Afgelopen weekend waren de Special Olympics Nationale Spelen Twente 2022 zeer succesvol. Ruim 2000 sporters met verstandelijke en/of lichamelijk beperkingen waren aanwezig.
Het spektakel begon vrijdagavond met een heuse openingsceremonie, dat gepresenteerd werd door Erik Dijkstra en Gregory Sedoc. Prof. Pieter van Vollenhoven nam de opening voor zich. Uiteraard werd ook het Wilhelmus gezongen door Manuela Nzenge en iedereen zong met volle borst mee. Mark Tuitert kwam samen met ambassadeur Laxmi en brachten de Special Olympics vlam in het Fanny Blankers-Koen Stadion en hebben uiteindelijk de echte vlam ontstoken. Kjeld Nuis kwam ook op en dat werd door veel sporters enorm gewaardeerd, want hij kwam de echte eed afleggen met de sporters en coaches. Om het feestje helemaal af te sluiten kwam de polonaisekoning Ronny Ruysdael langs. Wat een feest en gezelligheid met een enorme polonaise door bijna alle sporters en coaches. Dit belooft wat voor de rest van het weekend.
Zaterdag ging de wekker om 7.00 uur af om ons klaar te maken voor een dag vol sport. Voor Colin stond uiteraard atletiek op het programma, na een grandioze avond is hij er klaar voor. Hij begon met ver en de eerste poging was gelijk een persoonlijk record van 4.52, dat voelde goed. Daarna kwam de 200 meter. Niet wetend wat je tegenstander kan doen maakt het extra spannend, maar Colin is Colin en gaat op volle snelheid weg en ook hier een dikke verbetering van 26.83. Als laatste onderdeel de 1500 meter. Hier had hij wat tegenstand wat een leuke strijd was om te zien, zeker ook voor het publiek die hier duidelijk van genoot. Maar Colin zette volle snelheid in na de laatste bocht, waar hij super sterk in is en dat leverde hem de winst op. Geen toptijd, maar heel gedoseerd gelopen. Wat een fantastische dag voor Colin en niet alleen voor hem, voor elke sporter die er was. Zij hebben genoten en het publiek zelfs nog meer. Veel persoonlijke records zijn gesneuveld dat beloofd wat voor de zondag.
En dan de zondag waar het toch eigenlijk omdraait, de echte wedstrijd met kans om medailles te halen. Maar tja als je de dag ervoor al persoonlijke records haalt hoe groot is de kans dat je dat kunt evenaren of verbeteren? Dat gingen we snel zien, want Colin mocht weer beginnen met verspringen. De eerste poging was niet bijzonder, maar de tweede liefst 4.72. Voor hij de laatste poging mocht doen werd hij nog even geïnterviewd door ESPN. Maar moest tijdig stoppen, want de jury was streng en de wedstrijd moest door. En BAM weer een betere sprong nu 4.86 wat zijn eerste gouden medaille opleverden. Wat een begin van de dag. Hierna kwam de 200 meter en we zagen het al aankomen, twee hele sterke tegenstanders, dat word een zware. En Colin had het zwaar, hij kon ze niet bijhouden, maar met een derde plaats en dus brons een prima prestatie.
Een uur later moest hij zich weer gereedmaken voor de 1500 meter. Hopende dat hij voldoende hersteld was… Wederom twee sterke tegenstanders. Colin zette de snelheid in en de andere twee volgden. Als een treintje gingen ze samen op weg. En dat treintje bleef even duren, totdat nummer 2 en 3 steeds gingen wisselen van plekje, maar ze bleven achter Colin. Tot het moment dat beide heren Colin hadden ingehaald, wat ging Colin doen? Hij riep dat hij last had van zijn benen… oei als dat maar goed gaat en dat hij doorzet. De drie bleven wederom dicht bij elkaar lopen en gingen zo de laatste ronde in. Wat de uitslag werd was daar nog erg onduidelijk wat wel zeker was dat het publiek genoot en steeds harder en luider gingen roepen en klappen. In de laatste bocht begon Colin de snelheid erin te gooien, als dat maar niet te snel is en wat gaan de andere heren doen. Erg gewaagd van Colin. Maar nee hij zet door en hard en gaf alles wat hij had, de andere heren waren uitgestreden, zij hadden te veel gegeven vanaf het begin en konden het tempo niet meepakken. Het publiek was uitbundig. Colin wederom een vette overwinning en dus een dikke gouden medaille en de uitslag… 5.00,13 een persoonlijk record!! Wat nog eens extra leuk maakte was dat de uitreiking werd gedaan door een afgevaardigde van de provincie en de presentatrice baalde al dat zij deze race niet had kunnen zien.
Wat een weekend!! En wat een toppers, allemaal. En zoals het motto klonk; “Altijd een winnaar” en zo is dat. Over twee jaar komen deze spelen dichterbij, namelijk in Breda/Tilburg. Colin gaat weer hard aan de training om ook hier weer bij te zijn. Maar zou het niet leuker zijn als Dongen een eigen team heeft met verschillende sporten? Team Dongen die daar staat, want we zijn allemaal toppers en alle sporters met beperkingen horen hierbij!!
