De nieuwe trainer van Olympia’60 is een druk baasje. Die eigenschap was hem al vooruit gesneld. Bij zijn laatste club RFC was hij zowel bezig met de zaterdag-, zondag- als jeugdteams.
Ook bij Olympia wil hij zo veel mogelijk doen en ook een bijdrage leveren aan de jeugd. Dat hij een zwak heeft voor de jeugd blijkt al uit het feit dat hij jongelingen Sam Melsen en Stef Roovers aan het eerste team heeft toegevoegd. Ik zie veel potentie in die jongens. Dus krijgen ze een kans.
Advies
De 40 jarige Mo, samen met vrouw en twee zoontjes, woonachtig in Gorinchem kent Olympia’60 al langer. Met jeugdvoetbal en recent met RFC was hij al eerder op bezoek op sportpark Crispijn. Toen vorig jaar de vacature van hoofdtrainer vrij kwam, waren het Devie de Ronde en Nicky van Boxel die hem aanspoorden bij Olympia’60 te solliciteren. Die club is écht iets voor jou, was hun gelijkluidende maar onafhankelijke advies. Het werd nog eens bevestigd bij de gesprekken met in eerste instantie de technische commissie en later ook met de afvaardiging van de spelers. Ik hoop van harte dat jullie mij aannemen sprak Mo hardop uit. Nou, dat gebeurde ook. En nu mag hij dealen met, voor het eerst voor Olympia, drie selectieteams.
Kruisband
Een mooie uitdaging, vindt Mo, die al aan zijn 23e jaar (!) als trainer begint. Als 17-jarig broekie stond-ie voor het eerst voor de groep. Zijn eigen actieve periode als speler werd tussen zijn 19e en 30e jaar wreed verstoord door drie kruisbandletsels en 8 operaties. Het zegt genoeg over zijn karakter en zijn liefde voor het voetbal dat hij nog steeds, weliswaar alleen nog als trainer, op het veld staat.
Mo is onder de indruk van de positieve en sportieve houding van de 60 spelers die Olympia hem heeft toebedeeld. Op de trainingen wordt keihard gewerkt. Sommige jongens heb ik moeten teleurstellen met de teamindeling maar het is opvallend hoe zij dit positief hebben opgepakt. De geschetste verwachting van Olympia’60 matcht wat hij nu meemaakt. Daarom zal je Mo vooral genietend en lachend over het veld zien gaan.
Niet bang
Gaan we dat ook terug zien in de competitie? Olympia zit in een zéér zware 4e klasse. We hadden regio Gorinchem aangevraagd. Daar ken ik ook alle teams. Maar het is niet zo. SCO, O.S.S’20 , DESK en SV TOP lijken op voorhand de betere teams. Mo houdt zijn toekomstige tegenstanders in de gaten en laat zich graag informeren door collega-trainers. Maar wij zijn voor niemand bang. Wij zijn ook sterk ! Olympia heeft een paar leuke nieuwe voetballers erbij. We zijn in de breedte zeker sterker geworden. Het is altijd afwachten hoe dat het loopt. Of het al snel klikt binnen het team. Mo heeft er alle vertrouwen in. Maar wijselijk doet hij geen uitspraak over doelstellingen. “Vraag het me over een maand nog maar eens”, is zijn politieke antwoord.
Veel doelpunten
Mo belooft in ieder geval véél doelpunten. We zagen het al in de oefen- en bekerwedstrijden. Ik ga nooit angstig een wedstrijd in. De aanvallende intenties leveren doelpunten op. De ruimte die je daarmee weggeeft daarentegen ook. Maar dan aan de verkeerde kant. Tja, we hebben nu o.a. 4-2, 6-0 en 2-2 gespeeld. Dat het ook wel eens andersom kan zijn, is het risico dat ik wel durf te nemen.
We gaan afsluiten met Mo, al zeventien jaar leraar in groep 8. Geboren en getogen in Leerdam. Wil je nog iets kwijt aan de Olympianen? “Pfff, veel is al; gezegd. Eerst maar eens lekker voetballen. O ja, wát een leuke supporters heeft Olympia. Ze zijn talrijk aanwezig en er wordt ook nog een Man of The Match verkiezing gesponsord. Super leuk !”
De olijke trainer beent zich een weg naar het trainingsveld. Voor alle passanten heeft hij een woordje of een glimlach. Hup, het veld op. Daar moet het gebeuren.
