Om een nieuw seizoen te beginnen moet je wel eerst het voorgaande seizoen afsluiten. Het liefst in stijl, moet JO19 gedacht hebben.
Zaterdag 25 januari stond de laatste wedstrijd van het winterseizoen op de rol. Thuis, tegen Capelle. Ze waren er klaar voor en bruiste van de energie. Het knalde meteen in een vlot tempo. Haastige spoed is echter zelden goed en hoewel er al snel aanvallen op het doel van de gasten waren, ontbrak het aan de afwerking, het kleine beetje geluk dat soms nodig is, of een foutje van Capelle.
Een doorgebroken speler van DVVC werd in de 16mtr een scoringskans ontnomen door hem onregelementair te stoppen. De scheids concludeerde dat de bal alsnog gescoord zou kunnen worden dus paste hij de voordeelregel toe.Helaas voor de thuisploeg ging de bal niet in het net maar richting de zijlijn. Toen was Capelle er als de kippen bij en waren de rollen omgekeerd en stoomde Capelle op naar het goal van de thuisploeg.
Een slordigheidje in de defensie en een snoeiharde knal brachten de gasten na ongeveer een kwartier op voorsprong. Auw, dat was niet helemaal volgens plan.
Gelukkig pakte de DVVC jongens het spel weer snel en goed op en werden de aanvallen wederom ingezet. Goals bleven echter uit. De keeper zorgde dat menig gedroomd doelpunt een droom bleef. Soms was het schot simpelweg niet krachtig genoeg, soms stuiterde de bal weg, en soms was het gewoon domme pech. Of een combinatie van beide. Een bal op de paal die perfect in de voeten van een DVVC-er teruglandde, wat een kans voor een zo goed als open goal opleverde ging er wonderwel … naast! De verbazing en frustratie was op vele gezichten, niet in de laatste plaatst op die van de schutter af te lezen.
Hoogste tijd voor een pauze.
Na de rust gingen beide ploegen op dezelfde voet verder. DVVC aanvallend, Capelle verdedigend in de achtervolging. Zo goed dat het leek of de thuisteam gedesoriënteerd was. Na wat geklungel bleef de thuisgoalie verbrouwereerd, met een bal in zijn net achter. De DVVC mannen lijken er een gewoonte van te maken om vaker te scoren dan men in een oogopslag zou kunnen opmaken uit de uiteindelijke eindstand. Wederom geven ze hun tegenstander een goal cadeau. Nu is de stand 0-2 en dat is, gezien de verhoudingen eigenlijk niet wat het zou moeten zijn. Capelle kreeg 1 kans in de eerste helft en die bracht ze op voorsprong. De 2e helft krijgen ze al snel een cadeautje. Kan deze wedstrijd nog ten goede gekeerd worden voor de thuisploeg?
Aan opgeven denken ze niet en uit een mooi opgezette aanval niet veel later knalt een weergaloos schot hoog het goal in. De aansluitingstreffer is een feit en nu is het zaak om door te pakken. De aanvallen waren er al, nu weten ze dat ze ook afgerond en verzilverd kunnen worden. Een kleine 25 min weg in de 2e helft valt er weer een doelpunt. De gelijkmaker: 2-2. Het geeft de mannen vleugels en op adrenaline stomen ze op naar hopelijk winst. Wat het in elk geval oplevert, binnen 5 minuten na de gelijkmaker, is nog een doelpunt en daarmee is de achterstand omgezet in een voorsprong.
Capelle is teleurgesteld maar bijt door. Het spel verslapt geenszins en dus moet ook de thuisploeg alert blijven. Capelle krijgt een vrije trap toegewezen en de geplaagde doelman neemt het op zich om hier een mogelijke revanche uit te halen. Het lukt niet. Als een speer moet hij terug. De bal gaat over en weer en bij een enkeling lopen de gemoederen wat op.
Nogmaals wordt de gasten een vrije trap toegewezen. Spelers van beide ploegen verdringen zich wederom voor de DVVC goal. Ook de keeper is weer van de partij. Het is nog amper 30sec. te gaan. Het is zenuwslopend en billenknijpend. Gelukkig blijft ook nu de bal buiten de thuisgoal én gaat deze als een kanonschot de andere kant op. De hele meute trekt een sprint naar het andere eind van het veld. Daar staat nu een lege goal. Een GroenWitte komt ras naderbij, en dan, dan is het gevaar geweken…de bal stuitert juist over de zijlijn van het speelveld af. De goal wordt weer bemand en de aanval gaat weer de andere kant op. Een onderschepping brengt de bal weer bij de thuisploeg en het laatste fluitsignaal klinkt.
Een fantastische afsluiting van een winterseizoen waarin elke wedstrijd werd geknokt, niet altijd gewonnen, niet altijd fraai gewonnen, maar een goal is een goal en een winst is een winst.
Gefeliciteerd jongens, door de winst van deze wedstrijd is het definitief: DVVC JO19 WINTERKAMPIOEN! Op naar een mooi voorjaarsseizoen.
