Burgemeester Slagboom gaat op zoek naar verbinding: ‘Wij willen er echt zijn voor onze inwoners en naar ze luisteren.’

Hij wilde graag een gemeente die niet saai is, een gemeente met een ‘smoel’ en uitdagingen. En die wens is uitgekomen. Want de eerste zes maanden van Hans Slagboom als burgemeester van Dongen hebben toch echt wel wat weg van een rollercoaster.

Hij maakte kennis met het rijke en bloeiende verenigingsleven, ging op tournee onder de noemer ‘Maak je Broodje Burger, meester’ en hij duikt regelmatig op in YouTube filmpjes met de titel ‘Hallo Hans’. Maar ook moest hij dealen met emoties vanuit de bevolking, variërend van blijdschap, tot verdriet en boosheid. Nee, saai is Dongen allerminst. Ruim een half jaar na zijn benoeming kijken we met onze nieuwe burgemeester terug op die eerste maanden, en blikken we vooruit naar 2025. Een gesprek over verbinding zoeken, positiviteit en vertrouwen herstellen.

Door: Bernadette Klerx

Hoe kijkt u terug op uw eerste 6 maanden in Dongen?
‘De tijd is echt voorbijgevlogen. Als ik die film nu wat langzamer afspeel, denk ik ‘wat is er toch ontzettend veel gebeurd.’ Dongen was een bewuste keuze, maar dat er zoveel zou gebeuren, nee dat had ik niet verwacht.’ Wat in die eerste periode diepe indruk op hem heeft gemaakt zijn – met stip op 1- de Zomerspelen. ‘Ik had er natuurlijk al van alles over gelezen en gehoord, maar wat ik hier zag, dat ben ik echt nog nergens tegengekomen. Ik kwam van de Eindsestraat Dongen ingereden en daar zag ik al de eerste gele vlag en hoe verder ik Dongen in reed, hoe meer vlaggen. Ik was ook bij de opening, en ben in die week nog twee keer op pad gegaan naar een locatie. Als je dan ziet wat daar allemaal gebeurt. Echt ongelooflijk. En dat enthousiasme en de bevlogenheid van de leiding. Fantastisch! Dat mensen op tijd terugkomen van vakantie om mee te doen met de Zomerspelen, dat zegt ook al heel veel. Iedereen krijgt zoveel energie van de Zomerspelen. Verder is het ook echt een kweekvijver voor vrijwilligers. De Zomerspelen-vrijwilligers zie je ook bij andere verenigingen weer terug.

Hans Slagboom was al 9 jaar gemeentesecretaris waarvan de laatste 4,5 jaar in Moerdijk. Juist in die rol werd bij hem het zaadje geplant om voor het burgemeestersambt te gaan. Wanneer ging die knop om?
'Als secretaris ben je toch een beetje de rechterhand van de burgemeester. En in Moerdijk ging ik ook steeds meer naar ‘buiten’ toe. De verbinding zoeken tussen de gemeente en de inwoners. Met de burgemeester en verschillende andere mensen heb ik toen eens gesproken over het burgemeestersambt, of ze dachten dat het iets voor mij zou zijn. En dat zagen ze mij wel doen. Toen heb ik besloten dat ik voor burgemeester wilde gaan, maar niet overal. Het moet een gemeente zijn met uitdagingen. In december kwam de vacature Dongen voorbij en in de tekst stond dat ze iemand zochten die verbindingen kon leggen. Datmsprak mij meteen aan. Want daar was ik in Moerdijk ook al mee bezig.’ Mijn vrouw en ik zijn toen in de kerstvakantie een paar keer naar Dongen gegaan. We zijn bijvoorbeeld bij Dongen Ice geweest, we hebben het Broederpad gelopen en we hebben gefietst langs de Vaart. En dan lees je ook nog de geschiedenis en zie je de uitdagingen waar dit dorp voor staat en dan denk je, ja Dongen is een gemeente met een verhaal. Hier ga ik mijn vinger voor opsteken.’

Is het ambt anders dan u verwachtte? Als burgemeester sta je toch meer in de spotlights dan als gemeentesecretaris.
‘Het is een bewuste keuze geweest om van de achtergrond naar de voorgrond te treden. Dan weet je dat je meer te maken krijgt met verschillende emoties en meningen, dat je meer zichtbaar bent. Dat hoort bij de rol van burgemeester. Maar het gevoel dat je daarbij krijgt, dat is wel nieuw. Daar kun je je ook niet op voorbereiden. Dat weet je pas als je ermee te maken krijgt. Ik was de afgelopen maanden bijvoorbeeld bij een brand en een 60-jarig huwelijk. Dan ervaar je pas echt hoe bijzonder het is als je daar als burgemeester bij kuntzijn, dat je de mensen tot steun kunt zijn of delen in de vreugde.

Typisch Dongens?
‘Het met elkaar dingen doen en oppakken. Wat ook opvalt, ieder weekend is er wel iets te doen in Dongen, een activiteit of een optreden. In Dongen doen mensen echt alles samen. Het organiserend vermogen van de Dongenaren is heel groot.’ Om daarna meteen enige nuance aan te brengen in dit ‘ideale plaatje’. ‘Maar Dongen is ook gewoon een gemeente waar dingen wel eens niet goed gaan. Waar minder goed samengewerkt wordt. En ook hier is er criminaliteit en worden er drugspanden gesloten. Daarin is Dongen niet anders dan andere gemeentes’.

Favoriete vakantie/vrijetijdsbesteding?
‘Wij houden van kamperen. Heerlijk, je bent altijd buiten. En we dan vinden we het fijn om lekker in de natuur te wandelen, afgewisseld met af en toe een bezoekje aan een stad. Ik lees ook graag en sinds Corona hebben we een hond. Nu start ik iedere ochtend met een rondje van 20 minuten buitenlopen met de hond.’ Over enkele maanden hoopt hij dat rondje te lopen in Dongen, want dan verhuist hij definitief naar Dongen.

De rode draad in de opdrachten die de nieuwe burgemeester voor Dongen kreeg, is verbindingen maken. Eén daarvan is verbinding maken tussen politiek en samenleving en het opstellen van een nieuwe toekomstvisie. Wat gaat de Dongenaar het komend jaar daarvan merken?
‘In het voorjaar gaan we heel actief en intensief alle inwoners benaderen om met ons in gesprek te gaan. Op een zo laagdrempelige manier willen we ze ontmoeten, bijvoorbeeld in buurthuizen en op het Looiersplein. We willen horen wat er leeft onder de bevolking. Dat gaat dienen als basis voor de nieuwe toekomstvisie. Die moet antwoord geven op de vraag: ‘Wat voor gemeente en gemeenschap willen we zijn in 2040’.

Met welke wens gaat u het nieuwe jaar in?
Ik hoop dat we gaan laten zien dat we echt verbinding willen en kunnen maken, dat we luisteren naar onze inwoners. We zijn er echt niet om het de inwoners moeilijk te maken, we zijn er juist voor hen. En ik zou het ook fijn vinden als we elkaar wat meer gaan vinden op de verschillen, want die worden nu vaak uitvergroot. Maar eigenlijk willen we allemaal toch gewoon gelukkig zijn. Laten we dat vooral meenemen’.