Na twee fikse nederlagen en een doelsaldo van 8 tegen en 2 voor was het zelfvertrouwen binnen de selectie er niet beter op geworden. ,,Klopt,” geeft trainer Ron Timmers volmondig toe en vult aan: ,,Als je in die wedstrijden de geboden kansen niet kan maken en de tegenstander schopt ze er wel in, dan knakt er iets bij de jongens. Ondanks de verdiende voorsprong zie je vandaag tegen Deurne een bepaalde angst binnen sluipen. De ploeg wil kost wat kost geen tegentreffer incasseren, terwijl wij volop kansen hadden om uiteindelijk een hogere score op het bord te zetten.” Dat was dan ook het spelbeeld van afgelopen zondag. Een afwachtend Deurne dat de wedstrijd aan Dongen moest laten, hoopte vanuit een gesloten verdediging te scoren.
De wedstrijd begon zeer aantrekkelijk. Daan Poelmans ging de eerste minuut de fout in, maar loste dit zelf prima op. Hij stuurde hierna een dieptepass op spits Sander de Bont. Doordat deze even twijfelde kon de uitkomende Deurne doelman Delano van Crooij de Dongenspits van het scoren af houden. Het middenveld van Dongen, met de aanvallend ingestelde Fatih Kamaci, de zwervende Revy Rosalia en de controlerende Stijn Biemans had Deurne goed onder controle. Daarachter een goed ingrijpend verdedigingsblok. Echt gevaarlijk waren de bezoekers dan ook niet. Ja, als de Dongendefensie even niet alert genoeg was, dan kon Deurne ineens gevaarlijk door komen.
Na ruim een kwartier spelen opende Dongen de score via De Bont. Twee stations gingen hieraan vooraf. Rosalia verstuurde vanaf de linkervleugel een verre trap naar de op rechts vrijstaande Remon Koenen. Zijn directe steekpass op De Bont was voor verdediger Wim Verbeek niet haalbaar. In het schot dat De Bont vervolgens los liet, zaten alle frustraties van de afgelopen twee wedstrijden. Onhoudbaar dus voor de Deurne doelman. Nog geen minuut later was er even onoplettendheid aan Dongenzijde. De voorsprong zou bijna te niet zijn gedaan door Maarten Vos, die in één beweging drie Dongenspelers het nakijken gaf. Zijn schot ging hoog over.
De kansen stapelden zich op voor Dongen. Na een half uur spelen worstelde De Bont zich langs twee tegenstanders en zette Robert Mutzers in scoringspositie. Zijn inzet werd goed gepareerd door doelman Van Crooij. ,,Dan maar zelf de score opvoeren ,” moet De Bont gedacht hebben toen hij nog geen minuut later op links enkele tegenstanders achter hem liet. Vanuit een onmogelijke hoek krulde hij de bal in de lange hoek en ging via de paal binnen, 2-0. Vijf minuten later kroop Dongen door het oog van de naald. Maarten Vos liep in buitenspelpositie tegen een inzet van Dennis Groen aan. Scheidsrechter Van der Lip en zijn assistent was het buitenspel niet ontgaan.
Dongen creëerde voor rust nog een aantal mogelijkheden. De inzetten misten de juiste richting. Kort na rust werd De Bont gewisseld voor verdediger Paul van Zon. Kamaci was nu de aangewezen spits. De beweeglijke Kamaci zette Koenen aan het werk. Zijn voorzet was precies op maat voor de van links inkomende Mutzers. Buitenkantje links tikte hij de bal binnen, 3-0 (zie foto) Er volgende nog twee wissels (Mathieu Kops voor Daan Poelmans en Robert Mutzers voor Mounir Maamar). Deurne mocht blij zijn dat enkele spelers van Dongen hun vizier nog niet echt scherp hadden staan. Zo zoefde een pegel van Biemans vanaf 30 meter net naast en werd, na een corner en vanuit de kluts, de bal vlak voor doel hoog over gekegeld. Dongen koesterde deze zege en was vooral blij dat er geen tegendoelpunt was gevallen. ,,Dat moet goed zijn voor het vertrouwen,” besloot trainer Timmers.
Zondag is de uitwedstrijd bij Blauw Geel uit Veghel. Een gevaarlijke outsider die op dit moment, met een wedstrijd minder, aast op de mede koppositie naast Gemert.
