De begeleiding van Dongen 023 was afgelopen zaterdag zeer tevreden over het behaalde resultaat tegen de 023 uit Werkendam, Kozakken Boys.
,,Er waren mooie aanvallen en evenzo mooie doelpunten. Jullie hebben net voor rust de wedstrijd in vijf minuten beslist door twee keer te scoren. Nu ga je met een 3-0 voorsprong de kleedkamer in. Gebeurt dat niet en blijft het 1-0, dan weet je niet hoe onze tegenstander de kleedkamer uitkomt. Het enige verwijt dat ik jullie kan geven, is dat je de laatste minuten veel kansen weggeeft,” was het commentaar van trainer/coach Lars Jansens richting de groep. Zijn team doet het niet slecht. Drie wedstrijden en 7 punten, met een doelsaldo waar je je vingers bij aflikt: 10-2.
Het was vanaf de kant genieten. De basis was op drie plaatsen gewisseld in vergelijking met vorige wedstrijd. Burak Erbek, terug van een blessure, begon op linksbuiten. In de spits stond de beweeglijke Sel Bastmeijer met naast hem op rechts Raphael Narty. Drie gevaarlijke klanten die het gaande de wedstrijd Kozakken Boys knap lastig maakten. Ook al door het wisselen van vleugels. Het middenveld met Floris van Dongen als breker met naast hem Rijk Siemerink die alles voetballend oplost, maar ook het vuile werk niet schroomt. Zet daarbij de altijd hardwerkende spelbepaler en aanvoerder Bas Jansens, dan staat daar een zestal spelers die voor veel gevaar kunnen zorgen rondom de zestien van de tegenstander. Achterin staat het prima met een boomlang centrum, Gijs Timmermans en Freek Dingemans, gesteund door de opkomende gretige vleugelverdedigers Timo Schipper en Gijs van Tilburg. Op de bank de wissels die, zonder dat aan sterkte wordt ingeboet, prima inzetbaar zijn.
De eerste tien minuten waren de bezoekers een tweetal keren gevaarlijk. Raylicho Babel wurmde zich door de Dongenverdediging en kwam alleen voor doelman Sandro van Kuijck. Zijn inzet ging huizenhoog over. Kort daarna een vrije trap voor Kozakken Boys. Dit slap schot was een prooi voor de Dongendoelman. Hierna was het over en uit en was Dongen de toonaangevende ploeg. Dongen was meer een team, hetgeen duidelijk merkbaar was in de prima aanvallen. Spelers vonden elkaar blindelings en daar waar nodig werd met lange passes de verdediging van de tegenstander het bos in gestuurd. Zo kreeg Dongen vijf minuten voor tijd legio kansen om de score ver op te voeren. De 2-0 van Sel Bastmeijer was er eentje uit het boekje, evenals de 3-0 van Floris van Dongen. Met slechts 3-0 zocht Dongen de kleedkamer op, waar het misschien 7-0 had kunnen zijn!
De tweede helft was een kopie van de eerste helft. Het publiek moest lang op de volgende treffers wachten. Dongen miste kansjes en werd ook wat nonchalanter. Dit leidde tot slordig balverlies en zelfs momenten dat de spelers elkaar in de weg liepen. Communiceren en elkaar coachen maakt Dongen nog sterker. In de 70e minuut rommelde Rijk Siemerink binnen de zestien van Kozakken Boys, speelde de bal in de voeten van de doorstartende Bas Jansens die invaller Timo van der Schans de mogelijkheid gaf de 4-0 binnen te schieten. Vijf minuten later rondde Gijs Timmermans een voorzet van invaller Luc Braams prima af. De 5-0 prijkte op het scorebord. Dongen liet de touwtjes vieren waardoor Kozakken Boys de mogelijkheden kreeg om de hatelijk 0 van het scorebord te poetsen. Dit gebeurde niet.
Het was duidelijk dat hier twee verschillende teams aan het voetballen waren. Dongen speelt al enkele jaren samen, terwijl Kozakken Boys vele individualisten in het veld heeft staan die nog aan elkaar moeten wennen.
Komende zaterdag om 15.30 uur in en tegen Venray 023.
