Heel ruim en overtuigend was het allemaal niet maar uiteindelijk wist het derde herenteam van De Vennen zijn titelkansen intact te houden door heren 4 met veel pijn en moeite te verslaan. Heren 1 ging behoorlijk gehandicapt in De Meern op bezoek bij Watervlo en moest de punten aan de thuisploeg laten.
Was er sprake van stalorders zoals bij de Formule1-teams van Ferrari en Mercedes? Moesten de jonge veulens van heren 4 hun benen stilhouden om de kopmannen van heren 3 de gelegenheid te bieden bij te trekken? Zijn er beloftes gedaan en/of bedreigingen geuit in de kleedkamer ten aanzien van aanwezigheid op een mogelijk kampioensfeest of extra rondjes cola en fanta? Onder het motto “wat in de kleedkamer gebeurt blijft in de kleedkamer” zullen we het wel nooit te weten komen maar de neutrale toeschouwer zal zich na afloop toch ook wel even afgevraagd hebben waar hij naar had zitten kijken.
Waar het eerste onderlinge duel nog in een duidelijke 10-3 zege voor heren 3 was geëindigd waren de verschillen nu aanmerkelijk kleiner, sterker nog, het jeugdige vierde team was geruime tijd het sterkst en leek voor een stunt te kunnen gaan zorgen. Zelfverzekerd als ze waren hadden ze zelfs hun oudste teamlid uitgeleend aan heren 3 dat wat krap in de wissels zat. Na 3 periodes hielden de teams op 5-5 volstrekt in evenwicht, met Raoul van Ginneken (2x), Kevin Koreman, Roel Hinz (de ‘uitgeleende’) en Matthijs Schalk voor heren 3 en Teun van Dongen (2x), Ryan le Sage (2x) en Max v.d. Schaft voor heren 4 als scherpschutters. Een gedwongen keeperswissel bij heren 3 leek voordelig uit te pakken voor heren 4 dat via Ryan le Sage in de slotperiode opnieuw op voorsprong kwam (5-6) maar net op het moment dat ze leken te bezwijken onder het jeugdig enthousiasme van heren 4 richtten de routiniers van heren 3 zich op en via rake knallen van Raoul van Ginneken (2x) en Kevin Koreman stond er aan het einde van dit treffen toch een 8-6 voor heren 3 op het bord. Maar goed, laat het een waarschuwing voor heren 3 geweest zijn, een enkele tegenstander valt te onderschatten en al helemaal heren 4 niet meer!
Heren 1 miste in het uitduel bij Watervlo twee van zijn drie topschutters en had daarbij ook de pech dat keeper Aisso Bosker ruim 1,5 periode uitviel vanwege een bloedende hoofdwond. In die tijd nam captain Geert Huijben de plek onder de lat in maar die werd ook weer node gemist in het veld. Bij gebrek aan wisselmogelijkheden vanuit heren 2 kon De Vennen in dit duel overigens wel beschikken over jongeling Teun van Dongen die zijn debuut maakte in het eerste team. Uiteraard nog wat onwennig maar vanaf de bank en door medespelers goed gecoacht speelde hij uitstekend mee. Toch kon ook hij niet voorkomen dat na een gelijkopgaande eerste wedstrijdhelft de thuisploeg in de tweede helft van de wedstrijd alsnog ruim afstand nam. Deels door slordig spel van Vennen-zijde, deels door een overtal aan wissels zwom Watervlo daarin weg van een 7-7 stand halfweg naar een duidelijke 18-13 uitslag. Tim Schalken (8x) vervulde zijn rol als topscorer met verve en ook Geert Huijben (2x), Koen Haast (2x) en Tom Wolf droegen scorend een steentje bij.
Voor de heren is het te hopen dat de bestaande blessures in de a.s. winterstop voldoende tijd vinden te genezen. Na die winterstop zal het immers alle hens aan dek zijn om het tweededivisieschap niet beperkt te houden tot één seizoen. Het duel a.s. zaterdag bij JAWS in Amsterdam zal vooral gericht zijn op het niet oplopen van nieuwe blessures.
Dames 1 begint om 18.40u in eigen bad aan het duel tegen NDD uit Doetinchem, de ploeg waarmee in het eerste competitieduel de punten gedeeld werden (13-13).
