‘Spaanders’ is een column waarin Dongenaar Henk Spaan zijn visie geeft op actuele Dongense zaken, de lokale politieke processen en al wat verder afkomt op de bewoners van de gemeente Dongen. Prikkelend en altijd op zoek naar het hoe en waarom van zaken. Henk Spaan (67) heeft 40 jaar overheidservaring, waarvan gedurende meer dan 27 jaar als gemeentesecretaris. Op dit moment houdt hij zich vooral bezig met managementadvisering en coaching.
Het is druk in Dongen
Het is druk in Dongen. Niet alleen in het dorp zelf, maar ook bij de gemeente. Ik ga kort in op een aantal onderwerpen die nu spelen.
Er komt een onderzoek naar het verkeer en het verkeersgedrag in en rondom het centrum van Dongen. Het college van B. en W. heeft besloten hiervoor een adviesbureau in de arm te nemen. Een goede zaak. Het betekent wel dat we nog een flinke poos zullen moeten accepteren dat de knelpunten die thans spelen, blijven bestaan. Het gaat dan vooral om de Hoge Ham en de kruising bij de Boerenbond. Wat ik wel jammer vind, is dat de wethouder stelt dat het verkeer nog de tijd moet krijgen om aan de bestaande situatie te wennen. We spreken dan wel over een lang gewenningsproces, dat zou kunnen inhouden dat, theoretisch gesproken, als iedereen gewend is, er verder niets hoeft te gebeuren.
Dat is een gevaarlijke gedachte. Mensen wennen naar mijn mening niet zo zeer aan een gevaarlijke of lastige verkeerssituatie, men accepteert deze op den duur. Dat geeft optisch wel een verbetering, maar de situatie als zodanig is blijft onveilig.
Wat ook blijft is het gemor. Klachten en dergelijke komen niet of nauwelijks meer binnen, maar het onderwerp blijft rondzweven. Het is daarom zaak dat het verkeersonderzoek zo snel mogelijk wordt uitgevoerd. De raad zal zich daarover moeten buigen en aan de hand van goed uitgewerkte en onderbouwde voorstellen, besluiten nemen. Dit moet naar mijn mening toch echt kort na de zomervakantie zij beslag krijgen. Dat moet kunnen en het is van belang voor ons allemaal.
Maar het is niet alleen het verkeer dat de aandacht van het college en uiteindelijk van de raad vraagt. De voorstellen m.b.t. het MFA komen eraan. Ik constateer dat de mening van veel Dongenaren een bepaalde kant op wijst. Hopelijk zal het gemeentebestuur daar ook naar willen luisteren.
Dan spelen nog steeds de problemen rond de zorg. Het is goed dat er een-op-een gesprekken met betrokken inwoners zijn geweest. Ik begrijp best dat de wethouder zegt heel tevreden te zijnover het feit dat er zo weinig bezwaarschriften zijn binnengekomen. Toch moet hij zich afvragen of de feitelijke situatie wel zo rooskleurig is.
Wat mij opvalt is dat ik nogal wat mensen hoor mopperen. Ze zeggen dat ze ontevreden zijn, maar dat ze geen bezwaarschrift indienen. Dat heeft geen zin, want……..…… en dan komen er een aantal terechte of onterechte, rationele of emotionele bezwaren. Ik betwijfel of dit soort bezwaren en gevoelens ook bij de wethouder op tafel komen. Hij kan er ook weinig mee, dat is wel zo, maar het is wel een signaal dat “tevreden achterover leunen” niet gepast is. Dat zal neem ik aan ook niet gebeuren. Als men maar alert is op de signalen en probeert er zoveel mogelijk op te reageren. Bovendien moet men zich realiseren dat we er nog niet zijn. Nog lang niet alles is geregeld en op alle onderdelen zijn er vragen, problemen, wensen of verlangens. En……… er is te weinig geld.
Dat brengt me op de voorjaarsnota die eraan zit te komen. Dat is voor de ambtelijke organisatie en in eerste instantie ook voor het college een drukke en lastige tijd waarin veel moeilijke beslissingen genomen moeten worden. Ik ben heel benieuwd naar het resultaat en vrees dat we er niet vrolijk van zullen worden. Als ik zie wat er nog aan bezuinigingen zal moeten worden doorgevoerd dan kan het niet anders zijn dan dat we dat allemaal zullen gaan voelen.
Dat is niet alleen in Dongen zo, maar het speelt in vrijwel alle gemeenten in Nederland. Laten we eerlijk zijn: het is ook heel lastig voor zowel de raad als het college. Veel taken, waarvan een flink deel van bovenaf opgelegd en de nodige ambities en wensen. Ik hoop dat men het lef zal hebben om de problemen in een breed verband te zien. Ik heb daar in eerdere columns ook al voor gepleit. Het gemeentebestuur van Dongen staat voor een grote uitdaging. En dan gaat het niet alleen over de rest van 2015 of de begroting van 2016; met name het meerjarenperspectief is zorgelijk. Dat zagen we al bij de begroting voor 2015. Ik wens ze zorgvuldigheid, creativiteit, een open oog en oor voor de problemen die in de maatschappij leven en vooral wens ik ze het vermogen om nou eens door te pakken. Dat alles in het belang van de gehele Dongense gemeenschap.
