Bernadette Klerx is politiek verslaggever van dongen.nieuws.nl. In haar nieuwste column beschouwt ze de afgelopen jaarwisseling, een nacht vol incidenten en agressie en kijkt ze vooruit op een eventueel (gedeeltelijk) vuurwerkverbod.
Geweld tegen hulpverleners: het dieptepunt van de beschaving
Het is langzaam, maar onmiskenbaar als een rotte appel onze samenleving binnengeslopen: het geweld tegen hulpverleners. Terwijl ik dit schrijf valt me meteen het vreemde en misplaatste contrast weer op: geweld tegen mensen die hulp verlenen? Hè, dat kan toch niet kloppen? Welke kronkel moet je in godsnaam in je hoofd hebben om dat te doen. Mensen die bij nacht en ontij en soms met gevaar voor eigen leven klaar staan om anderen te helpen en dan als dank in elkaar geslagen worden, beledigd, bedreigd of met vuurwerk bekogeld worden. Het is een scenario, dat elk voorstellingsvermogen te boven gaat.
Maar hoe groter de afschuw en verontwaardiging hierover ook worden, helpen doet het niet. Het gaat gewoon door, het wordt zelfs erger. Met als triest dieptepunt de jaarwisseling. Traditioneel gezien is dat het moment waarop we elkaar alle geluk en voorspoed toewensen en met vrienden feestelijk het nieuwe jaar begroeten. Maar helaas, in plaats daarvan is de jaarwisseling de nacht geworden waarin alle remmen los gaan en normen en waarden met het grootste gemak overboord gegooid worden.
De beelden en verhalen in de media zeggen wat dat betreft genoeg. In een uitzending van Nieuwsuur zag ik een onthutsend beeld: voor 15 miljoen schade aangericht, een totaal vernielde huisartsenpost, brandweerlieden, die zich noodgedwongen terugtrekken omdat ze met vuurwerk bekogeld worden. De directeur van de veiligheidsregio Rotterdam/Rijnmond omschreef die avond als ‘één grote bende’, minister Grapperhaus van Justitie sprak van een ‘wildwestpuinhoop’ en Mark Rutte moest constateren dat ‘de jaarwisseling volledig is misgegaan en dat normen en waarden opnieuw zijn overschreden.’ Het is de trieste en beschamende balans van wat eigenlijk een mooie traditie moet zijn.
Ook dichter bij huis bleef het niet rustig. In Breda werden politieagenten opgewacht met zware vuurwerkpijlen; de situatie was zo bedreigend dat de ME eraan te pas moest komen. In ons eigen Dongen bleef het bij wat vernielingen; de financiële schade van dit vandalisme aan openbare eigendommen moet nog opgemaakt worden. Ik las de kranten en zag de tv-beelden aan met een mengeling van ongeloof en woede. Zijn er dan echt mensen die én geen verstand én geen moraal hebben? Ja dus.
Geen wonder dat de roep om een vuurwerkverbod de afgelopen jaren steeds luider klonk. Met de burgemeesters van de grote steden voorop. Bij hen staat het water al lang tot aan de lippen. Zij kunnen de veiligheid van hulpverleners en burgers niet meer garanderen. Een (gedeeltelijk) vuurwerkverbod leek dan ook alleen nog een kwestie van tijd. En ja hoor, de laatste jaarwisseling is kennelijk de spreekwoordelijke druppel geweest die de emmer deed overlopen. De regering is ‘om‘: er komt een verbod op vuurpijlen en knalvuurwerk.
Ook veel Dongenaren vinden de tijd rijp voor een (gedeeltelijk) vuurwerkverbod, gezien de reacties op onze Facebookpagina. En de Dongenaar heeft daar ook al een alternatief voor: een mooie vuurwerk- of lasershow op een centraal punt, om elkaar daar alle gelukwensen over te brengen. Zonder ellende. Gewoon gezellig met elkaar proosten op een mooi nieuw jaar. Zoals het hoort!
Bernadette Klerx
