Voorafgaand aan de voorbeschouwing wil het bestuur je erop attenderen dat bij de entree van het sportpark wordt gecontroleerd op een test- of vaccinatiebewijs.
VV Dongen zit eigenlijk nog in een verlengde voorbereiding. Het seizoen is al twee wedstrijden onderweg, maar pas nu vormen zich de contouren van het elftal en de speelwijze van trainer Osman Erbas. Dat is wel rijkelijk laat, hoor ik je zeggen. Wat moet je als staf doen als de spelers even op vakantie willen na een jaar van eenzame opsluiting? Gewoon gaan! We zijn tenslotte ook maar amateurs, toch? En zo gebeurde het, ze kwamen en gingen; een duiventil was beter georganiseerd, maar de consequentie was wel dat er een keer werd gelijkgespeeld en dat er vorige week werd verloren. Aanstaande zondag 5 september staat de thuiswedstrijd tegen het Beverwijkse DEM op het programma en laten we hopen dat de ploeg zijn ware gezicht kan gaan laten zien.
Door Frank van Heteren
Als je dicht op de ploeg zit, zoals ik, kijk je met andere ogen naar een wedstrijd. Logisch, want op voorhand weet je wat de trainer wil en je weet welke spelers de vorm hebben of goed in hun vel zitten. Het is net een schoolklas die je begeleidt van de ene naar de andere kant van de dag. Wedstrijddagen zijn intens. Het begint met een handdruk en een kopje koffie met een broodje. Er wordt wat geluld over koetjes en kalfjes totdat de trainer voor zijn bord gaat staan en begint met de bespreking. Ik beeld me altijd in dat ik dan in de basis sta aan de rechterkant van de aanval. “Wat is mijn taak en wat wordt er verder van me verwacht? “ Door middel van deze inbeelding probeer ik het tactisch plan van de trainer te begrijpen, ik zit er nu eenmaal toch.
Ook is het mooi om te zien of de rest ook zo gefocust is als het om hun taken gaat. De ene kijkt wat om zich heen terwijl de ander elk woord van de trainer in zich opneemt. Het is het schouwspel van de verbinding, hier zie je het team samenkomen. Als leider hoop je dat de boodschap is aangekomen, na de bespreking en alle trainingen is het aan de acteurs om dit om te zetten in een resultaat. Het is een wekelijks terugkerend ritueel.
Als leider kijk je ook naar de sociale omgang met elkaar. Je probeert iedereen net zoveel aandacht te geven en kijkt vooral naar de spelers die buiten de boot vallen. De trainer kan er maar elf opstellen, dus er komen er altijd vier of vijf op de bank te zitten. Misschien is dat wel de lastigste klus van de dag; wat doe met een teleurgestelde speler die elk moment zou moeten kunnen invallen.
Wat betreft de eenheid zit het wel goed binnen ons team. Toffe gozers die allemaal een balletje kunnen raken. De ene heeft een grotere mond dan de andere en de echte leiders van de ploeg stellen zich bescheiden op, tenminste, buiten het veld. Binnen het veld moeten zij het voortouw nemen en anderen coachen en corrigeren. Het laatste is het moeilijkste, want soms vallen er harde woorden en daar moet je als voetballer tegen kunnen. Egootje opzij zetten en puur gaan voor het resultaat, daarna lullen we het wel weer glad. Toffe gozers, die lef tonen! Daar houd ik van!
En nu maar hopen dat het zondag ook goed door gaat komen. Voor mij is het al heel lang geleden dat ik mocht juichen voor drie punten. Ik kan ze er niet inschieten maar wat ik wel kan doen is de boel bij elkaar houden en ervoor zorgen dat de sfeer goed blijft. Dat kan ik niet in mijn eentje, ook jullie kunnen daar aan bijdragen. Supporters zijn zo belangrijk voor voetballers. Wetende dat je wordt gesteund door de mensen langs de lijn geeft net dat extra zetje om die paar meters meer te maken. Ik hoop zo dat jullie er zijn!
DEM is de tegenstander en heeft net als VV Dongen één puntje gesprokkeld. Een zege is net zoals voor VV Dongen als voor hun zeer welkom. Ik verwacht dat ook een open wedstrijd met veel kansen en hopelijk veel doelpunten. De stap van toffe gozer naar meedogenloze killer is maar heel klein, als alles maar op zijn plek valt.
Hopelijk gebeurt dat zondag 5 september. Aanvang op Sportpark de Biezen is 14.00 uur. Tot dan!!!
