Het begin van de wedstrijd was, om onduidelijke reden, even wennen voor de jongens van DVVC. Ze gingen stroef van start. v.v. Dongen was duidelijk de bovenliggende partij. Na een minuut of 5 herpakte DVVC zich en ging het spel bij beide partijen lopen.
Al aardig snel viel het eerste doelpunt voor de thuisploeg. Een goede aanvalsactie en een spits die zijn hoofd koel houdt en het met een fraaie kopbal afmaakt. De drive en het ritme zit erin en de GroenWitten gaan goed terwijl Dongen het even kwijt is. Ze krijgen in korte tijd de 2-0 en 3-0 om de oren, één is wederom een welgemikte kopbal.
Toch had de keeper van de thuisploeg ook het een en ander te doen in de eerste helft. Een paar mooie reddingen komen op zijn conto. Een bal die hoog over wordt getikt, en een sprong vanuit zijn tenen om de bal juist te kunnen raken en een furieuze stompknal, zorgen ervoor dat v.v. Dongen, nog niet, lang zij komt.
Uitgekiende schoten die het toch niet redden veroorzaken vaak wat frustraties en dat was in deze niet anders. Er werd luidkeels gemopperd en gescholden op elkaar. Ook werd het spel daardoor nog wat steviger, feller en fysieker. De thuisploeg liet zich daar in meeslepen en creëerden zo onbedoeld zelf kansen voor de gasten. Een mooi uitgespeelde actie leidde, vlak voor rust, tot een tegengoal: 3-1.
Met deze stand vertrokken beide teams richting de kleedkamers.
Wat in beide kleedkamers besproken is blijft (beroeps)geheim, al was het door een aantal wissels bij de thuisploeg wel duidelijk dat er een nieuw tactisch plan ten uitvoer zou komen. Buiten kijf stond dat DVVC besloten had zijn eigen spel te spelen en zich niet te laten verleiden tot een (nog) meer explosief spel. Het doel was simpelweg de voorsprong te vergroten en de tegenstander door middel van goals te pakken.
Deze aanpak werkte, want al snel was te zien dat DVVC de touwtjes in handen had, het spel beheerste en het veld het hunne noemde.
De vers ingekomen spits vond snel achter elkaar zijn ideale positie waardoor de 4-1 en 5-1 zeer vlot achter elkaar achter de keeper van v.v. Dongen tegen de touwen knalde. Hierdoor werd het voor v.v. Dongen lastig om het om te buigen.
DVVC wilde echter nog meer doelpunten. Door een mooi gecombineerde aanval van de GroenWitte ontstond de 6-1. De frustraties liepen hoog op en vonden zijn weerklank. Helaas liet een DVVC-er zich hierin niet onversaagd en meldde er het zijne van. Het resultaat was een time-out en de ploeg stond met 10.
Niet veel later volgde een penalty waarvan iedereen wilde dat de thuiskeeper hem zou nemen. Zo gezegd zo gedaan. Na een aantal mooie reddingen dan nu wellicht een mooi doelpunt? Nou, daar mag hij nog wel even op oefenen, want de bal ging mijlen ver over. Tot grote hilariteit van zijn teamgenoten. Tot blijdschap van de keeper in het te verdedigen doel.
Rustig werd het spel in deze laatste fase niet echt. Een andere penalty volgde, dit maal wegens hands. De penalty nu toch maar te nemen door een speler die daar iets meer “bevoegd” toe was. Hij doet zijn taak met verve en schiet de bal feilloos tegen het net. Een mooi doelpunt met als gevolg dat de 7-1 een feit is.
De onrust in het spel blijkt wel omdat er nogmaals reden is om een penalty te laten nemen. Omdat de spits hierdoor zijn hattrick compleet kan maken aan hem de eer. De druk ligt hoog want hem is een meter bier beloofd bij een treffer. Een blik van teleurstelling wanneer de v.v. Dongen keeper in eerste instantie met een knappe redding de beloning door de spits z’n neus boort. In de rebound komt de bal echter opnieuw bij de bijna weglopende spits voor de voeten. In een snelle reflex en met een enorme krachtsomhaal schiet Quinn alsnog zijn hattrick van vandaag binnen. De gezichten, van beide partijen, spreken boekdelen. Ongeloof, verbijstering en teleurstelling versus ongeloof, opluchting en stralende lach.
Eindstand van vandaag 8-1.
