Zaterdagmorgen 1 juni om half negen opende de kantine van Olympia 60 voor een wel heel speciale gelegenheid. De JO11-1 mocht de bekerfinale spelen en de ouders hadden een heerlijk ontbijt geregeld voor de spelers, broertjes, zusjes, papa’s en mama’s.
Op het menu stonden broodjes kaas, kipfilet, krentenbollen en eierkoeken. Ook waren er nog heerlijke worstenbroodjes. Na een heerlijk ontbijt stond de bus klaar om samen met nog 40 andere Olympianen naar Waalwijk te vertrekken. Maar de helden van Olympia vertrokken niet voordat er een mooie foto met het spandoek voor de bus gemaakt was.
Tijdens de busreis zat de stemming er goed in. Het was heerlijk voetbalweer, de stemming was goed, de buikjes vol je zou zeggen alle ingrediënten voor een winst in de bekerfinale waren aanwezig. Op een zonovergoten veld in Waalwijk begon het team van trainers Pim en Helmuth aan hun warming up. Het publiek uit Dongen wist massaal het complex van Baardwijk te vinden. Ruim 200 supporters uit Dongen waren aanwezig bij de aftrap van deze beker thriller. De animo aan de andere kant was stukken minder. Wel had men gezorgd voor het nodige vuurwerk, hoewel dit niet mocht gaf het wel een mooie sfeer.
Stipt 11.00 uur werd er afgetrapt en helaas kwam Olympia al snel op een 0-1 achterstand. Olympia had geen antwoord op de twee uitblinkende voorhoede spelers van Uno Animo. Daarnaast was Uno Animo in haar spel wat fysieker. En daar konden onze jongens lastig mee overweg. Kort na de 0-1 had Olympia een sterke fase. Maar tot echte kansen kwam het niet. Een goede corner Sem waaruit Ruben goed kopte was een van de kansen. Uno Animo wist het net wel nog twee keer te raken. Waardoor er met een 0-3 achterstand gerust ging worden.
Na rust scoorde Uno Animo de 0-4. Er zou een wonder nodig zijn om nog met de winst er vandoor te gaan. Maar het wonder van Waalwijk had zich een paar dagen eerder al vertrokken met de promotie van RKC. Gelukkig kreeg Olympia nog een penalty en kon er toch nog gejuicht worden nadat Sem van de Velden hem feilloos binnenschoot.
De eindstand werd 1-4.
Maar ondanks dit teleurstellende resultaat was er een zeer groot applaus voor alle jongens van de JO11-1. Ze hebben het maar geflikt de finale halen. Dat was al een prestatie op zich. En dit werd gevierd natuurlijk. Dus waren er medailles, er waren bidons met snoep, er was flink schuimende shampoo in de douche en iedereen mocht met kleding onder de douche als echte kampioenen. Terug in de bus was het ook een groot feest en natuurlijk was er bij Olympia een gezellige afsluiting van deze mooie dag met ranja en frikandellen!
Er werd ook nog afscheid genomen van onze spits Ruben Jansen. Ruben gaat volgend seizoen voetballen bij de White Boys en heeft beloofd dat we allemaal mogen komen kijken als hij over 10 jaar de Champions league finale speelt.
Jongens super goed wat jullie gedaan hebben. Wij zijn trots op jullie ! Verder dank aan iedereen die deze dag tot zo’n succes heeft gemaak!!
Jullie hebben deze prestatie geleverd vanwege jullie specifieke kwaliteiten, zoals…
Ruben – korte beentjes, rete snel, geweldige aanname
Luke – nummer 1 keeper, met katachtige bewegingen heeft hij zoveel goals voorkomen
Cas – opkomend vanaf de rechterkant, en o zo fel, tweelingbroer van Luke
Jelle – hij blijft altijd kijken naar de bal, blijft kijken, blijft kijken en grijpt op het juiste moment in
Thieme – altijd doelgericht, als reserve keeper, vooral als spits, altijd doorgaan is zijn devies
Raf – lang lijf, lange benen, een rots achterin en een prima afstandsschot
Sem – de buffel, met een geweldig schot, zelfs het hardste schot van heel Olympia
Senn – rechtsbuiten of vanaf het middenveld met weergaloze acties
Floris – stijf links en altijd goed voor een assist
Niels – de manen van een leeuw en de tank op het veld
De staf:
Helmut – hij wordt meer moe langs de lijn dan van zijn werk en staat altijd voor jullie klaar
Pim – zijn motto is, niet aan de lijn, maar langs lijn, steekt zoveel tijd in jullie team
Sandra – een kei in communiceren, de achtervang voor team en ouders
