Peter en Elly Verschure zijn eigenaar van de beroemdste tuin van Dongen (en misschien wel van Nederland) aan de Groenstraat. De belevenissen in deze tuin zijn al meer dan een jaar veelvuldig te zien en te horen geweest op radio en televisie waarbij Peter zijn passie voor alles wat de natuur voortbrengt op een aanstekelijke manier presenteert. Peter schrijft in zijn column over zijn ervaringen in zijn eigen tuin en natuurlijk geeft hij als specialist zo nu en dan ook nuttige tuintips.
Buiklandingen en buitelingen
Er wordt weer gedanst boven Dongen. Niet één danspaar, maar een paar honderd paar. Ze zijn letterlijk in de wolken en het is de zwerm spreeuwen die boven de weilanden m´n aandacht trekt. Ze zwieren als een levende wolk van hoog naar laag en zwenken van links naar rechts, richting de biezen. De reden dat de spreeuwen z´n vogelballet uitvoeren is door de nodige computersimulaties onderzocht. In een groep ben je beter verdedigd dan alleen want een roofvogel moet veel keuzes maken dus mist ook veel kansen om een spreeuw te verschalken. In een groot gezelschap wordt onderling ook veel informatie uit gekwetterd en is partnerkeuze eenvoudiger.
Dat spreeuwen goede imitators zijn is bekend: zo kunnen ze niet alleen andere vogels imiteren, maar ook alarminstallaties, geluiden van auto´s en zelfs het fluitje van een scheidsrechter, maar dan op het verkeerde moment. Iedere avond begint het gekakel om de verdeling van de beste rustplekken in de toppen van de Dongense bomen. De beste plekken zijn de binnenkanten van de bomen, die zijn het veiligst dus de dominante spreeuwen pikken de beste plaatsen in en de rest zijn de 2e en 3e rangs vogels, die letterlijk ondergeschikt zijn en dis onder gepoept worden. Want ze worden niets voor niets in Brabant ‘schijtlijsters´ genoemd.
Botsingen komen niet voor, want ze vliegen keurig één meter van elkaar, met een snelheid van ±35 km/h. Deze steeds dezelfde afstand en snelheid voorkomt bumper kleven en kop staart botsingen komen daardoor niet voor. Z’n grote groep poepers strijkt soms ook in onze tuin neer en onze groene coniferen, paden en struiken worden door die schlemielen helemaal uit gekleurd. Maar na een flinke herfst regen wordt alles weer vergeven en kan ik weer genieten van hun jaarlijks lucht ballet.
Het uitvliegen van onze jonge uilen was ook dit jaar weer een spectaculair gebeuren. Krijsend, klepperend en slaand met hun vleugels verdrongen de 3 jonge uilen elkaar van de klep boven de schuur. Het gevolg was dat er eentje was die zijn eerste vlucht luid protesterend beneden op de rand van de staldeur eindigde. De geschrokken paarden renden daardoor in volle galop het weiland in, want zo’n krijsende kip hadden ze nog nooit uit de lucht zien vallen. Van boven uit de nestkast keken de twee overgebleven broers met hun grote ogen naar hun onfortuinlijke broer.
Die probeerde in drie wanhoopspogingen door een gesloten raam naar binnen te vliegen waarna hij ook drie keer op de grond stuiterde. Hiermee deed hij zijn naam ‘Uilskuiken’ alle eer aan. Dat er de schrik bij hem goed inzat na die buiklanding was zichtbaar doordat hij zijn sluitspier activeerde met als resultaat een lange witte krijtstreep op het raamkozijn. Onze kleindochter, die alles aanzag, wilde hem redden… en terwijl ze een poging waagde liep het uiltje van schrik de openstaande deur in en dus ons territorium binnen. Om te voorkomen dat hij zich te snel thuis zou gaan voelen, heb ik de vlerk bij zijn kladden genomen en de pechvogel terug bij zijn balorige familie in het nest gedeponeerd. Dit alles was voor onze kleindochter, die al vaker aangegeven heeft zelf te willen leren vliegen, aanleiding om het op de kabelbaan in onze tuin in de praktijk te brengen….
De kleine meid nam haar voornemen heel serieus op: ze keek gespannen uit haar ogen, haalde diep adem en nam een aanloop. Ze was er van overtuigd dat ze de ladder, die klaarstond zwevend zou bereiken (bekijk de video). Samen kwamen we tot de conclusie dat laagvliegen en grasmaaien beter uit de verf kwamen dan hoogvliegen. Ondanks de buiklanding gaat het haar zeker lukken, beweert ze…
Wij laten haar heerlijk fladderen in onze tuin en voordat ze echt uit gaat vliegen zullen er nog wel enkele buitelingen volgen….
Groeten uit de Groenstaat, Peter
