Column Peter Verschure: ‘Timing in de tuin’

Foto: CC0 Creative Commons

Peter en Elly Verschure zijn eigenaar van de beroemdste tuin van Dongen (en misschien wel van Nederland) aan de Groenstraat. De belevenissen in deze tuin zijn al meer dan een jaar veelvuldig te zien en te horen geweest op radio en televisie waarbij Peter zijn passie voor alles wat de natuur voortbrengt op een aanstekelijke manier presenteert. Peter schrijft in zijn column over zijn ervaringen in zijn eigen tuin en natuurlijk geeft hij als specialist zo nu en dan ook nuttige tuintips.

Timing in de tuin
Brrr… er drijven donkere buien boven Dongen en de regen klettert op onze zwarte pony, die met zijn dikke wintervacht het koude seizoen trotseert. De twee grote paarden staan samen in een hoek van de wei met hun kop (hoofd) naar beneden en de kont tegen de wind. Ze hebben wél een groot hoofd, maar volgens mij zit er weinig intelligentie in, want de staldeuren staan uitnodigend open en het malse hooi ligt te wachten in de ruif. Terwijl ik hun paardenmoppen richting de mesthoop sjouw, recht ik mijn rug en ’t lijkt of hij ’t al krakend wil gaan begeven.

Dan onze geiten: als die een druppel nat voelen, vluchten ze met 7 man sterk het liefst ‘tegelijk’ de smalle staldeur binnen. Alleen ‘mekkertje’ de bonte dwerggeit, die ontweek onlangs de staldeur en sprintte door de poort richting plan West. Misschien was ’t een geplande actie op zoek naar ’n knappe bok, want ook ’n geit maakt soms rare bokkesprongen, zeker als het voorjaar wordt en de hormonen door het geitenlijf jagen. We kijken in iedere straat en iedere bocht, want er wordt nog steeds naar haar gezocht…

Alles op zijn tijd, maar voor de winterkou kan ik niet warmlopen. Maar onlangs heb ik al wel mooie warme momenten beleefd in onze tuin, want een koppel Turkse tortelduifjes zaten in de perenboom dicht tegen elkaar te koeren als verliefde duifjes. Ondanks de kou zag ik ze samen, via ’n wip op de tak, ook samen een vrolijke wip maken. Liefde overschrijdt kennelijk alle grenzen. Zorgen voor het nageslacht is dus ook gewoon ’n kwestie van planning… Eekhoorns zijn in onze grote dennenboom hun kraamkamer al aan ’t inrichten want in maart worden de resultaten van hun liefdeskunst ook weer verwacht. Een goede timing is dus noodzaak. Ook de bosuilen zijn zo’n volkje dat graag al vroeg in ’t voorjaar zijn bevruchte eitjes uitpoept.
Timing is van levensbelang, want als de jongen geboren worden moet er wel metéén te eten zijn voor ’t jonge grut en belangrijk is dan eiwitrijk voedsel…. en eiwitten zitten heel toevallig in de eieren van andere vogels. Dan is het hek van de dam, want de vlerken roven bij elkaar de nesten leeg. ‘Eigen familie first’ hebben ze van Trump geleerd.

Niet alleen vogels, maar ook Reintje de vos is wéér op bezoek geweest om zijn familie te voeden met onze kippen. Drie kippen en een halve haan heeft hij achtergelaten. De vos had ’t goed gepland, hij was op ’t juiste ogenblik op de juiste plek, alleen de timing van onze kippen… nee die warren er op ’t verkeerde moment… het bewijs was her en der losse kippen veren in de wei achtergelaten door die sloddervos.

In de tuin gaan de knoppen al zwellen, maar zitten nog lekker ingepakt in stevige knopschubben, die nog bescherming bieden tegen de vrieskou, want komen ze te vroeg open… dus timing… Ook voor vogels, want die mogen ook niet met hun eieren na Pasen komen, is ’t gezegde. Toen ik vorig jaar uitgebloeide narcissen aan ’t planten was in de berm van onze straat, werd ik argwanend door voorbijgangers nagekeken en waarschijnlijk maakte ik geen betrouwbare indruk toen ik met mijn juten zak bloembollen op mijn rug langs de slootkant liep te sjokken. Een mevrouw met kinderwagen vroeg geïnteresseerd wat ik daarmee deed en wat er in de zak zat. ‘Mevrouw, ik ben aan ’t plannen voor volgend jaar. Dan staan hier prachtige gele narcissen te bloeien’ ‘Volgend jaar pas?’ ‘Ja kwestie van timing mevrouw.’ ‘En is dat legaal? Ik hoop niet dat u bekeurd wordt’ zei ze vol medelijden. ‘Mevrouw, ik probeer dit stukje van de wereld alleen maar een beetje mooier te maken’ opperde ik ‘en niemand weet toch dat ik ze hier stiekem geplant heb. Alleen ik, en ú…’ ‘Dus volgend jaar wordt de Groenstraat omgedoopt tot geelstraat’ veronderstelde ze en daarom: ‘eerst plannen en dan planten’ zei ze vrolijk. Terwijl ik nieuwsgierig haar trots in haar kinderwagen bewonderde vroeg ik terloops: ‘óók gepland zeker?’. Ze knikte vriendelijk!

Groeten uit de Groenstraat,
Peter

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen