‘Mijmeringen’ is een wekelijkse column van Dongenaar Rinus Krijnen.
Bijna opgelicht
Aan het einde van de dag werd ik deze week gebeld door een oplichter. Dat had ik nog niet meteen door, maar dat was wel het geval. Ik zal zijn naam noemen: Marko Kramer. Dat kan ik gerust doen want zo heet de man natuurlijk niet. Hij was volgens zijn zeggen van de Rabobank van het hoofdkantoor uit Utrecht en hij was van de fraudedesk. Hij had ook nog een registratienummer: 49183723, wat mij niets zei. Hij wist mijn voorletters en dat ik deze week contact had gelegd met de Kamer van Koophandel. Hij vroeg of ik toegang had tot zakelijke rekeningen bij de Rabobank. Ik was wel alert, maar ging nog niet van kwade wil uit en ik vertelde dat ik bij drie instellingen toegang heb tot een Raborekening. Volgens hem was er afgelopen periode (sinds 10 juli) een poging gedaan om één van deze rekeningen te plunderen en liep ik nu risico dat er een groot bedrag van één van deze rekeningen zou verdwijnen. Ik had blijkbaar ergens op een linkje in een e-mail van de KvK gedrukt, waardoor dit was geactiveerd. Ze hadden dat tot nu toe kunnen voorkomen. Toen hij me niet aan kon geven van welke rekening dan precies, begon ik al argwaan te krijgen.
Hij vroeg me of ik op de rekeningen wilde nakijken of er vreemde transacties hadden plaatsgevonden. Nog enigszins uitgaande van ‘te goeder trouw’ checkte ik de rekeningen en zag dat er niets bijzonders gebeurd was. De man wachtte geduldig af. Ik deelde hem mee dat er geen bijzondere bij- of afschrijvingen hadden plaatsgevonden. Daarna vroeg hij mij of ik een softwarepakket wilde installeren: anydesk.com. Toen begonnen bij mij de alarmbellen te rinkelen. Ik vertelde hem dat ik niet op commando van iemand dit ging doen. Als ik dit al zou doen dan niet in opdracht van iemand die mij zomaar belt en die ik niet ken. Toen begon de man te dreigen dat er vanavond dan wellicht veel geld van een rekening kon verdwijnen en dat ik dan zelf aansprakelijk was. Hij vertelde dat het gesprek werd opgenomen -hetgeen hij vooraf niet had gezegd. Weer een verdacht iets. Zo had hij bewijs dat ik had geweigerd de software ‘anydesk.com’ direct te installeren, waardoor ik ook direct aansprakelijk werd voor de transacties die mogelijk zouden worden uitgevoerd. Toen vroeg ik hem of hij dan als alternatief de rekeningen niet kon blokkeren. Dat was onmogelijk.
Hij bleef vervolgens erop hameren dat ik nu de software moest installeren, want anders ging het fout. Ik zei hem dat ik dit niet ging doen en eerst op onderzoek zou gaan wat dit pakket inhield en wat hij er dan mee kon doen. Hij adviseerde me dit zeker niet te doen, want dan was het wellicht te laat. Als ik het niet zou installeren zou hij noteren dat ik dit geweigerd had en dan waren de aansprakelijkheidsgevolgen voor mij. Ik vertelde hem dat ik dit als een dreigement zag en dat ik eerst zou gaan onderzoeken wat zijn voorgestelde actie inhield en dan misschien tot actie zou overgaan. Maar geen actie voordat ik het zou hebben uitgezocht. Ik zei hem dat dit binnen een paar uur dan wel duidelijk werd. Hij kon daar niet op wachten; het was het einde van de dag en zijn werkdag was inmiddels voorbij. Tussentijds werd de verbinding ook nog eens verbroken (na een half uur) maar hij belde zelfs terug. Uiteindelijk heeft hij genoteerd dat ik geweigerd had de software te installeren. Ik had nog aangegeven dat ik de volgende dag zelf wel met de bank contact zou opnemen, als dit nodig zou zijn. Daarna besloten we het gesprek. Hij had pech. Ik heb niets over de rekeningen vrijgegeven en de software is niet geïnstalleerd.
Uiteraard weet ik dat de bank nooit telefonisch bank- of persoonlijke gegevens vraagt en software installeren is dan al helemaal van de zotte. Het gesprek duurde al met al best lang – meer dan een half uur. Nadat het gesprek was beëindigd zocht mijn vrouw direct op wat de man nu eigenlijk wilde bereiken. Met Anydesk.com kan iemand de besturing van je computer overnemen. Dat hoeft geen issue te zijn als je dit met vertrouwde personen overeenkomt. Maar zomaar met iemand die me belt en die ik in het geheel niet ken: never.
Op de site van de Rabobank stond een zeer recent artikel over deze vorm van oplichting. Gelukkig ben ik er niet in getrapt en had ik eigenlijk direct al de verbinding moeten verbreken toen ik al argwaan begon te krijgen.
De linkjes die de man had om mijn interesse te wekken klopten echter wel. Daarom was ik aanvankelijk er nog van overtuigd dat er mogelijk iets aan de hand kon zijn.
Ik kan me voorstellen dat mensen die de financiële sector niet zo goed kennen, van nature angstig zijn en juridisch en technisch niet goed zijn onderlegd hier intrappen. Het duurde bij mij ook even voordat de schrik omsloeg in argwaan.
In ieder geval heb ik deze Marko een dik half uur nutteloos bezig gehouden, zodat hij niet andere mensen kon oplichten. Ik vraag me alleen af wat je hier nu mee moet doen. Aangifte doen voor poging tot oplichting? Die Marko en zijn telefoonnummer zijn echt niet te achterhalen. De politie doet niets. Nee, de enige manier om deze oplichtingspraktijken te voorkomen is publiciteit zoeken om mensen hiervoor te waarschuwen. Bij deze dus.
