Afscheidscolumn Henk Spaan: ‘Ik viel bijna van mijn stoel…’

Foto:

Al enkele jaren beschouwt Dongenaar Henk Spaan de Dongense actualiteiten in een indrukwekkende reeks columns. We gaven deze columns de naam ‘Spaanders’ omdat Henk, zoals het een goed columnist betaamt, het niet schuwde om  zijn kijk op de zaken op een prikkelende manier te brengen. Dat geldt zeker ook voor deze column…de laatste online column van Henk op dongen.nieuws.nl. De glossy 100% DO(NGEN die binnenkort weer op de Dongense deurmatten bevat de laatste gedrukte ”Spaanders” van Henk.

Beste  Henk, dongen.nieuws.nl bedankt je voor je nimmer aflatende betrokkenheid bij alles wat er zich in Dongen afspeelt en de scherpte waarmee jij de zaken ziet en aan het papier (of in dit geval het scherm) toe vertrouwt. We zullen je columns missen.

Afscheid

In mijn vorige column heb ik al aangekondigd dat deze column de laatste wordt in de reeks die gepubliceerd is op Dongen.nieuws.nl. Ik had gehoopt deze laatste column met een goed gevoel te kunnen schrijven.

Niets is minder waar. Ik viel bijna van mijn stoel toen ik van De Dongense Dorpsquiz begreep dat het gemeentebestuur geen medewerking wilde verlenen voor het houden van de afsluitende avond in een daartoe geschikte locatie op het industrieterrein. Ik heb de mail die DDDQ van het college ontving, gelezen. Er staat alleen in dat het college slechts voor De Salamander als alternatief voor De Cammeleur toestemming zal geven.

We weten allemaal hoe groot de DDDQ de afgelopen jaren geworden is. Het is een evenement dat in Dongen zijn weerga niet kent. Er zijn uiteraard meer grote evenementen, maar een quiz organiseren waar ruim 2000 personen aan deelnemen, is een gigantische prestatie. Bij een dergelijk evenement hoort ook een knallende feestavond met een dito prijsuitreiking. Vorig jaar is gebleken dat De Salamander daar om allerlei redenen niet bruikbaar voor is. Om die reden is DDDQ op zoek gegaan naar een andere locatie. Men heeft die gevonden en het is een locatie waar men aan alle te stellen eisen kan voldoen en waar voldoende parkeerruimte in de omgeving is.

Geregeld zou je zeggen!! Nou, niet in Dongen. Zonder enige vorm van toelichting, onderbouwing of argumentatie wordt het verzoek van DDDQ door het college afgewezen. Als je de mail leest waarin het besluit van het college wordt medegedeeld, is het volledig in strijd met tenminste het motiveringsbeginsel. Ook kun je je afvragen of er voldaan wordt aan principes van goed bestuur en het maken van goede afwegingen op basis van de aangedragen feiten.

Ik denk dat het college, indien DDDQ een bezwaar en beroepschrift procedure start, de gemeente weinig kans maakt. Zoals al gezegd: geen afweging, geen argumentatie, geen onderbouwing. Bovendien is er voor zover mij bekend, ook geen beleid, noch van de raad, noch van het college waarop de uitspraak gebaseerd kan zijn. Het is beschamend. Nog beschamender is het dat de Dongense politiek zich nu geroepen voelt, vragen aan het college hierover te moeten gaan stellen. Het had nooit zover mogen komen.

Het college had zich ook eens moeten realiseren wat een enorme impact de DDDQ heeft in Dongen. Er doen niet alleen meer dan 2000 inwoners aan mee; het evenement zorgt ook voor een geweldige maatschappelijke binding. Ook de zogenaamde spin off is enorm groot. Een dergelijk evenement kost geld. Geld dat door sponsors bijeen wordt gebracht en wat door DDDQ ook weer, aan vooral de Dongense middenstand wordt “teruggegeven”.

Ik heb dan ook maar één advies aan het college: als de wiedeweerga de weigering intrekken en met DDDQ ervoor zorgen dat het weer een net zo groot en mooi evenement wordt als in de afgelopen jaren. In Dongen doen we immers alles samen!?!?!? Ik neem in elk geval mijn petje diep af voor de organisatoren van DDDQ, die zoiets groots tot stand weten te brengen.

Het lijkt er soms op dat het college de weg kwijt is. De afgelopen weken heb ik het al gehad over de kloof tussen de gemeente en de burgers en over de volstrekt schimmige wijze waarop omgegaan wordt met de mogelijke verplaatsing van de velden van VV Dongen en het tennispark dat daar aan grenst. Overigens begrijp ik van dat laatste helemaal niets. Het tennisparkje is dusdanig klein dat het met gemak ingepast kan worden in een ontwikkeling van woningbouw op de betreffende locatie. Het probleem zit hem bij VV Dongen en dan moet je het tennisclubje er niet met de haren bijslepen. Maar goed, hoe dan ook, de manier waarop de raad buitenspel wordt gezet, vind ik bestuurlijk een flater van de 1e orde.

Een ander punt dat mij stoort is het feit dat het vrouwenbeeld dat aangekocht is bij het afscheid van Jan Dosker als burgemeester van Dongen, nog steeds niet is herplaatst. Je hebt een dergelijk beeld toch niet om het op de gemeentewerf te laten verpieteren…….? Bovendien heeft men al meer dan een jaar de tijd gehad om er een goede locatie voor te vinden. Zo moeilijk is dat toch niet en het hoeft echt niet zo duur te zijn om voor het beeld een nette sokkel te maken en te plaatsen op een passende locatie ergens in het centrum van Dongen.

Nou heb ik in deze laatste column toch weer moeten mopperen. Dat is jammer omdat ik denk dat met een kleine bijstelling in denken en handelen, het college veel meer zaken kan regelen waar de Dongense gemeenschap waarde aan hecht. Dat vraagt ook een zekere mate van lef en daadkracht. Dit college zal de rit wel uitzitten tot begin 2018. Tenzij er, zoals al eerder gebeurde alsnog (en volstrekt onterecht) weer een wethouder naar huis wordt gestuurd. Dat verwacht ik niet, want men zal er alles aan doen om de meerderheid in de raad te behouden. Dat is denk ik ook de reden van het krampachtige optreden van het college. Het is tijd voor verandering. De Dongense bevolking zal dat alleen met de verkiezingen in maar 2018 duidelijk kunnen maken.

Ik wil Bart van Kerkhof bedanken voor de ruimte die hij mij letterlijk en figuurlijk gaf om regelmatig deze column te kunnen publiceren. Hij ondersteunde mij, maar was ook in staat om als het eens nodig was, bij te sturen. Ook daarvoor ben ik hem dankbaar.

Ook de lezers wil ik bedanken. Ik kreeg vaak leuke reacties, soms per mail of per telefoon, maar meestal gewoon op straat. Mensen spreken je aan over een column en voor je het weet ben je bezig met een goed gesprek. Voor een goed gesprek blijf ik altijd in, maar het zal niet meer gaan over een van de columns die ik schreef.

Helemaal bent u nog niet van me af, want ik zal nog een artikel schrijven in de glossy die eind juni of daaromtrent nog zal verschijnen.

Nogmaals hartelijk dank en we zien elkaar zeker nog in ons mooie Dongen, waar we alles samen doen!!!

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen