Mijmeringen: 'IPod revival

'Mijmeringen is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen

IPod revival
Mijn vrouw en ik hebben beiden nog een IPod. Een Apple-apparaatje waarmee je muziek kunt afdraaien in MP3- of het Apple-AAC formaat. Je had ze destijds in verschillende maten. Mijn vrouw heeft één van de laatste. Een uiterst kleine, lichte 5e generatie IPod in een vrolijke kleur met 8Gb opslag en zelfs een FM-radiootje aan boord. Ik heb een 160 Gb classic. Veel zwaarder, maar daar kun je wel tienduizenden nummers op kwijt. De geluidskwaliteit is prima. Nadeel is wel dat je niets hebt aan je draadloze oortjes. Ook van WiFi of andere draadloze connectie is er geen sprake. Met een speciale 30-pins connector moet je het apparaat verbinden aan je PC, waarmee je uitsluitend via het programma ITunes je liedjesvoorraad kan aanvullen. Het gemak van de streamingdiensten als Spotify of Deezer is er niet bij.

En dat is nu juist toch één van de redenen dat dit toch best verouderde apparaat al in geen 10 jaar meer geproduceerd wordt, maar ineens weer populair is. Streamingdiensten veroorzaken keuzestress en het aanbod kan grillig zijn. Heb je een mooie afspeellijst gemaakt, besluit de muziekproducent je geliefde nummers offline te halen, omdat men het niet eens wordt over bijvoorbeeld de te betalen naburige rechten. Maar wie zit er op een bewerkelijk offline apparaat te wachten? Blijkbaar best veel mensen, want heb je nog een goedwerkende IPod, dan kun je er wel 100 euro of meer voor krijgen in de tweedehands wereld.

In tegenstelling tot de Spotify’s van deze wereld ben je met een IPod zelf eigenaar van het aanbod, hoewel ook vele gebruikers illegaal aan deze muzikale content zijn gekomen. Maar staat het eenmaal in je ITunes, dan ben jij uitsluitend degene die besluit om dit op je IPod te zetten. Nu is ITunes niet het meest gebruiksvriendelijke programma, maar alles went. En hoe vaak komt het voor dat muzikanten of producenten hun muziek terugtrekken uit Spotify? Zelden, en meestal niet voor lang, want streamen is voor vele artiesten wel hun verdienmodel. Ook daar moet brood op de plank komen. Hoewel concertkaartjes tegenwoordig ook een belangrijke inkomstenbron zijn en de revival van CD en LP ook de nodige inkomsten genereren, zijn de inkomsten van luisteren per click toch een vaste manier om geld aan muziek te verdienen. Zeker muzikanten die om welke reden dan ook niet meerkunnen optreden, krijgen via de streamingdiensten toch geld binnen.

Misschien staat het feit dat dit gebeurt de nieuwe IPod-gebruikers ook wel tegen. Vroeger ritselden vele muziekliefhebbers de mp3’s door ze te kopiëren en betaalden daar niets voor. Doordat bij een streamingdienst er sprake is van gebruik in plaats van bezit, ben je ook alles kwijt als je de dienst beëindigd of deze niet meer bereikbaar is. En betalen zul je altijd aan bijv. Spotify zolang je het gebruikt. Maar dan doe je het wel allemaal legaal. Ben je in omstandigheden waar geen internet is, dan biedt de IPod nog een uitkomst in Internetloze gebieden zoals de jungle of Duitsland. Dat is ook wel de reden dat wij deze apparaten nog in huis hebben. Wegdoen had overigens geen zin, want niemand wilde ze hebben. Dat is nu wel anders.

Heeft het ook iets te maken met de onzekerheid in de wereld? Door internationale conflicten kan zomaar de internet-infrastructuur onderuit gaan en dan wordt het stil. Of je daar nu zo bang voor moet zijn is maar de vraag. Op je smartphone heb je WiFi en 4 of 5G en als het internet plat zou liggen heb je denk ik wel iets anders aan je hoofd dan muziek luisteren. Hoewel? Op je IPod kun je ook muziek zetten, die niet te vinden is op een streamingdienst, zoals eigen opnames. Maar blijkbaar is de keuzestress de grootste reden dat men terug wil grijpen naar dit apparaat. We zitten nu in de tijd van de Top 2000 en we zullen zien dat de lijst aan het einde van het jaar nagenoeg gelijk zal zijn aan de lijst van vorig jaar. Luisteraars die kunnen kiezen voor deze lijst putten meestal uit een beperkt aanbod om de lijst samen te stellen. Wellicht de liedjes die je op zo’n IPod zou kunnen zetten.

Te veel nummers om uit te kiezen maakt het moeilijk. Graag horen we vertrouwde liedjes. Veranderen is moeilijk. Ikzelf heb een technische variant van de IPod. Al mijn muziek heb ik geript ofwel omgezet naar Mp3 of Flac. Deze muziek heb ik op mijn NAS geplaatst. De NAS is een verzameling harddisks waarop ik ook mijn muziekbestanden vastleg. Deze NAS heb ik opengesteld in de router van mijn provider, waardoor ik mijn eigen privé-cloud heb. Die kan ik met mijn smartphone, PC of tablet benaderen, waardoor ik waar ook ter wereld naar mijn eigen muziek kan luisteren, mits er netwerkverbinding is. Maar daar wordt de keuzestress niet minder van. In de praktijk maak ik toch meer gebruik van Spotify, al is het alleen maar om nieuwe muziek te ontdekken of een podcast te beluisteren.

Onze IPods blijven lekker in de kast en wellicht nemen we ze mee als we volgend jaar een tocht door de jungle maken of ergens op een boot zitten, ver buiten internetbereik. Alhoewel een degelijk en onmiskenbaar destijds zeer functioneel apparaat ga ik het niet zomaar meer inzetten. Ik doe ze ook niet weg.