Bernadette Klerx, politiek verslaggever van dongen.nieuws.nl, beschouwt de kwestie ‘TUF’ in onderstaand opiniestuk
Iedereen had erop gehoopt, niemand had het ooit nog verwacht. Dongen komt zonder noemenswaardige kleerscheuren uit het hoofdpijndossier TUF. Met een beetje geluk, dat wel, want wat als Dongen Pallets, de eigenaar van het perceel, niet had ingegrepen? Maar goed, die vraag hoeft gelukkig nooit beantwoord te worden. Dongen Pallets laat de bergen kunstgrasmatten afvoeren en over twee jaar is er op de puinhopen van TUF een mooi kantoorpand/innovatiecentrum van Ecco verrezen. Hopelijk is TUF daarmee vervaagd tot een spookbeeld uit het verleden .
Het zwaard van Damocles
Het slepende dossier TUF Recycling leek lange tijd te eindigen in een (financieel) drama voor Dongen. Drie jaar lang hing het als een zwaard van Damocles boven de hoofden van de Dongense bevolking; en in de gemeenteraad leidde de handelwijze van TUF regelmatig tot flinke botsingen, waarbij burgemeester Starmans nogal eens als de kop van jut fungeerde. De oppositie, met D66 voorop in de strijd, legde de burgemeester met regelmaat het vuur aan de schenen. Het verwijt: de gemeente handhaaft niet streng genoeg en moet sneller ingrijpen. En iedere keer weer zette de burgemeester alle zeilen bij om de raad ervan te overtuigen dat de ingeslagen weg toch echt de minst slechte was om uit deze ellende te komen.
Balanceren tussen hoop en vrees
Daarbij balanceerde ze regelmatig op een wankel koord: ingrijpen of afwachten en hopen op een klein wonder. Ingrijpen betekende bijna zeker het faillissement van TUF en dan weet je ook bijna zeker dat je als gemeente buiten de boot valt als je als schuldeiser in de rij staat voor een bedrijf waar geen cent meer te halen valt. De gemeente blijft dan zitten met een hoop troep die afgevoerd moet worden. Dat kost bakken met geld en dat was uiteindelijk op het bordje van de inwoners terecht gekomen. Een scenario waar niemand op zat te wachten, maar dat lange tijd wel reëel leek. Het werd dus afwachten en proberen te redden wat er te redden valt.
De gemeente had inmiddels dwangsommen opgelegd, maar die werden niet of nauwelijks betaald. Intussen had Dongen het probleem ook bij de provincie en het rijk aangekaart, want de recycling van kunstgrasmatten was tot dan toe ‘een landelijk probleem dat toevallig in Dongen opgestapeld ligt’, zo meldde de gemeente Dongen.
Lichtpuntjes
En zo sudderde het verhaal TUF door. Toch was er tussen alle ellende door soms een lichtpuntje; dan meldde zich een overnamekandidaat en leek er een doorbraak op komst. Voor de burgemeester waren dat kleine sprankjes hoop op een goede afloop, maar het bracht haar ook in een weinig benijdenswaardige positie. In het belang van de onderhandelingen mocht ze niks zeggen. Bedrijven eisten vertrouwelijkheid. Maar bij met name de oppositie in de gemeenteraad nam de ergernis over ‘de afwachtende houding’ toe en werd de roep om daadkracht steeds luider. Bijzonder opgelucht was ze dan ook toen ze vorig jaar juni openbaar kon maken dat er mogelijk een oplossing was. Het ging om het bedrijf ASIE, dat kansen zag om de vergunning en bedrijfsvoering van TUF over te nemen. Uiteindelijk zijn deze plannen bleven steken.
Geschenk uit de hemel
Het feit dat Dongen Pallets, als eigenaar van de grond, ‘zijn verantwoordelijkheid neemt’, zoals dat zo mooi heet, komt dan ook als een geschenk uit de financiële hemel. Ook deze ondernemer houdt er rekening mee dat hij niks terugziet van de kosten voor de afvoer van de matten, maar…. een gezond bedrijf kan misschien wel wat meer missen dan de gemeente Dongen, waarbij het water in financieel opzicht inmiddels tot aan de lippen staat.
Euforie en venijn
De meerderheid van de Dongense gemeenteraad was dan ook ronduit euforisch over deze uitkomst en complimenteerde de burgemeester en Dongen Pallets uitvoerig. Alleen D66 zorgde nog voor een venijnig intermezzo door te stellen dat ‘het College nu eindelijk met de enige echte reële oplossing komt, waar we al twee jaar omheen gedraaid hebben’. Het viel helemaal verkeerd bij de burgemeester. ‘Ik distantieer me hiervan en neem het u uiterst kwalijk’, reageerde ze met ingehouden woede. De Volkspartij Dongen, VVD en PvdA eisten zelfs excuses van D66, maar die kwamen er niet. ‘Ik ben echt net zo blij als iedereen, ik heb alleen maar aan willen geven dat we twee jaar geleden al aan zagen komen dat het deze kant op zou gaan’, verklaarde Marieke Schouten.
TUF ontspringt de dans
Hoe dan ook, met of zonder een beetje geluk. De ingeslagen weg heeft uiteindelijk goed uitgepakt. Met dank aan Dongen Pallets. En zo krijgt deze boze droom toch nog een redelijk ‘happy end’. Want het blijft natuurlijk wel zuur dat TUF hier de dans ontspringt. En dat gaat in tegen elk rechtvaardigheidsgevoel. Want een bedrijf dat met zoveel minachtig en misplaatste arrogantie jarenlang alle regels aan de laars lapt en een gemeente en haar inwoners opzadelt met grote problemen, verdient geen enkel respect, wel een flinke financiële tik op de vingers.
Tekst: Bernadette Klerx
Foto’s: Jan Stads/Pix4Profs
