanzien van de eigendommen van eenvoudige Oekraïense burgers. Met zijn verschroeide aardetechniek uit vorige eeuwen richt hij nu enorme verwoestingen aan bij mensen die niks met het conflict te maken hebben. En wat schiet hij ermee op? Dat ze met de Russische vlag gaan zwaaien als de tanks de verwoeste stad binnentrekken? Ook Poetin zal snappen dat alleen met repressie hij de macht krijgt. En dat is een onmogelijke zaak.
Het blijkt echter dat vooral wij Nederlanders niet in staat blijken een ‘pluk ze kaal’-techniek toe te passen. Doordat we een fiscale en juridische boevenstaat zijn is alle roerende en onroerende goed van de Russen verstopt in onneembare semi-legale constructies, zodat eigendom onduidelijk blijft en men dus niet over kan gaan op vernietigen of confisqueren. Met dank aan een ruim 20 jaar woekerend neo-kapitalisme in ons land.
In plaats van praten worden er nu dus peperdure wapenprogramma’s opgezet. Eer dat dit wapentuig inzetbaar is, is de boel of geëscaleerd of gesust. We beginnen dus gewoon een nieuwe koude oorlog, alleen deze is al lauw. En we hebben wel wat andere problemen waaraan we ons geld zouden moeten inzetten. Denk aan stikstofreductie en klimaatbeheersing. Nee, dat is allemaal onzin: lekker 130 rijden, volle koeienstallen en bedreigen van politici: dat is de huidige norm.
