‘Mijmeringen’ is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen
Houten dierenleed
Het is weliswaar winter en wellicht is het komkommertijd, maar deze dagen komen er van allerlei berichten binnen dat de mensheid wreed en verwoestend is als het om dieren gaat. We koesteren een vee industrie, die ervoor zorgt voor weinig biodiversiteit in ons landschap en dat toekomstig slachtvee opgehokt zit met een mega aantal medeslachtoffers in stallen en hokken. Vroeger werd dit bio-industrie genoemd, maar het woord bio werd te veel geassocieerd met het woke biologisch, waardoor het iets goeds leek in plaats van ellende: vee-industrie dus. Die vee-industrie is er om ervoor te zorgen dat de kiloprijs voor bijvoorbeeld een karbonade onder de 8 euro blijft en dat we in Nederland enorme hoeveelheden vlees kunnen exporteren om de boerenkas te spekken. En dat in een land dat overvol zit met mensen, allerlei bedreigingen kent vanuit milieu- en klimaatoogpunt en men vergeet dat dieren ook levende wezens zijn. De prijs is leidend en bepaalt de omstandigheden.
Anders wordt het onverkoopbaar en heeft de hardwerkende boer zijn Europese subsidies voor niets gekregen. Het lot van de dieren is daarbij volledig ondergeschikt aan goedkope voedselproductie. En ja: ook gij Rinus eet een stukje vlees, al is het wel veel minder en bewuster tegenwoordig. Als iedereen daarmee nu eens zou beginnen, zou het dierenleed al een stuk minder zijn. Ontkennen dat we deels carnivoren zijn heeft volgens mij geen zin, maar een eerlijke prijs betalen voor voedsel
zodat met respect voor de omgeving kan worden omgegaan, zoals minimaliseren van pesticiden, onnodige preventieve medicijnen aan dieren verstrekken en voorkomen van het opsluiten van dieren in megastallen. In mijn ogen moeten we onze ogen hiervoor gaan openen. Met een maatregel om bijvoorbeeld BTW af te schaffen om de kostenverhoging door biologisch te produceren deels te financieren, blijkt de belastingdienst dit niet te kunnen verwerken, maar wel een suikertaks heffen, waar geen kind magerder van wordt maar de staatskas wel dikker.
Mevrouw van der Plas liep van de week weg uit een commissiedebat over iets met boeren, omdat ze zich onveilig voelde door opmerkingen van de Groot van D’66. Die twee liggen elkaar niet. De Groot is voor een zeer drastische beperking van de vee-industrie en raakte tijdens dit debat blijkbaar een gevoelige snaar bij van der Plas. Maar hoe onveilig was deze situatie werkelijk? Met dit modewoord wordt elke minste vorm van kritiek tegenwoordig bestempeld. Echt onveilig voelen al die arme
beesten zich in die megastallen.
We dwalen af. Peta, people for the ethical threatment for animals wil van de houten en kunststof dieren af op kermissen en in attractieparken. Opgehokt in draaimolens. Als we het over woke hebben dan is dit de meest ultieme vorm en precies waarom dit allemaal onzin is. Alsof een kind een kermispaard associeert met een echt paard. Hooguit de genegenheid met de diersoort lokt wellicht om er op te gaan zitten, maar nooit met de intentie om echte dieren te gaan mishandelen; eerder liefhebben. Ook de Lego boerderij blijkt niet te deugen. Die geeft een veel te romantisch beeld van hoe een moderne boerderij is. Dat zorgt volgens PETA er ook voor dat kinderen een vertekend beeld krijgen van het boeren leven. Alsof kinderen alles wat ze doen projecteren op de werkelijkheid. Waar blijft er ruimte voor fictie en fantasie?
Als je doordenkt over deze fictieve situatie dan zijn er nog op een mega aantal plekken dieren in nood, omdat ze in niet-levende vorm worden misbruikt. Het giraffenpak tijdens carnaval, het ruiterstandbeeld in het stadspark en allerlei liedjes, schilderijen en boeken waarin dieren worden gebruikt en dus ‘mishandeld’.
Misbruik van dieren in de ‘vermaakindustrie’ is één van de vier hoofddoelen van Peta. Maar met deze nieuwe actie slaan ze helemaal door. Als het gaat om wilde levende dieren in circussen en op kermissen te mijden, dan ondersteun ik hun acties ten volle. De andere drie doelen van de organisatie, die echt belangrijk zijn in plaats van het weren van houten en kunststof dieren, worden met deze imbeciele actie op de achtergrond gedrukt en zetten de organisatie in mijn ogen te kakken, waarmee de geloofwaardigheid in geding komt. Laat ze zich drukmaken over de vee- of bontindustrie of over dierproeven. En laat ze zich dan melden bij mevrouw van der Plas, die zich weliswaar met de confrontatie van ideële tegenstanders onveilig waant, maar wel medeverantwoordelijk is voor het volhardende beleid waarbij milieu- en dierenbelangen totaal ondergeschikt zijn aan de boeren portemonnee.
Maar zelfs van der Plas zal nu Peta -terecht- recht in hun gezicht gaan uitlachen met hun idiote kermispaardenactie. Het wordt tijd dat iedereen zich met hoofdzaken gaat bezighouden. Er is wat dat betreft nog genoeg te doen.
