Thecla, correspondent van Weekblad Dongen, schrijft een boek

Foto:

Vele Dongenaren kennen Thecla Bovenberg als correspondent van Weekblad Dongen. Bijna zes jaar werkt zij nu voor het Weekblad Dongen en gedurende die periode heeft zij menig interview mogen afnemen, artikelen mogen schrijven en prachtige mensen mogen ontmoeten. Nu is er een boek van de hand van Thecla: ‘meneer gaat naar de hel’

“Overigens heb ik mijn leven lang geschreven, dus is de pen en later de computer mij niet vreemd.” begint Thecla. “Toen het correspondentschap op mijn pad kwam begon het te kriebelen om de verhalen die mijn vader vertelde, het gezinsleven waar hij uit kwam en de vele overeenkomsten die we hebben, hoe kan het ook anders, op te schrijven. Mijn vader was zelf ook een fervent schrijver en heeft zijn memoires als een dierbaar manuscript aan mij achtergelaten. Het bleef jaren in de kast staan, totdat ik de moed had om een manier te vinden om de familiegeschiedenis te herschrijven.”

Van 1913 tot 2000
Dirk Beerends wordt geboren in 1872 en wanneer zijn vrouw weer zwanger is hopen zij, na drie jongens stiekem op een meisje. Het wordt toch een jongen en dat is het begin van deze familiegeschiedenis. Het verhaal neemt je mee naar vervlogen tijden over een tijdsbestek van bijna honderd jaar waarin twee wereldoorlogen, de crisisjaren, de angst voor de toekomst, het verzet en onderduikers, het gezinsgeluk en de wederopbouw beschreven worden. Twee generaties in heel verschillende tijden, vader en zoon werkend bij de overheid, maar in een heel andere tijd. De eerste wereldoorlog waar Nederland ongeschonden uitkomt en toch diep getroffen door het mensenleed. De crisisjaren, de wereld is veranderd en de armoede waarin zijn zonen en dochter opgroeien gaat niet in zijn kouwe kleren zitten. Ze krijgen er allemaal een bodempje van mee. De generatie waarin zijn zoon te maken krijgt met nog een wereldoorlog, het ongemerkt in het verzet raken en de nare gevolgen voor hem en het gezin is een evenzeer heftige tijd.

In de tussentijd loopt er een andere familiegeschiedenis naast het gezin Beerends mee. Ze biedt de lezer inzage in hoe de geschiedenis tot stand is gekomen en tegelijkertijd kijkt ze in de spiegel naar haar eigen ouderlijke gezin en verwondert zich over de vele overeenkomsten die er tussen de families zijn. Het lijkt alsof ze van een afstand over schouders meekijkt en de herinneringen weer overduidelijk naar boven komen.

Fictie en non-fictie
“Ik heb geprobeerd om zo getrouw mogelijk te schrijven, naslagwerk te verrichten en steeds een paar dierbaren mee te laten lezen. Overeenkomsten met de lezer zijn louter toevalligheden en moeten als non-fictie worden beschouwd. De twee familiegeschiedenissen zijn te kostbaar om niet naar buiten te brengen. Ik heb twee jaar aan het boek gewerkt en wil als auteur dan ook mijn eigen familienaam gebruiken, Thecla de Bree.”

1954
Het verschil was toch wel hemelsbreed. En misschien was het niet eerlijk om onvergelijkbare grootheden op de weegschaal te leggen. De wortels van het standsverschil waren hier wel erg diep binnengedrongen. Je had hier de traditionele trouw en de schroom voor geestelijke en wereldlijke overheden.

Mevrouw Beerends lapte hoogstpersoonlijk de ramen! Dat deed men niet. Ze gaf arbeiders van de plantsoenendienst die in hun laan de perken onderhielden kopjes koffie. Dat ging buiten de perken. De familie verkoos in de kerk plaatsen in de zijbeuk. Dat deed men toch niet! Meneer liet zijn haar niet knippen bij Antoine, waar de elite kwam, nee, hij ging naar Gerritje, die was er voor de gewone man. Dat hoorde niet. Zag je hem soms op de sociëteit? Op de kegelbaan?

Ed beschikte over tweede, soms derde- onderhandse informatie door de autochtone ambtenaren op kantoor en wierpen in dit opzicht zijn vruchten af. Zo hoorde Ed nog eens wat.

Als haar vader te horen krijgt dat hij overgeplaatst wordt naar een ander kantoor, moeten ook zij aan een verhuizing geloven. Zelf is ze te klein om dit te begrijpen, maar dat het impact heeft, voelt ze goed. Eerst zijn er betrokken gezichten van de groten, gemopper dat ze alle vriendinnetjes moeten achterlaten, maar later verandert dat. Haar moeder doet haar best om zo veel mogelijk positief te blijven en te vertellen dat een andere stad wellicht meer te bieden heeft dan deze woning die buiten het dorp ligt. Zij speelt met haar poppen en zorgt ervoor dat die gelukkig zijn, dat is haar wereldje.

Lezersvoordeel
Thecla: “Ik bied jullie de gelegenheid om tegen een gereduceerde prijs van € 17,95 bij voorintekening mijn boek, Meneer gaat naar de hel, van bijna 300 pagina’s te bestellen. Dit kan door middel van een mailtje te sturen aan [email protected] of een whatsapp te sturen naar telefoonnummer 06 18049793.

Ik zal dan mijn rekeningnummer geven en je gegevens, na betaling, op de intekenlijst plaatsen. Zodra de boeken bij mij zijn afgeleverd, zal ik jullie een berichtje sturen om het op te komen halen. Dit kan zo’n drie weken duren. Na de periode van voorintekening zal het boek, Meneer gaat naar de hel, € 19,95 gaan kosten en is dan ook bij mij verkrijgbaar. Bij dit artikel lees je alvast een klein stukje uit het boek waar twee verhaallijnen elkaar kruisen”

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen