Martijn Schraven (1978) is freelance journalist, tekstschrijver, lezer en liefhebber van muziek die al lang niet meer gemaakt wordt. Maar eerst en vooral papa. Thuispapa, om precies te zijn. Dat léék ooit een heel logische keuze. Met regelmaat geeft hij middels zijn columns een inkijkje in zijn dagelijkse beslommeringen.
Jumbo
Hoewel ik het op zich omwille van financiële redenen niet nodig heb, is het relatief eenvoudig te bezuinigen op fruit en snacks tussen ontbijtbammetjes en de lunch. Mits je er de tijd voor hebt en bereid bent dagelijks boodschappen te gaan doen. Wij hebben de mazzel op vier minuten lopen van een miniwinkelcentrum te wonen met Lidl, Zeeman, Jumbo, Kruidvat, Primera, een bloemenwinkel en een bakker. Voor de lekkere trek moet je bij de bakker en de Primera zijn, dat weet een kind. Hier liggen respectievelijk een kwart eierkoek en een schuimpje klaar. Voor de dagelijkse fruit-inname zijn twee korte bezoekjes aan Jumbo en Lidl afdoende. Beide supers hebben een tafeltje klaarstaan met gratis fruit voor de kids. Meestal appels, bananen of mandarijntjes.
Hartstikke sympathiek allemaal. Het enige minpuntje is dat het voor een tweejarige niet te doen is om onderscheid te maken tussen het fruit onder het bordje ‘voor onze jongste bezoekers’ en de rest van de fruitafdeling. Om die reden stond ik al eens met een aangebeten peer, perzik en zelfs mango bij de kassa.
Zolang ik geen drukkende deadlines heb en zolang de regen niet met bakken naar beneden komt, kan ik genieten van ons dagelijks rondje. Het breekt even de dag. Ze kennen mij en m’n kroost inmiddels overal en daardoor lijkt het op het dorpsgevoel zoals ik dat van vroeger ken. Zo ook vandaag, op een doordeweekse dinsdag. Als ik bij de kassa sta, klinkt ineens vanuit het niets het ontruimingsalarm. Ik zie nog niemand in paniek naar buiten stormen, dus ik kijk de zaak in en probeer ergens achter de koeling van het vlees of nabij de groenteafdeling een rookpluim waar te nemen. Niks te zien en ik bespeur ook geen vreemde lucht als gevolg van een gaslek of weglekkend koelwater. In de winkel zelf waren mij zo-even evenmin ergens verdachte pakketjes opgevallen.
Op dat moment zie ik in welke richting de Jumbomedewerkers achter de kassa kijken. Deze kijken niet naar eventuele calamiteiten op de winkelvloer, maar in de richting van een kastje naast de deur. Precies boven de tafel waar mijn eigen twee calamiteiten zojuist opklommen. ,,Laura heeft op het knopje geduwd”, klikt Lizzy meteen.
