34 vrouwen, waaronder de Dongense Yvon Lodewijks, formeerden afgelopen weekend vanaf vliegveld Teuge bij Apeldoorn een “windmolen” in vrije val, in de kleuren van de Nederlandse vlag . Hiermee werd het oude record van een formatie van 25 vrouwen gezamenlijk in vrije val uit 1995, ruimschoots verbeterd.
De vrouwen zijn de afgelopen maanden diverse weekenden bij elkaar gekomen op Teuge om te oefenen en trainingssprongen te maken. Afgelopen weekend was het dan eindelijk zover, er werd een gooi gedaan het oude record van 25 springsters te verbeteren. De 34 dames verzamelden zich vrijdagochtend 10 juli om 07.00 uur op Nationaal Paracentrum Teuge om zich op eerst op de grond voor de recordpoging voor te bereiden. Het figuur (een windmolen in de kleuren van de Nederlandse vlag) die ze later in de lucht zouden gaan vormen, werd op de grond neergelegd en nog eenmaal werden alle nodige routines doorlopen.
Foto: Jan Pleiter
Vrijdag stond in het teken van de laatste trainingssprongen. Op zaterdag werd om 09.00 gestart met de eerste echte poging. Met twee vliegtuigen stegen de dames vanaf vliegveld Teuge omhoog naar 15.000 feet om vervolgens het vliegtuig uit te klimmen. Na afsprong uit het vliegtuig vlogen ze in vrije val naar elkaar toe om, bij een snelheid van 200 km per uur, samen de windmolen in de lucht ‘neer te leggen’ . Er waren meerdere pogingen nodig om het oude record te verbreken, maar tijdens sprong 6 moest het oude record eraan geloven: het staande Nederlands vrouwen record (25 vrouwen in formatie) was verbroken door 34 stoere vrouwen
Yvon Lodewijks
Yvon Lodewijks is er supertrots op dat zij één van de 34 vrouwen is, die deel uitmaakten van deze recordpoging. De van oorsprong Dongense Yvon (30) springt nu zo’n 10 jaar en heeft inmiddels 980 sprongen op haar naam staan. De liefde voor het springen zit bij haar echt in het bloed. Yvon vertelt: “Toen ik in groep 8 zat ben ik vanuit Dongen op fietsvakantie gegaan naar Texel. Daar kwamen we voor het eerst in aanraking met het parachutespringen en is het eerste idee voor een tandemsprong ontstaan. Jaren later kwam dit er daadwerkelijk van en ik vond het zo leuk dat ik een opleiding tot zelfstandig springer heb gevolgd bij Paracentrum Texel. Tijdens en na mijn studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening gewerkt op Paracentrum Texel en uiteindelijk voor de liefde voor de sport naar het eiland verhuisd.”
Foto: Henny Wiggers
De recordpoging
Over de recordpoging zegt Yvon “Deze was vooral erg leuk. Waar ik bang was voor “een kippenhok” met zoveel vouwen hing er juist een positieve sfeer, iedereen was heel enthousiast en er werd als één team gewerkt, iedereen hielp elkaar waar kon en dat zorgde voor dit geweldige eindresultaat. En wat een ontlading nadat het na een aantal sprongen gelukt was! Het werd tijdens de vrije val al duidelijk dat we onze missie hadden volbracht wat resulteerde in gejuich, gehuil en geknuffel op het landingsterrein. Het plaatje was compleet toen de 2 vliegtuigen waar we net uitgesprongen waren een ere-rondje over ons heen vlogen en ‘zwaaiden’. Alle mensen die aanwezig waren hadden de formatie vanaf de grond kunnen zien en maakte een erehaag voor ons, zo’n gaaf gevoel! De roze champagne maakte het geheel af.” aldus een trotse Yvon, die haar passie inmiddels combineert met een tweede baan op het eiland Texel. “Ik werk inmiddels niet meer fulltime bij het Paracentrum maar in de kinderopvang op het eiland. Zo heb ik in de wintermaanden ook werk, mijn werkzaamheden als instructrice kan ik nog gewoon uit blijven oefenen.”
