In zijn column laat Bart van Kerkhof, eigenaar/ beheerder van deze website, zijn licht schijnen op de Dongense actualiteit. Deze keer met een frisse, kritische kijk op het nieuwe paradepaardje van het College van B & W: ‘Het Dongens DNA’
Dongens DNA, wat is dat nou weer?
‘In Dongen doen we dingen samen’ was jarenlang de slogan waarmee de gemeente Dongen zich maar al te graag profileerde. Poeh….Wat een spreuk. Oké, marketingtechnisch is er weinig op aan te merken maar toch leverde deze oneliner bij mij altijd weer de verkeerde vorm van kippenvel op. Hoezo samen? De gemeente Dongen staat nou niet echt bekend om het feit dat men altijd staat te jubelen als er weer eens persoon of een vereniging komt met een nieuw initiatief. Het antwoord is dan heel vaak ’’ja, maar…” in plaats van “Leuk! We zullen eens kijken hoe we dat mogelijk kunnen maken”. Evenementen als het Oranjeparkfestival en DongenIce zijn vooral dankzij de ongebreidelde inzet van vele vrijwilligers én de gulle bijdragen van het Dongense bedrijfsleven groot geworden. Van gemeentelijke subsidie is nauwelijks sprake, sterker nog, de organisaties ontvangen jaarlijks gewoon een factuur voor de leges voor de vergunningverlening . Doen we dan dingen samen?
Blijkbaar vond de gemeente het onlangs tijd om met iets nieuws op de proppen te komen. Een spreuk waarmee de gevoelige snaar van de Dongenaren geraakt zou worden. Maar ja…wat dan? Samen met een ingeschakelde citymarketeer werd er gedacht over een nieuwe oneliner. Het resultaat: ‘Dongens DNA’. Niet helemaal origineel want er zijn bureaus in Nederland die zich al jaren bezig houden met het zoeken naar de ziel (het DNA) van een dorp, stad, wijk en daarbij ook dezelfde term gebruiken. Maar oké, beter goed gejat dan slecht verzonnen…
Het begon zo’n beetje bij de ingebruikname van onze nieuwe gezamenlijke huiskamer de Cammeleur. Onze burgemeester had ineens de mond vol had van ‘het Dongens DNA’, waarmee ze refereerde ze aan de bank in de hal (een coproductie van Ecco en Montis), de lederen huiden in de vide (ook Ecco) aan kettingen van van Uitert, die ook de bloembakken produceerde én de houten meubelen op het dakterras op de tweede verdieping, gemaakt door Dongen Pallets. Een simpel rekensommetje leert ons dat het met dat Dongens DNA in de Cammeleur (behoudens de naam natuurlijk, daarover later meer) eigenlijk wel meevalt. Op een project van in totaal zo’n 9 miljoen euro praten we dan op de totale begroting over een Dongense inbreng van maar liefst 0,1 procent.
Maar hebben de Dongenaren eigenlijk wel een gevoel bij die Dongense inbreng in de Cammeleur? Dat lijkt mij immers een voorwaarde als je überhaupt van Dongens DNA wilt spreken. Met het plaatsen van een ‘Dongens DNA stempeltje’ maak je je er wel heel gemakkelijk van af. Stel iets ter discussie en je merkt vanzelf of de gemiddelde Dongenaar dat onderdeel vindt van het Dongens DNA. Denk bijvoorbeeld aan de naamgeving van onze nieuwe gezamenlijke huiskamer. Dongen stond even op zijn kop. ‘Bij van Dongen’ was het helemaal volgens de speciaal daarvoor ingestelde naamgevingscommisie. “Nee” zeiden de Dongenaren. “Het moet gewoon de Cammeleur blijven.” Via een speciale enquete stemde uiteindelijk 87% op behoud van de naam Cammeleur. Dàt lijkt me een goed bewijs van het feit dat de naam in ieder geval al in het Dongens DNA zit. Of het gebouw op zich dat ook gaat lukken, zal de toekomst moeten uitwijzen. Nog een mooi voorbeeld van ‘Dongens DNA’ zien we als we terugkijken naar de Zomerspelen van 2010. Toenmalig burgemeester Simone Dirven pakte destijds het onzalige idee op om het kampvuur van de Zomerspelen ter discussie te stellen. De Dongenaren ontploften zowat van woede, er kwam een tegenbeweging op gang en het gemeentehuis bond snel in. Met wat extra veiligheidsmaatregelen was de toekomst van het kampvuur gegarandeerd.
Tijdens de nieuwjaarstoespraak van onze burgemeester was het nieuwe paradepaardje van ons College het hoofdthema. “We hebben de traditie van de Zomerspelen en heel veel andere mooie evenementen die mogelijk zijn omdat veel vrijwilligers er zo veel tijd in steken. Het is traditie dat onze kinderen in onze lokale samenleving goed naar school kunnen. Goed kunnen sporten, muziek maken. Zorg, onderwijs, verenigingsleven, ontmoeting, het zijn de bouwstenen van ons Dongens DNA.”
Prima omschrijving, maar zorg er dan wel voor dat je de stempel ‘Dongens DNA’ niet te gemakkelijk aan iets toekent. Door het te pas en te onpas gebruiken van deze term als marketinginstrument verliest het waarschijnlijk nog sneller zijn waarde dan het vorige gedrocht: ‘in Dongen doen we dingen samen’. Wil je echt weten wat er in de ziel van de Dongenaren zit dan wordt er toch wat meer diepgang vereist. Geen stempeltjes, maar eerst eens onderzoeken waar de Dongenaar nu écht een speciaal gevoel bij heeft. Zaken die de Dongenaar onmisbaar onderdeel vindt van de Dongense samenleving en die dus ook écht in het Dongens DNA zitten.
Zo ontstaat als vanzelf een ‘canon van het Dongense DNA’. De makers van de glossy 200% DONGEN zijn al bezig om dit in de komende edities mooi in beeld te brengen. Daarmee hebben de inwoners van de gemeente Dongen meteen iets tastbaars waar ze trots op kunnen zijn. Hou de term ‘Dongens DNA’ wat exclusiever voor die écht speciale zaken. En verzin gewoon een leuke oneliner voor dagelijks gebruik. Organiseer desnoods een leuke prijsvraag en laat de inwoners zelf suggesties insturen. Misschien kun je inhaken op de verkiezing tot ‘het gewoonste dorp van Nederland’ waarmee we onlangs werden verrast. Hierbij alvast mijn inzending: ‘Dongen, gewoon bijzonder!
Bart van Kerkhof
